Vanmorgen reden we met de auto naar het beginpunt: Salares. Een piepklein dorpje tegen de flanken van de Maroma. Een leuk dorpje naar het schijnt. Met een bloeiend sociaal leven. Er hing nog veel versiering van het dorpsfeest van afgelopen weekend.
Voordat we aan de wandeling konden beginnen moesten we dit oude bruggetje over. Zeer recent gerestaureerd.
Helemaal mijn wandeling. Smalle paadjes door half open bos met van die prachtige uitstekende rotsen.
En dan die oude knoestige eiken. Lyrisch kan ik er van worden.
Maar ook hoger op de berg bleef het prachtig met altijd op de achtergrond de hoogste berg van de omgeving. Grijs en ongenaakbaar. Ook al is dat laatste niet het geval. Zij is zelfs vrij eenvoudig te beklimmen.
Een broodnodige stop. Het was veel warmer vandaag en…..ook stonden er 400 hoogtemeters extra op het menu. 1200 in totaal.
De weg waar we ongeveer een kilometer over liepen wordt gebetonneeerd. Het oppervlak was al gladgeschoren en op strategische punten lag al betonijzer en randafwerking.
Wat we hier zien vind ik dan weer zo echt Spaans. Iets waar ik heel blij van word. De boom blijft midden in de weg staan.
Ook heerlijk: wederom een riviertje met water.
Zo tegen drie uur terug in Salares waar we eerst met de groep een biertje dronken.
En om vier uur terug in Cómpeta. Dit bouwseltje stelt een cortijo voor. Een klein huisje dat vaak in de campo werd gebouwd om te verblijven tijdens de oogst van druiven, amandelen of olijven.
Het standbeeld van de ezel en het jongetje is van een rotonde gehaald die vervangen diende te worden. Nu dus op de plek waar je het dorp binnenkomt.
Kortom: een fijne dag met leuke gesprekken.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
Bij het zien van de boom waar de weg voor omgelegd is, moest ik denken aan mijn werkzame leven. Op het noordelijke deel van het KEMA-terrein, -het voormalige landgoed "Den Brink"-, in Arnhem staat een gebouw waarvan een hoek naar binnen afgerond is omdat daar een boom stond. De 'opperdirecteur' was een groot liefhebber van bomen en had verordonneerd dat de boom gespaard moest blijven en de boomspiegel geëerbiedigd werd. Toen ik bij het gebouwonderhoud betrokken raakte kwam ik er ook achter dat bij de verkoop van het landgoed bedongen was dat het parklandschap behouden moest blijven en dat de nieuwbouw in de stijl van de bestaande bebouwing (Amsterdamse school) moest blijven.
Hoi Willem, Goed om te horen dat er soms nog steeds aan gedacht wordt om schoonheid te bewaren. Wel begrijp ik dat de bewuste boom er niet meer staat. Vandaag opnieuw mooie ouwe jongens gezien. Met groetenTon
Ik kwam er in 1969 te werken en ergens begin jaren '70 is de betreffende boom gekapt, maar het gebouw was toen al zeker 50 jaar oud en de boom enog een stuk ouder. En de toenmalige voorzitter van de directie was al ruim en breed met pensioen. De 'nieuwe' directeur was, net als zijn voorganger, ook iemend die er alles aan deed om het park in stand te houden.
Hoi Willem, Dank. Leuk die extra info. Met groetenTon
Een reactie posten