dinsdag 9 januari 2024

Een beetje knijpen en door de wimpers kijken

Het is gewoon aftellen tot we in Spanje in de regen zitten.

Toch is het niet zo dat ik het hier niet leuk vind. We hadden allerlei leuke bezoekjes en visites.



Oud en Nieuw vierden we zeer gezellig in Wijchen en daar zat een flinke treinreis aan vast. Nu vind ik het altijd leuk om het Nederlandse land aan me voorbij te zien trekken maar dan moeten de ramen wel doorzichtig zijn en daar schortte het een beetje aan.
Bij de eerste stop ren ik naar buiten met een doekie om een kijkgaatje te maken, kondigde ik Rick aan.
En dat deed ik. In zaandam. 
Nadat ik tevreden was met het resultaat en weer naar binnen wilde rennen stond de conducteur in de deuropening.
Dit is werkelijk de eerste keer dat ik zie dat een reiziger de ramen poetst.
Nou niet het hele raam hoor. Ik maakte slechts twee kijkgaatjes. Meer tijd heb ik niet.
Ik vind het zo leuk dat ik wel ff langer wacht. 
Dus maakt ik de kijkgaten wat groter.
Toen ik de trein weer instapte vertelde de conducteur van personeelstekorten en treinen die daardoor minder frequent door de wasstraat gingen.


Daarnaast regelden we, nou uh, vooral Rick een berg zaken.

In Spanje wordt nog wel eens door de Expats gemopperd op de trage en ongeorganiseerde manier waarop dingen geregeld moeten worden. Uren kost het.
Nou hier is het ook niet direct een feest als je iets voor elkaar wilt krijgen.
Rick is al een week bezig met het openen van een nieuwe bankrekening voor de VVE. Eindeloos in de wacht en dan horen dat ze je niet verder kunnen helpen omdat je niet bekend bent bij de bank. 
Nee, dat klopt. Maar ik wil hier graag een rekening openen.
Inmiddels is hij ‘bekend’ en heeft hij een driekwartierdurend intakegesprek gehad. Morgen verder want dan komen er papieren binnen die getekend moeten worden.



De kamerplanten zette ik bij aankomst in Den Helder meteen op de grond bij het raam.
Een beetje om het troosteloze van het grauwe sombere weer wat te veraangenamen. 
En het werkt. Zeker als ik mijn ogen wat samenknijp en door mijn wimpers heen kijk is het net of ik ‘in het groen woon’.



Met de hogedruk in het noorden is het hier inmiddels koud maar zonnig en dat maakt het plaatje nog net wat leuker.

Een bijkomend voordeel van de hogedruk is dat de depressies in het zuiden zitten. Er viel daar al 11 mm regen kreeg ik via mijn netwerk door. And more is to come.
Maar dan hoop ik dat het pas valt als ik weer daar ben om het water in goede banen de tuin in te leiden.


Met groeten Ton


7 opmerkingen:

Anoniem zei

Zo leuk dat het raam van de trein gepoetst hebt. Ik zou mij ergeren maar zou nooit op het idee komen om er zelf iets aan te doen. Leuk dat de treinbegeleider een woordje uitleg gaf over hoe het kwam. De kamerplanten veraangenamen mooi het zicht op de sombere grijze luchten. Bernadette

Bertiebo zei

Wat leuk, dat treinverhaal. Dat je dat deed. En ook van die conducteur. Ja die werkers kunnen er ook niks aan doen.

Y. Schoutsen zei

Een heel mooi en gezond 2024 voor jullie!! Wat leuk van die conducteur, en heel grappig beschreven, dat van de kijkgaten. Mij benauwde het ook, het weer. Nu er zon is komt de zin weer. Fijne dagen nog even!

Marjorie zei

Hoorde net op de radio een item over de vieze treinen. Precies wat die conducteur jou vertelde en dat dus veel mensen zich eraan ergeren. Er zullen er weinig zijn die zelf de ramen schoonmaken.

Mevrouw Niekje zei

Zo grappig, gisteren las ik je blog, vanmorgen bij het radio 1 journaal ging het over de vieze treinen en waardoor dat zo komt. Toen dacht in meteen "een van die treinstellen heeft gisteren een schoon raam gekregen!"😂😂

Emie zei

Wat een heerlijke groene en zonnige hoek daar in het appartement.

Jan uit Perth zei

Ja, die ramen in Den Helder zijn echt helder ;-)!