Tja, nu de auto met panne bij een vreemde op het erf staat voor een reparatie moeten wij even nadenken wat te doen.
Hebben we eigenlijk wel eten in huis?
De conclusie is dat we toch echt boodschappen moeten doen en dat betekent zeven kilometer lopen en 500 meter dalen.
Als we nu aan buurman vragen of die toevallig nog naar de kust gaat zodat we mee kunnen rijden?
Geen punt en ik ga mee voor een broodnodig uitje naar de LIDL.
Buurman heeft ongeveer een uurtje klusjes dus ik kan rustig aandoen.
Nu is de eerste afdeling als je de winkel binnenkomt dat van het brood en daar hebben ze ook hele lekkere rozijnenbroodjes. Ik koop er een om die min of meer stiekum op te eten als ik moet wachten tot buurman me weer komt ophalen. Maar als ik bij de kassa sta zie ik de auto van buurman het parkeerterrein al oprijden. Ik stap wat later in en we rijden naar huis. Thuis pakt Rick de boodschappen uit en komt een allerlekkerst broodje tegen.
Wat is dat?
Oei betrapt want normaal gesproken nemen we altijd iets lekkers voor beiden mee.
Al maanden staan de cycas zaden die ik uit tempel 36 in Japen heb meegenomen in een bakje met aarde. Weinig leven in te bekennen. Nou.... op die hagedis na dan.
Die zit elke ochtend onder het glas om lekker snel op te warmen. Een wonder dat het beest niet gekookt wordt want het is er echt heel warm. Als ik er langs loop wil ie vluchten en het gaatje om te ontsnappen is zeker wat moeilijk te vinden want hij raakt dan meestal in een soort van paniek. Dat vind ik dan weer zielig en heb daarom gisterochtend het glas zo neer gelegd dat er een kiertje is en hij snel kan vluchten.
Tot mijn grote verbazing bleef het beest vanmorgen gewoon rustig zitten en ik dacht dat ie misschien dood was maar nee, hij bewoog maar bleef wel in het bakje. Dus haalde ik mijn fototoestel om hem op de geheugenkaart te zetten.
Tijd ook voor een ander klusje. Had namelijk geen zin om te tuinieren.
Het tafeltje met de goede herinneringen gaat van geel naar onze standaardkleur blauw
Morgen een tweede laag. Als de auto klaar is dan want de verf is op.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten