Van huiverhoekjes naar dodenakkers.

Het is hier heerlijk. Wel wat heet en plakkerig.

Vanmorgen was het mistig en dat was heerlijk maar uiteindelijk was het gewoon heet en deed ik klusjes in etappes van een kwartiertje met telkens tussendoor een koude douch. Nou uh koud, het water is tegen de dertig graden. 

Die nam ik dan in een border. Ik blijf tenslotte wel zuinig op het water.

Het terras is onder handen genomen. Dat wil zeggen de jasmijn is opgebonden net als de druif. 

De plantenbakken opgekalefaterd en bewatert. 

Ziet er meteen beter uit allemaal.

Gisteren.

Vandaag.

Nou jaaaaa, op foto’s is er nauwelijks verschil te zien.

Ook het acacia terras is gebezemd.

Ik kon wel zien waar ik was gebleven.

Goed, al twee plekken waar weer wat orde heerst.

De potplanten zien er vreselijk uit ook al moet ik zeggen dat sommigen na de watergift van gisteravond al wat zijn bijgetrokken.

Maar niet alles staat op uit de dood.

Van dit doden akkertje naar de killingfields

Van de drie water bakken die ik maakte voor het vertrek naar Nederland zijn er twee over maar ik denk dat ook hier de overgebleven planten het niet allemaal halen.

En dan zijn er natuurlijk ook planten die gedijden tijdens onze afwezigheid.

Daar wordt ik blij van net als van de Sinaasappelboom. Nog niet foto waardig maar hij ziet er gezonder uit dan in al de vijf jaren dat ie hier in de tuin staat.

Anyway. Nog even terug naar de vliegreis van gisteren.

Zitten de buurvrouw en ik al minsten een uur te praten voor dat we elkaar voorstellen. 

Zullen we de mondkapjes ook even afdoen zodat we weten hoe we er uitzien, stelde de buurvrouw voor.

En geloof het of niet maar het was gewoon onwennig alsof het iets heel intiems was.

We moesten er gewoon om lachen.   

Met groeten Ton