De baritonpartij zingen valt me nog niet mee. Ik stond gisteravond dan ook veel te playbacken en te improviseren en dat valt direct op in een groep van acht. Naarmate de avond vorderde werd ik dan ook stiller en gefrustreerder. Ik wil dan complimenten en die krijg ik natuurlijk niet als ik niet goed zing.
Bespreek dat vanmiddag tijdens de zangles eens met de leraar, zei Rick
"Je bent eigenlijk alleen maar bezig met het goed te doen. Je bent vergeten waarom je zingt, vergeten wat er leuk is aan zingen. Het zou er niet toe moeten doen hoe je zingt, of wat een ander er van vindt. Ik kan je honderd complimenten geven maar het zullen er nooit genoeg zijn. Trouwens ik heb je een compliment gegeven maar je keek er naar alsof het een ander betrof. (klopt. ik wilde het pas herinneren nadat hij dit gezegd had) Het gaat jou om het resultaat en het resultaat is er, nog, niet en dat doet zeer. Maar het gaat om het plezier in het zingen. Plezier dat van binnenuit komt en als dat er is, is mooi zingen mooi meegenomen. Deze week is het geven van complimenten aan jezelf tijdens het zingen de belangrijkste oefening."
Het is een steeds terugkerend thema. Ik ben zo bang om te falen dat ik eigenlijk halverwege het bijltje er bij neer wil gooien als ik merk dat het me niet lukt. Of als ik merk dat anderen beter zijn want ik wil de beste zijn. Niet inspirerend en stimulerend.
Kerst gaat toch over liefde? zei Rick. Doe ook eens lief voor jezelf en leg de lat niet zo hoog.
Met groeten Ton
5 opmerkingen:
Wat heeft Rick dat mooi gezegd! Het klopt ook helemaal, maar dat weet jij diep van binnen natuurlijk ook wel.
Toch moeilijk om te accepteren, zeker als je de beste wilt zijn. Misschien kun je leren om de beste te zijn in 'genieten van het zingen' en je zult zien: dan komen de complimenten vanzelf!
Hoi Yvonne,
Natuurlijk weet ik het eigenlijk wel. Maar ik ben net als de man in het circus die al die bordjes draaiend moet zien te houden. Af en toe valt er toch een bordje. Het valt niet mee om alles wat je weet ook altijd toe te passen.Gelukkig heb ik dan wel mensen om me heen die me even een duwtje geven zodat ik dat betreffende bordje weer een zetje kan geven.
Die streverigheid is soms ongemerkt, heftig, terug zonder dat ik er erg in heb.
Maar ik ben wat die betreft weer allert.
Met groeten Ton
Ps. Complimentjes blijven altijd leuk.
Vooral de tweede alinea is heel herkenbaar! Keep up the good spirit, zoals je vandaag gedaan hebt...
Groeten,
Hoi Marit,
Je kan de toevoeging 'van Wup' weglaten hoor. Ik weet nu wie je bent.
Met groeten Ton
Fijn dat je zo'n heerlijke man hebt. Lekker nuchter. Dat is vast heel goed voor je. ;-)
Een reactie posten