Confrontatie

Als jullie zondag naar Amersfoort komen kan je bij de NS een dagkaart kopen. Dat scheelt behoorlijk in de prijs.

Dus regelde Rick twee kaartjes.

Zaterdagavond dronken we een kopje koffie bij de buren.

Hebben jullie nog plannen voor morgen, vroegen we aan buurvrouw, ja we gaan naar Amersfoort.

Das toevallig, wij ook, riepen we zo ongeveer in koor.

Natuurlijk konden we met de buren meerijden maar geld krijgen we niet terug van de NS.

Wel brachten ze ons gisterochtend met de auto naar het station want de regen kwam met bakken uit de lucht.

Heerlijk zulke buren.

Wij kwamen rond het middag uur in de Keistad aan en na een uitgebreide lunch maakten we een wandeling door het oude stadscentrum.

Leuke en mooie stad. 

Nu kijkt deze Malle Piet altijd als Sammie naar de grond. Spiedend naar zaken van waarde.

Ziet Sammie € 40 op de straat liggen en die raapte dat, onopgemerkt voor Rick en de vrienden, op en stopte het in zijn zak. Daar brandde het.

Ik vind het moeilijk. Het geld is niet van mij maar ben hebberig genoeg om het graag te houden.

Zou ik de helft aan de vrienden geven, dacht ik, of is dat alleen maar om mijn gemoed tot bedaren te brengen?

Ik zei tegen Rick dat ik dat geld had gevonden.

Een minuutje verder lopen stond er een container in de straat en dan weet je het wel, daar kan ik niet langs zonder er in te kijken.

Allemaal sportartikelen zag ik liggen en delen van een winkelinterieur.

Dat is van een sportzaak die er mee is gestopt, zei de vriend.

Ik klom op de rand en trok aan wat ski’s, sportschoenen en kleding, heb ik ineens een prachtig rode jas in mijn maat vast.

Tja maar niet alleen zat het kaartje nog aan de jas maar ook nog de beveiligingstag.

Oei.

Zou jij die er op jouw werk kunnen afhalen, vroeg ik aan de vriendin. Dat bleek niet te lukken vanwege de verschillen in de tags. Toch nam ik het kledingstuk gewoon mee.

Wel vraag ik me af waarom de laatst overgebleven spullen uit de winkel niet aan een kringloopwinkel zijn gedoneerd.

We liepen vervolgens een secondhand shop in waar de vrienden zochten naar een piek voor de kerstboom.

Zullen wij die piek betalen, fluisterde Rick. Wat ik deed nadat Rick wel eerst pingelde over de prijs.

Iedereen blij en nadat de piek in de boom was gezet, we heerlijk dineerden, keken we als zangadepten gezamenlijk naar Maestro voordat we de reis naar huis aanvaarden.

Vanmorgen was het eerste dat M Pietje deed, kijken of die tag van verwijderd kon worden en ja, dat kon.

De tweede klus was het verplaatsen van ons bed.

De VVE heeft in haar eindeloze wijsheid besloten dat de ramen van de slaapkamers die aan de galerij liggen, openslaand mogen worden. En anticiperend op de nieuwe situatie is een andere indeling van de slaapkamer handiger. (Ook al moet het nog wel goedgekeurd worden door de brandweer. Niet dat van die indeling maar dat van die openslaande ramen)

Dekbed en lakens eraf, matrassen op de gang gezet, de spiralen eruit en oei........ 

Ook al weet je dat als je je huis verhuurt, dat gebruikt wordt met alles wat daarbij hoort maar: JE WILT ER NIET MEE GECONFRONTEERD WORDEN.

Met groeten Ton