donderdag 9 juli 2020

Loopneus

En nog een samenzang.
Samen met Sopraan hadden we dinsdag een afspraak om te zingen bij W die op Texel een weekje vakantie houdt.
Eigenlijk heb je met een dagje Texel een minivakantie te pakken. Eerst de voorpret, dan het inpakken van de spullen (het leek ons wel handig om het keyboard mee te nemen)



en een bootreisje (waar de meeuwen oude routine van het uit de lucht pakken van broodkorstjes nog niet verleerd waren).

Op het eiland werden we opgehaald en dan is het al rijdend toch een verrassing waar je uiteindelijk belandt.
Nou, op de Bremakkers in een leuk chalet waar we eerst bijkletsten met koffie, en hoe lekker: stroopwafels. Daarna zingen. De terrasdeuren en het raam wagenwijd open voor een goede ventilatie (geen naaste buren). We wilden het risico op C zo klein mogelijk houden, maar met de heersende temperaturen sluit ik een gewone natte neuzen verkoudheid inmiddels niet uit.

Na anderhalf uur zingen lunchen.



Daarna een wandeling door duin en over strand.



Ik plukte er de eerste enigszins zure bramen.


Het bleef qua zon wat achter en wellicht daarom was het nagenoeg uitgestorven.




Wat het is? Geen idee maar het heeft wel mijn favoriete kleur.

Ach en dan is een dag eigenlijk te kort.
Wel wilden we een kwartiertje voor vertrek naar het vasteland bij de boot zijn zodat we nog tijd hadden voor een patatje. 


Dank W en Sopraan voor de leuke inspirerende dag.

We lezen dagelijks het dagboek van de wandeling naar Rome terug. Fijn om her te beleven en daarmee komen er ook weer bijzondere dingen op ons pad.
Zo was ik gisteren in de hospice toen er werd aangebeld.
Ik deed de deur open en begroette een dame die op de stoep stond.
Maar ik ken jou, zei ze direct.
O mag ik u dan even goed aankijken, want er gaat bij mij geen lichtje branden.
Nee, zei ze, je kent mij ook niet maar ik lees je blog. Via via kwam ik daar terecht vanwege jullie pelgrimstocht. 
En dan heb je ineens een gesprek.

Vanmiddag zat ik me wat te vervelen en zette de tv aan en het eerste wat ik zag: Joris Tegen de stroom in.
Daarin gaat Joris Linssen samen met zijn band Caramba op pelgrimstocht in Limburg en zingen ze liederen in ruil voor eten en een slaapplaats. Wij waren binnen een minuut samen met Joris op pad.
Aanrader dus.


Met groeten Ton

2 opmerkingen:

miekequilt zei

Texel is altijd fijn. Het valt me op dat deze mensen geen mondkapje dragen. Ik dacht dat dat verplicht was.

Ton zei

Hoi Mieke, Op de boot zijn mondkapjes verplicht. Weet niet of dat voor jonge kinderen ook zo is maar de opa op de foto was de enige volwassene die zijn kapje steeds afzette. Met groeten Ton