Het regent hier ff flink door

Het was nogal zonnig voor een regenachtige dag.

Als alle regen zou zijn gevallen die in de afgelopen twee weken was voorspeld, zou er een duidelijk einde aan de droogte zijn gekomen.

Maar niks van dat alles.

Natuurlijk zagen we donkere wolken die zich gedurende de dag samenpakten maar het bleef droog boven De Klompen.

Wel kregen we aan het einde van de middag bericht uit het dorp. “Het regent hier ff flink door.”

Dat is dan wel een beetje een domper ook al weten we dat de regen die daar en in het natuurpark valt ook onze watervoorziening ten goede komt.

Maar er zijn beslist ook lichtpunten in ons droge bestaan.

Schreef ik vorige week nog dat ik bang was dat de mango periode wel eens klaar zou kunnen zijn is het tegendeel waar.

Rick wandelde afgelopen woensdag van Torrox naar Malaga. Hij had zonder ongemakken de 45 km overbrugt en appte dat hij met de bus van16.00 terug zou komen. Dat betekent dan dat hij zo rond half zes op de berg aankomt. Een paar minuten meer of minder. Maar niks. Pas tien voor zes reed de Panda het erf op.

Rick stapte helemaal enthousiast uit.

Je raad nooit wat ik heb?

Een blaar?

Nee: mango’s.

En hij pakte een tas uit de achterbak met bijna negen kilo mooie rijpe vruchten.

Ik keek natuurlijk eerst gewoon bij de vertrouwde plek maar daar lag er niet een. Maar een kilometer verder is ook een perceel met mango’s. Alleen ligt dat net wat hoger op de berg waardoor we die niet zagen en daar lagen ze. Sommigen zijn wel wat beschadigd van de val.

5.3 Kilo vruchtenpuree hield ik over en dat zette ik in de vriezer. Helemaal blij natuurlijk.

Vanmiddag hield ik het niet langer en stapte in de auto om naar de nieuwe plek te gaan en ja hoor weer een flinke hoeveelheid. Alleen waren niet alle vruchten rijp dus die liggen nu in de serre in een zak om na te rijpen. En…daarnaast nog 2,4 kilo pulp.

Morgen wordt het dus inmaak dag met een record gewicht. Ik heb potjes genoeg.

Anyway.

Zeheg, zei Rick.

Jaha.

Eigenlijk was ik niet zozeer met die regen bezig maar met pannenkoeken. Die bleven maar in mijn gedachten springen. Heb jij er ook zo’n zin in?

Dus stonden we om half negen nog aan het aanrecht te smikkelen.

Met groeten Ton