Sommige dingen zijn toch echt overal hetzelfde.
Ook hier zijn de katten krols. En niet zo’n beetje ook. Waarschijnlijk is onze tuin een belangrijke plek voor de territoria.
Vorige week, we zitten rustig wat te lezen, ik, en tv te kijken, Rick, toen we gestommel hoorden op het terras boven de keuken.
Hé, wat is dat?
Maar voordat dat we dat hadden gezegd hoorden we geblaas en gekrijs: katten, was onze conclusie. Het lawaai werd vervolgd door gestommel op de ijzeren wenteltrap. Blijkbaar ontvluchtte een van de beesten het slagveld.
Eergisteren hetzelfde geluid. Maar omdat we wisten wat er ongeveer gebeurde liep ik voorzichtig de serre in en deed Rick onderwijl het licht op het boventerras aan. En ja, daar vlogen de twee katten de wenteltrap af. De rode kater voorop en de Genetkat er achteraan. We denken dat die laatste de kat is die hier vaak langs het raam sluipt.
Vanmiddag hoorden we de sirene van de brandweer. Ik loop dan een rondje om het huis om te zien waar de brand is: op de bergrand aan de overkant van het dal. We konden de vlammen zien. Gelukkig stond er geen wind.
Ondanks dat de brandweer hier goed georganiseerd duurt het echt wel een half uur voordat de eerste wagens en of blusvliegtuigen ter plekke zijn.
Met een half uur was de klus geklaard.
Dit seizoen waren er opvallend weinig brandjes. Dat er nu toch nog eentje ontstond, heeft misschien te maken dat er vanaf begin oktober weer snoeiafval verbrand mag worden.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten