Toch?
Nog een lekkere laatste dag van de zon genieten met als toegift….
pannenkoeken.
Want die wilde buuf nog wel als hapje vlak voordat we haar naar het vliegveld zouden brengen.
Alles ingepakt, wilde Rick nog weten.
Ja hoor.
Zitten we in de auto: heb ik nou ook mijn telefoon in de tas gestopt?
Ik denk het wel want ik heb je kamer nog even gecontroleerd en zag niks meer liggen, zei Rick.
Ok.
Ondanks de drukte op de wegen waren we keurig op tijd om buuf op het vliegveld af te zetten. Een paar dikke knuffels en wij weer snel naar huis.
Eenmaal thuis haalde Rick het bed van de gast af en wat ziet hij liggen? Een telefoon die niet van ons is. Inclusief pasjes en rijbewijs.
Das niet handig en buuf waarschijnlijk in de stress.
Gelukkig is een van mijn collega vrijwilligers een vriendin van buuf. Ik belde haar of zij een telefoonnummer heeft van een van de kinderen van buuf.
Yep.
Contact gelegd. Het thuisfront weet nu dat moeder ff niet te bereiken is
Wij belden links en rechts naar vrienden en kennissen met een B&B of er wellicht morgen of overmorgen nog Nederlandse gasten terug vliegen.
En ja. Vanmorgen om half negen gaven wij het toestel af aan mensen die het meenemen naar Meppel waar buuf of een zoon het vanaf vanavond kan ophalen.
Geregeld.
En nu….. rust en een maandje geen gasten.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
Wat een goede service van jullie! Ik weet hoe het voelt als je je telefoon ergens tijdens je vakantie kwijt bent.
oh dat was wat! maar jullie hebben dit weer heel slim opgelost via al,jullie relaties! wat zal buuf blij zijn!
Hoi Emie, Een ingeving die ook nog paste in de werkelijkheid. Buuf heeft het toestel gisteravond opgehaald. Trouwens: ze is niet voor een gat te vangen. Ze kon zich een beetje behelpen met een oud toestel. Met groetenTon
Hoi Charlie, Ze is blij want niet alleen de jeugd is verslaafd/afhankelijk aan/van het mobieltje. Met groetenTon
Een reactie posten