Wat is het hier prachtig

Van Trento naar Bassano de Grappa. 98 Kilometer 

Met de laatste flinke klim van deze reis hebben we Trento verlaten. 

Gistermiddag zittend op het plein van de Dom voelden we ons pas écht in Italië en hoorden we op wat Nederlands en Duits na hoofdzakelijk Italiaans gesproken worden.

De stad ligt hier al ver beneden ons en dan is het pas half zeven. We stonden dan ook om zes uur op straat na een enigszins onrustige nacht. De beautifull noise van een stad is aan ons toch niet zo besteed.

Na de klim en afdaling tijd voor ontbijt. Koffie en thee met een soort rijsttorentje gevuld met kaas en vlees. Lekker.

Daarna zakten we langzaam het dal van de Brenta in. Eerst het meer van Levico.

Mooie wegen slingerend door groen.

In Borgo Valsugana een stop. Rick wilde de dame van het cafe bedanken met de klompjes omdat zij vorige reis meer dan een half uur besteedde om een kamer voor ons te vinden.

Ze stond in de bar en vond het heel bijzonder dat na drie jaar er opnieuw een bedank kwam. Mille grazie, riep ze verschillende keren.

Ook de Brenta is op veel plaatsen gekanaliseerd maar in het Europese natura 2000 project heeft ze voor een deel weer extra ruimte gekregen en ik vind het heel mooi.

De vallei wordt mooier en mooier naarmate je er dieper ingaat. De wanden gaan soms loodrecht omhoog 

De bergen zijn hoog en alles is uitbundig begroeid. Hier zag ik nauwelijks bruine bladeren aan de bomen.

Gladgeslepen door gletsjers?

Half een, na 80 kilometer fietsen was het tijd voor een pizza. Heerlijk waren ze. En groot. En daarna wilden we alleen nog maar liggen. En dat deden we naast de rivier. Wel pas nadat ik me verkwikte in het koele beekje in het dal.

We verblijven nu in een voormalige school. Die trouwens pas open ging om 16.00 uur dus dat werd een uurtje wachten wat dan weer zo voorbij was omdat we heerlijk kletsten met een Zweeds echtpaar.

De laatste dagen is het heerlijk weer tot ongeveer 13.00 uur. Daarna wordt het ineens heet. En plakkerig. Na de douche, de pelgrimswas, de boodschappen en het diner liggen we nu voor apengapen op bed.

Tijdens het wandelingetje door de wijk op weg naar de supermarkt gingen we Spanje en Italië toch even vergelijken. Nu gaat vergelijken al gauw op goed en fout lijken en dat willen we dan ook niet doen. Maar….verschillen zien we duidelijk. Italië heeft meer stijl en charme dan Spanje maar is ook meer van vergane glorie. Ik zou hier zo kunnen wonen al was het maar omdat er hier meer regen valt.

Met groeten Ton