Wat gebeurt er toch allemaal?

Het is al meer dan een week instabiel weer. Gelukkig valt er regen ook al is dat bij lange na niet in de voorspelde hoeveelheden.

Dat hoeft ook niet want dat leidt dan tot problemen. 

Wij hielden het bij drie dagen met 10 mm. Meer zou mogen.

Het geeft in ieder geval wel mooie zonsondergangen.

De tuin is helemaal blij met de opfrisbeurt en ziet er sappig groen uit. 

De afgelopen weken kritisch rond gekeken. Ik heb toch wat onkruiden weggehaald op plekken waar ze de boel een beetje verstikten. Ook haalde ik de spreekwoordelijke bezem door de hoekjes waar als vanzelf rommel sammenklontert.

Er is behoorlijk wat overbodig spul teruggebracht naar waar het vandaan kwam: de containers.

11 Maart is de opentuindag. En de voorspellingen van regen voor die dag lopen nogal uiteen: 28 mm vorige week tot 3,4 mm vandaag  Wel is de grote dag inmiddels een van de droogste voor komende week. Waar er op maandag 11 mm wordt verwacht en woensdag 33 mm. 

Het is een soort roulette.

De schalen met cactussen staan op het terras boven de keuken. Het is een droge zonnige plek.

En beschut. 

Dat zou je denken. 

Beschut voor wat?

Maar er gebeurt van alles.

Zo is het hart van deze Euphorbia obesa weggeknaagd. Ik heb zo mijn twijfels of zij hier van kan herstellen.

Op een van de vetplantjes is heel precies een keuteltje gezet. Het lijkt wel een bloemetje. Een vreemd bloemetje maar toch.

Deed me direct denken aan het kunstgebit van mijn moeder.

Ze woonde een paar maanden in het verpleeghuis op de gesloten afdeling. Ik bezocht haar vlak na het avondeten en zag dat ze haar kunstgebit niet in had..

Ik vroeg aan de dienstdoende verzorgster of zij wist waar het missende gebit was. 

Nou, ze heeft net nog gewoon haar broodje opgegeten en toen had ze haar bovengebit in.

Ik ging naast mijn moeder zitten. 

Op de tafel stond een biedermeier boeketje.

Mooie bloemen heb je staan.

Dood, zei ze.

En daar had ze wel een punt want ze waren al een dag of vijf over hun hoogtepunt heen.

Ik draaide het boeket langzaam rond en noemde de namen van alle bloemsoorten op.

Dat is een bijzondere bloem, zei ik toen ik het gebit in het boeket zag zitten.

Ze keek me blij verrast aan, pakte het gebit op en stak het triomfantelijk in haar mond.

Nou ja, er bloeien ook echte bloemetjes.

Wij hadden vanmorgen klusjes te doen. Zo had ik een postzegel nodig en daar moet je echt voor naar een postkantoor. Dat duurde een half uur. Ondertussen zat Rick bij de kapper. Daarna pakketjes ophalen en…….een afspraak bij Carlos. Ook daar was het even wachten. Eigenlijk onze eigen schuld want een afspraak om 13.00 uur betekent 13.15 uur. Natuurlijk zaten wij om 12. 45 klaar. 

Maar na wat weggewerkte onduidelijkheden over materialen en aansluitingen gaan we akkoord: er komt een serre.

Met groeten Ton