Parelt

Van Geislingen an der Steige naar Kirchberg an der Iller. 75 Kilometer.

De routine zit er stevig in. Rick wordt wakker om half zes en gaat naar het badgebouw voor de verzorging. In de tussentijd ruim ik mijn slaapspullen op. Als Rick terug vertrek ik naar doucheruimte en ruimt Rick zijn deel op. Samen ontmantelen we de tent die gelukkig nog steeds heerlijk droog is ‘s morgens en laden vervolgens alles op de stalen rossen. Een half uurtje bij elkaar.

We wilden vandaag ook lekker vroeg starten want Geislingen an der Steige ligt ook aan een steig. Het spoorlijntje wat er ligt kon vroeger alleen gebruikt worden met twee locomotieven vanwege de steilte.

Eigenlijk had ik ook twee locomotieven nodig maar deed het op eigen kracht. We reden hetzelfde pad als dat we in 2019 wandelden en dat was langs de rivier. Van daaruit konden we spoorlijn zien met een zich omhoog zwoegende goederentrein.

Eenmaal boven was het weer heerlijk vlak en konden niet alleen de lijven tot rust komen maar ook het oog. Prachtig landschap.

Rick keek steeds spiedend of hij al een glimp van de Alpen zag. Maar nee. Niks.

De eerste stop was Ulm. Daar haalden we eerst een stempel voor in het paspoort en werden we aangesproken door een Nederlands echtpaar. Ze vonden het bijzonder wat we deden en dat we open stonden voor een gesprek. En dan sta je zo een kwartier te praten met wild vreemden. Goed: wild vreemden zijn er eigenlijk niet omdat we allemaal in wezen hetzelfde zijn. 

Zelfs de wonderlijke man die in zichzelf zat te mummelen die naast ons op een bank op het plein zat.

Daarna ging ik even de kerk in waar uitbundig op het orgel werd gespeeld. Het geluid resoneerde door het gebouw, dat is trouwens niet waarom de foto zo wazig is, en al luisterend sprak ik twee intenties uit.

Voor de gezondheid en een goed herstel van een schoonzus en broer.

Voor de gezondheid van een dochter.

Het was een rivieren/kanalen dag. 

Er is voor vandaag regen en onweer voorspeld. En ja, in de loop van de dag ontstond dit.

We hielden het droog tot we op de camping de tent hadden opgezet.

Gelukkig had ik net een keteltje water gekookt voor een beker thee. Net linksonder in het zicht.

Het water parelt prachtig van de tent af.

Met groeten Ton