Groarrrr.
Elke keer als er een update van de blog-App is geweest gaat er iets mis met opslaan of publiceren. Dus inmiddels al twee keer gedeeltelijk hetzelfde blog geschreven.
Nee, van de compost komt de lezer van dit blog niet gemakkelijk af.
Toch gisterochtend nog de compost een keer omgeschept. Er is veel zuurstof nodig voor een goede compostering dus moet de structuur ervan luchtig zijn. Door het gewicht zakt de hoop in en wordt die zuurstof eruit gedrukt waardoor de schimmels zuurstofgebrek krijgen en zich langzamer vermenigvuldigen of zelfs het loodje leggen.
De vork staat voor de hoop om aan te geven hoog de hoogte is.
Schimmels zijn er genoeg en dat wil ik ook zo houden.
Na een stief kwartiertje is de klus geklaard.
Voldoende luchtig lijkt me. En daar moet de hoop het mee doen tot 29 december.
Na de laatste schoonmaakklusjes had ik nog tijd over voor iets geks. Ik wil de pijnboom scheef laten groeien. Ik groef wat aarde weg aan de kant waar ik de boom naar toe wil laten hellen. Een touw om de stam en een steen om de boel scheef te trekken.
De buurman stond keurig op tijd voor de deur om ons naar het vliegveld te brengen. Daar konden we nog een uurtje lekker buiten in de zon zitten, alsof we niet voldoende zon hebben gehad de afgelopen vijf maanden, voordat we konden boarden en met vijf minuten vertraging vertrokken.
Wat is er?
Tja, wonderlijk. Ik heb het gevoel dat we de pelgrimstocht nu echt gaan afsluiten. Pas op het beginpunt is de cirkel rond.
Ik voelde me geëmotioneerd en dat werd alleen maar sterker toen ik de blogs begon terug te lezen (dat is trouwens beslist de derde keer).Wat hebben we veel meegemaakt en wat is er veel om dankbaar voor te zijn.
Omdat we fan zijn van de Harry Potter films keken we in de trein naar Den Helder via de Canaldigitaal app het laatste deel en dan ben je, voordat je er erg in hebt, op de plaats van bestemming.
Thuis eerst HP afkijken voordat we op de stapels post doken en de tassen leeghaalden.
Op de ramen stond een leuke welkomstbloemengroet die ik pas vanmorgen kon fotograferen.
En er zaten naast een berg belasting-, bank- en CBRpost ook nog leuke brieven en pakjes in de bus.
Van een bloglezeres kreeg ik deze enveloppe.
Ik heb een boekje voor je dat je wellicht leuk vind. Ik heb het gelezen en geef het graag aan jou, schreef ze me.
En niet alleen het boekje is leuk. Alleen al de gekleurde draadjes om de enveloppe dicht te maken zijn met aandacht aangebracht.
Zelfs de postzegels zijn gepast.
Een klein zakje gemaakt van een bladzijde uit een tuintijdschrift bevatte een zelfgemaakte kaart met tekst, de buttons en het muntje.
Helemaal goed M. Dank je wel.
Een uitnodiging voor het jaarfeest van het Hospice. Een verjaardagskaart en een mooie kaart met een Ierse pelgrims tekst.
Tja en ook de rouwkaart van vriend Ton want zo gaat dat in het leven.
Zijn we weer thuis?
Zo gauw we op Schiphol stonden zijn we ‘thuis’. Alles wat Nederland maakt tot wat het is, zit diep in onze genen. Zit in het weefsel van ons denken en doen. De geuren, de kleuren, de kou, het donker, het geroezemoes in de Nederlandse taal dat ons omringt.
Zo voelt de kou ook niet koud maar voelt het aan als een herkenning op de huid en eigenlijk geldt dat met alles om ons heen.
Eigenlijk missen we in Spanje niets van de dingen uit Nederland. Gewoon omdat het we het ‘niet willen missen’. Want ook wij hebben soms zin in een stuk pittige ouwe kaas. Of een patatje pinda. Spruitjes, rookworst, drop, speculaas. Daarnaast staat voordat we het echt gaan missen meestal al weer een bezoek aan Nederland in de planning om onze behoeften te bevredigen.
Dus stonden we op Sloterdijk al te genieten van een satekroket en een patatje mayo en vandaag......
Erwtensoep.
En de samenzang met de alt van Zinco was de kers op de taart.
Met groeten Ton
16 opmerkingen:
Welkom thuis in prachtig Den Helder, de dijk, de haven, de lange Jaap de wind, de regen, de zeelucht en de jutters. Misschien looen we elkaar ooit tegen het lijf.
Welkom terug.
Oh heerlijk, erwtensoep! En wat een bijzondere post krijg je allemaal.
Welkom thuis!! Kaarsjes aan, lichtjes ophangen, warme erwtensoep; dat maakt het allemaal wat draaglijker in dit grauwe landje :)
Zit je me daar een beetje lekker te maken met je friet sate en kroket.
Hoi Vlasje, Vandaag wat acclimatiseren, morgen een rondje vrienden wat zuidelijker in de provincie en dan een dag Den Helder, dijk en hospice. Als ik de komende weken langs je huis loop zal ik zwaaien. Met groeten Ton
Hoi Mieke, Dank en we hadden een heerlijke thuiskomst. Met groeten Ton
Hoi Soek, ik ben een bevoorrecht mens. En de erwtensoep smaakte geweldig. Met groeten Ton
Hoi Jan, Ik zal het nooit meer doen. Met groeten Ton
Hoi Ton en Rick ja het is niets als je zo lang weg bent geweest maar dan zijn er natuurlijk ook weer mensen hier die jullie enorm gemist hebben familie/vrienden hospice enz, enz. En ja ik snap je emotie want wat hebben jullie een prachtige reis gemaakt, met bijzondere ontmoetingen en nu terug in Den-Helder is de cirkel weer rond. En die compost heeft je behoorlijk in zijn greep 🥴 hoop voor jou dat het straks in dec. is geworden wat je wenst, waarom wil je eigenlijk dat die pijnboom krom 🤔 gaat groeien? Soms is recht beter........😉 je zal er je reden wel voor hebben 🤗. Gezellige thuiskomst met zonnetje en tulpen op de ramen. Welkom thuis 🏠 en wellicht spreken we elkaar onder het genot van een bakkie koffie/thee/sapje. Grote groet Petra
Welkom daar waar ook jullie thuis is
Hoi Petra, Waren gisteren een daggie de hort op voor bezoeken van vrienden want dat is natuurlijk het leukste van hier zijn. Vrienden en familie zijn bijna net zo belangrijk als goede compost want dat is zo ongeveer de bron van het leven. Klinkt wat zwaar en is ook niet echt waar. Maar ik ben wel in de ban van goede compost. Die scheef getrokken boom is gewoon omdat me dat leuk lijkt. De tulpen op het raam zijn van de sopraan. Altijd leuk. Dank voor de uitnodiging voor de koffie en die nemen we aan. Zou je voor een afspraak je mobiele nummer kunnen geven via het blog. Uiteraard publiceer ik die niet. Met groeten Ton
Hoi Inge, Samen zijn we altijd thuis. Met groeten Ton
En dan stap je zomaar het Hollandse leven weer in. Veel plezier de komende tijd!
Hoi Emie, Toch wel weer even wennen. Niet zozeer aan het weer maar aan het ‘op een kluitje’ wonen. Met groeten Ton
Wij zullen nooit permanent in Frankrijk gaan wonen, zijn dat ook nooit van plan geweest. Ik zou mijn Nederland plus de kinderen en kleinkinnderen teveel missen. Morgen vieren we het Sinterklaasfeest en i9k ben nu erwtensoep aan het maken.
Hoi Marthy, Nederland is gewoon een heerlijk land om te wonen. Met groetenTon
Een reactie posten