Knipperlicht

We combineerden een lunch met vrienden met de maandelijkse wandeltraining.

En wel wandelwol om je tenen doen he.

Maar de wandelwol is bijna op. Tot ik me opeens herinnerde dat ik ooit gekleurde vilt wol van mijn zus kreeg. In kleur.

Zou ik dat niet kunnen gebruiken? Het is echt zijdezacht.

Paars werd het vandaag.

Om tien uur met de auto naar de kust. Kregen we een melding dat het rechter knipperlicht het niet deed.

Ok, dan gaan we op de terugweg meteen even langs onze garageman.

Ach. Wat valt er nou nog te melden over een wandeling die we al tig keren wandelden?

Nou, dit dus. Er werd aan de boulevard druk gewerkt in een gezamenlijke tuin van een appartementencomplex. 

Kijk, dan ben ik op mijn hoede. Is er nog iets bruikbaars.

En ja: een hele berg uitgegraven Amaryllisbollen. Daar kan ik niet aan voorbij dus daar dook ik direct op. Wel om te constateren dat de meeste bollen doorgesneden waren bij het uitgraven. 

Maar ik heb een paar hele exemplaren in mijn rugzak weten te proppen.

De lunch was zeer genoeglijk en lekker. We spraken af in de veredelde snackbar Colibri en zaten er twee uur. Dat maakte wel dat we enigszins verstijfd aan de terugtocht begonnen.

Van de vrienden kregen we nog een bos irisplanten met witte bloemen en twee potjes met planten. En met al die planten en bollen zat het kleine rugzakje wel vol.

Op de terugweg langs de garageman. 

Meteen nadat de motorkap open stond riep hij al: oei, de draden zijn doorgeknaagd. Dan heb je waarschijnlijk een fret of marter rond je huis.

En ja, die zien we wel eens voorbij het grote raam lopen.

Je kunt eventueel wat rattengif onder de motorkap leggen, kregen we als tip.

Dit is de oogst van de dag naast: geen blaren.

Morgen maar planten. De aarde is nog zacht en vochtig, want maandagmacht viel er 9 mm regen.

Met groeten Ton