Voor het eerst in lange tijd lees ik een leuk boek ( Pogingen iets van het leven te maken) en het lijkt erop dat ik het ook ga uitlezen, in tegenstelling met Stoner waar ik ontzettend gedeprimeerd van raakte.
Tuurlijk jut ik, maak foto's, doe werk in het hospice en hang ik op zijn tijd even lekker in de zitzak in de zon op het balkon.
Het mooie van deze tijd van het jaar zijn de intens blauwe luchten met prachtige wolken die later vernoemd werden naar Ruisdael. Het zijn natuurlijk gewoon wolken.
Het zonlicht streek precies langs de dijk zodat de schapenpaadjes goed zichtbaar waren.
En omdat het alweer zo lekker lang licht is, is de avondwandeling in ere hersteld.
Een buitje boven de mokbaai.
Vanmiddag, op weg maar de kapper, zag ik een schaap dat met zijn kop vast zat in het hek. Het beest blaatte klagelijk dus ik dacht dat het dat niet prettig vond. Ik stapte van minn fiets af en bedacht me even. Tje, maar dan moet ik wel eerst even door deze drek. Toch gedaan en toen ik vlakbij was trok ze haar kop terug en was los. Vreemde ogen dwingen zullen we maar zeggen.
Zij rende meteen naar d'r vriendinnen.
Nee dames, ik heb niets te eten voor jullie.
Met groeten Ton
