Nu het gros van de tuin een grove opknapbeurt heeft gehad komen er minder in het oog springende zaken naar voren.
Vertel me nu eens: hoe staat de tuin er eigenlijk voor, vroeg Rick me gisterochtend.
Bloeit er nog wat?
Nou eigenlijk niet.
En dat is eigenlijk iets wat we ons nooit lijken te gaan beseffen: de tuin staat hier in de zomer in de wachtstand. Net zoals dat in Noord Europa in de winter het geval is.
Natuurlijk zijn er wel planten die nu bloeien in Spanje maar die heb ik niet in de tuin. Maar de zomer is niet de mooiste tijd voor de tuin. Dat is eerder na het vallen van de eerste regens in september of oktober of in het voorjaar.
Twee weken geleden in de hortus vroeg ik aan de hortulanus of ik een stek zou kunnen krijgen van de Crinum. Want er stonden drie hele grote potten vol waarvan ze zei dat ze nog niet wisten wat er mee te doen. Dus kan ik er in het najaar een paar krijgen.
Nadat ik Rick’s vraag ontkennend had beantwoord ging ik later, waarschijnlijk met andere ogen, de tuin in.
En het is ook eigenlijk niet goed te zien.
Maar onder de takken van de Ceder staan mooie roze bloeiende kelken. Crinum. Ik wist niet eens dat ik ze had.
Het zijn zaalingen van zaden die ik meenam uit Japan.
Ook meteen weer een bewijs dat planten die in gedeeltelijke schaduw staan het veel beter doen dan die in het felle zonlicht staan.
Door de jaren heen sleepte ik honderden planten, stekken, zaden en weet ik niet wat allemaal naar Los Zuecos.
Meestal zijn het planten of stekken in een deplorabele staat. Velen overleven niet ondanks mijn liefdevolle verzorging, kennis of het gebrek daaraan.
Zo nam ik ooit een Monsteria mee. Een stek uit de container. Ik potte hem op en hij leek het te gaan doen waardoor ik het veilig genoeg achtte hem in de volle grond te zetten.
Het leek me leuk als hij door de kruin van een parasolden zou gaan groeien. Maar het wilde niet zo.
Kwarren en kwijnen deed ie en vorig najaar gaf ie de geest.
Ik liet de stronk staan zodat de wortels in de grond tot compost zouden kunnen vergaan.
En wat keek me vanmorgen aan? En mooi nieuw groen oog.
De plant is dus gered door een permacultuurprincipe.
En ik helemaal blij.
Er wordt gezegd dat werkelijk geluk van binnen zit en niets van buiten nodig heeft. Maar soms heb ik toch iets van buiten mezelf nodig.
Ook deze hibiscus komt uit de container. Oorspronkelijk waren het er twee maar een haalde het niet en deze is inmiddels aan zijn tweede standplaats bezig en hij doet het hier goed in de volgestorte voormalige vijver.
Hier zitten dus bloemen in maar bovenstaande is voor de helft opgegeten door waarschijnlijk een sprinkhaan.
Maakt deze is prachtig en er komen er meer.
Net belde Rick met een verassing. Ook hij komt naar Spanje. Hij ruilde een paar diensten en komt woensdag aanstaande. Ook dat maakt me blij.
Ook blij met de druif die ik vorig najaar plante en na een gulle watergift toch uitloopt.
Met groeten Ton
14 opmerkingen:
Mooie kleur hibiscus. Wij hebben een blauwe vogelkleur ((Oiseau Blue) 2 jaar geleden bij een Lidl in Frankrijk gekocht. Bloeit heel mooi op het moment nog in pot, gaat komende herfst de grond in als de te grote vijg is verkocht
Hoi Lot, De hibiscus familie maakt mooie bloemen in vele tinten en zijn zeer uitbundige bloeiers. Met groetenTon
Fijn, dat nieuws van Rick!
Fijn is dat, dat sommige planten zo sterk zijn dat ze het toch gewoon gaan doen. Ook na een tijdje kwarren. Zoals jij nu door je tuin loopt, zo loop ik hier ieder voorjaar door de tuin om te kijken wat het nog doet, wat er opkomt en wat wegblijft. Altijd heerlijk.
Groet, Marjorie
Hoi Ton, je heb er een paar over-levers bij zo te zien. Ik weet niet of ik zoveel geduld zou hebben om ze te laten staan. Maar heel goed dat jij dat wel deed, want volgend jaar kan je druiven oogsten geloof mij met je groene vingers😊. En wat fijn voor je dat Rick nu ook naar de klompen komt, ohh fijn voor jullie beide natuurlijk. Hier op het moment ook erg warm al tikt de thermometer nog geen 35 gr aan hoor. Ik zou bijna zeggen gelukkig niet. En die hibiscus 🌺 die had mijn moeder vroeger heel vaak als kamerplant. En iid ze zijn er in prachtige kleuren, en de bloem prachtig. Nou geniet van dat wat het uiteindelijk toch is gaan groeien/uitlopen. Lieve groet Petra
Wat fijn, Ton, dat Rick ook komt!
Hoi Inge, Ja, het was een verrassing. Met groetenTon
Hoi Marjorie, Sterke planten zijn hier ook wel nodig. Het is een hard klimaat en juist daarom ook zo fijn om te zien dat sommigen het toch redden. Met groetenTon
Hoi Petra, Ha, en ik zeg altijd dat ik geen geduld heb.Dat Rick komt was een verrassing en hij zei dat ‘de overgang naar Spaanse temperaturen deze keer heel klein is omdat het zelfs in Den Helder al zo heet is’. Mijn moeder had ook van Chinese rozen maar ik kan me herinneren dat de knoppen er vaak afvielen. Hier worden ze dus soms opgevreten. Met groetenTon
Hoi Jan, Beslist. Zeker nu de vriendin niet komt zou ik drie weken alleen wel té lang vinden. Met groetenTon
Hier bloeit de yucca prachtig en met planten nooit opgeven is mijn ervaring.
Hoi Jan, Ze kunnen wel heeeeel lang net doen of ze dood zijn, soms zelfs langer dan mijn geduld. Met groetenTon
Ton, ik had zelf hibiscussen voor het grote raam op het Westen van mijn appartement... Ze deden het fantastisch. Ik verzamelde echt zoveel mogelijk kleuren. Sneed ze tegen de winter af, stekte ze dan weer onder een plastic zakje en verpotte de moederplanten.
Enfin, het was wel een beetje lastig want als de balkondeur open ging had ik gelijk LUIS, dus dat was manoeuvreren. En toen, en toen... toen werd mijn grote raam vervangen door dubbel glas. En vanaf dat moment gingen al mijn hibiscussen dood. Ik heb er niet één in leven kunnen houden! Ook latere aanwinsten niet.
Hoi Petra, Das wel jammer dat het niet meer lukt want het zijn prachtige bloemen. Herinner me, nu jij dat schrijft, dat mijn moeder ook altijd luis had in die dingen. En dat ze altijd riep: doe de deur dicht anders ik luis. ( In de planten dus).
Met groetenTon
Een reactie posten