vrijdag 13 mei 2022

Wel een verschilletje

Rick is weer een paar dagen in het hoge noorden.

Nu is het best ook best eens lekker om even alleen te zijn, wel in de wetenschap dat ie weer terug komt, maar het vraagt wel dat ik me wat actiever bezig moet houden want een paar dagen is eigenlijk lang voor me. 
Een lange flinke wandeling zat er trouwens niet in vandaag ook al houdt die me wel lekker zes uur bezig maar het was me te warm. Eigenlijk meer benauwd want het is nogal vochtig.

Goed, ik doe dus wat uitgestelde klussen.

Zo hing ik het schaduwdoek op boven de auto. 



Ook al lijkt het weinig verschil te maken is het er toch echt een paar graden koeler. 

De klimplanten die over de pergola moeten gaan klimmen laten het behoorlijk afweten. De klimroos gaat wel een paar bloemetjes geven maar nog geen schaduw. De Pyrostegia venusta liet het helemaal afweten en verloor al zijn blaadjes. Groarrr denk ik dan. Trek het kreng er maar uit. Maar tja, als ik in de container zo’n zielig geval zou zien liggen zou ik hem liefdevol proberen aan de praat te krijgen. Ik schraapte eerst wat aan de schors en daar zat nog groen onder onder. Een teken van leven. Dus kreeg hij extra water en mest en na een week of drie.



Is dit het resultaat. 

Sommige planten doen vanwege de droogte rare dingen.

Ook deze Acacia. Ze staat nu in bloem en dan ook nog eens spaarzaam 


terwijl januari de normale bloeitijd is. 



In volle glorie op 13 januari 2019. Wel een verschilletje.


Anyway. Terug naar de klussen. Ik mestte ook meteen de houthokken uit. Als die gedurende het stookseizoen leger en leger worden stapel ik ze voller en voller met tuingereedschap, gevonden schatten, kratjes met nat hout, zakken cement, potaarde en nog wat van die dingen. Alles onder het afdak zetten is makkelijker dan de spullen opbergen waar ze horen.

Goed, orde in de chaos en meteen de hogedrukreiniger er doorheen gehaald.

De laatste dagen is het warm. Nu weer warm voor de tijd van het jaar na een te koude april en volgens de mannen van het weerbericht wordt het een jaar van extremen. 

We zijn dan ook zeer tevreden met het nieuwe afdak. Zo lag ik vanmiddag tijdens de siesta heerlijk in de schaduw op de loungebank. Maar als de zon zo tegen zessen zakt schijnt ze onder het dak door



en is het er niet uit te houden. Zo pas tegen een uur of acht wordt het weer dragelijk. 
Daar zal ik nog een oplossing voor moeten vinden want voordat de coniferen groot genoeg zijn om een gesloten haag te vormen duurt waarschijnlijk wel een jaar of vier.

De avondhitte op het terras wordt wel gewaardeerd door deze vlinder. Die zat gisteravond zo lekker dat ik in alle rust een paar foto’s kon maken.





Met groeten Ton

7 opmerkingen:

Willem zei

De vlinder is een Vanessa atalanta, maar wordt in de wandeling altijd Atalanta genoemd. Het is een trekvlinder die overwintert in Zuid-Europa, zuidelijk van de Alpen om wat preciezer te zijn en trekt na de winter weer noordwaarts tot wel in Scandinaviƫ toe. Maar ik neem aan dat de economisch ingestelden onder hen ook wel in de buurt blijven van hun overwinteringsverblijf. Waar bloemen zijn en fruit kunnen ze overleven.
Uit ervaring weet ik dat ze gek zijn op rijp fruit. Toen ik nog een paar perenboompjes in de tuin had wisten de wespen en vlinders eerder dat de peren rijp waren dan ikzelf.

Ton zei

Hoi Willem, Dank voor de reactie. Weet zelf niks van vlinders anders dan dat ik ze leuk vind. Ik zal een rijpe Nispero ophangen. Met groetenTon

Anoniem zei

Wij hadden met onze terras-overkapping hetzelfde, op een gegeven moment schijnt de zon eronder!
Paar knaken gedraaid in de de en daaraan bevestigen we dan een linnen zonwering (doek met ingeslagen ringen) Paar haringen in de grond en we kunnen de hele middag en avond in de schaduw zitten.
Thea

Ton zei

Hoi Thea, Dank voor de tip. Zo iets moet het hier ook wel worden. Met groetenTon

Mevrouw Niekje zei

Hoi Ton, mijn man is wel eens een weekje naar het zuiden, ik vind het nooit erg om alleen te zijn, ik kan mezelf goed bezig houden. Maar na een dag of 4, 5 vind ik het wel weer welletjes en ga ik hem missen. Absence makes the heart grow fonder.

Ton zei

Hoi Mevrouw Niekje, De Engelsen kunnen het mooi verwoorden. Wij zeggen tegen elkaar: Ik houd het meest van je als je er niet bent. Met groetenTon

Mevrouw Niekje zei

Die zal ik onthouden Ton!! Hij is leuk!