Een paar dagen Nederland en dan terugkomen in Spanje met een verbrand voorhoofd en neus. Een beetje te gemakkelijk gedacht dat het hoger in de breedtegraad niet zo'n vaart zou lopen. Nou wel dus.
Tis hier al wel lekker warm aan het worden en ik pas mijn werktempo en werkzaamheden aan, aan de temperatuur. En uiteraard of die werkzaamheden in de schaduw kunnen plaatsvinden. Ook houden we middagrust en sluiten we de luiken aan de kant van het huis waar de zon staat. Een beetje als de Spanjaarden.
Geen spit of sjouwwerk dus vandaag maar nieuwe draden spannen aan de pergola zodat de jasmijn over een wat breder stuk kan uitwaaieren om meer schaduw te creëren.
Dat ging wel tenkoste van behoorlijk wat takken en bloemen maar ik ben tevreden met het resultaat, daarbij komt: de jasmidum is een snelle groeier.
Nu is schoonzus nogal netjes en ik kreeg dan ook voorzichtig te horen dat 'je witte was niet echt heel helder is'.
Dat was een onderstatement want ik was wit en bont meestal samen.
Na vier weken wassen door schoonzus had ik de beschikking over hagewitte lakens en shirts.
Kom, dacht ik vanmorgen, zet die t-shirts nou us lekker in de Vanish daar knappen ze beslist van op.
De bak met water en shirts zette ik in de medogenloze Andalusische zon en daardoor stond ie bijna te koken als een echte ouderwetse kookwas op maandagochtend zoals ik me herinner vanuit mijn jeugd.
Het resultaat mag er zijn maar sommige t-shirts zijn echt alleen nog maar voor werk op de berg.
Tussendoor koelen we af in onze waterzak. Ook al is het water 28 graden.
Een andere klus is naai en verstelwerk maar dat is voor de avonduren.
Kortom: het lijkt wel of we hier wonen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten