vrijdag 25 augustus 2017

Dat valt nog niet mee

Al zo'n twintig jaar verzamel ik strandglas en het ligt ook al die jaren in de weg want wat ga ik er mee doen?
Mozaïeken dan maar en omdat ik tijd zat heb dacht ik dat het wel leuk zou zijn om een Gekko te mozaïeken. Dus op zoek naar een plaatje en dit leek me wel wat.


Dus snel overtrekken


Maar waar ga ik het op maken?
Op een steen. Het idee is dat ik die steen dan ergens quasi nonchalant in de tuin leg zodat het lijkt of er een gekko ligt te zonnen.

Glas genoeg dus off we go.


Maar dan komen de eerste problemen. Het resultaat ziet er wat smoezelig uit. Het lijkt helemaal niet op een gekko maar eerder meer op een vieze vlek.


Op zoek naar een andere ondergrond dan maar.
Tekening op de spiegel overgebracht en pas nadat ik de foto had gemaakt zag ik dat het beestje meer op een hagedis lijkt met die lange nek.



Tja en dan denk ik wel ff een natuurgetrouwe gekko te maken ook al heb ik nooit iets van mozaïeken gedaan.
Dat valt tegen: die kop is zo plat als wat. Waar is de diepte, het bolle van het koppie? Het is gewoon een vlek. Opnieuw op internet zoeken naar voorbeelden zodat ik kan zien waardoor er diepte ontstaat en...... naar bijpassende stukjes glas.


Nekkie is inmiddels korter maar ik ben nog niet tevreden.


Dit is het laatste resultaat. 


Wordt vervolgd.

In 2010 waren we tijdens de natste winter in 40 jaar in Los Zuecos. Door de regen waren er overal kleine en grotere aardverschuivingen. Onder andere verschoof er een deel van onze weg.
Een voordeel voor mij als plantliefhebber was dat er bij een aardverschuiving bij het stuwmeer van Viñuela een paar grote bollen bloot kwamen te liggen. Ik nam ze mee naar huis en plantte ze in de tuin. Elke jaar verschijnt er een rozet met grote bladeren en nu voor het eerst een bloem.




Met groeten Ton

Geen opmerkingen: