Stil

Ze hoeven nog steeds niet naar school maar ik heb de buurkinderen al een paar dagen niet gezien. Hun ouders wel dus ze zijn niet op vakantie.
Vanmiddag werd het raadsel van de verdwenen kinderen opgelost.

Omdat het voor het eerst in de herfst een droge warme dag was ging ik lekker een groot rondje met Egbert door het park. Opeens hoorde ik een soort lawaai dat ik niet direct kon thuisbrengen.
Het leek wel op het geroffel van regen op een dak maar het was droog. Wat verder gelopen herkende ik wel menselijk geroezemoes. Wat bleek: een paar honderd kinderen waren, met veel plezier en enthousiasme, aan het zagen en timmeren op het timmerdorp.
Het zijn van die geluiden waar ik als mens vrolijk van word net als het balken van een ezel.

Met groeten Ton