Dat werd het dus niet

De afgelopen dagen was het bij vlagen mistig en koud. Geen peil op te trekken. Trui aan, trui uit.

Gistermiddag waren we uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje. ‘Voor vrienden van het toneel en de zang.’

Das een extra reden om te gaan. 

Maar wat trekken we aan? Het werd een t-shirt, een overhemd en een trui want het was mistig dus koud.

Maar eenmaal op de feestplek kwam de zon door de mist heen. Dus eerst maar eens die trui uit. 

De mist trok verder op en de zon scheen fel op het beschutte terras dus moest ik me vervolgens ook van het T- shirt ontdoen.

Gezellig was het want iedere zanger kende wel iemand van het acteerclubje en vise versa. 

Er werd ook enthousiast gelobbyd om bij het andere clubje aan te sluiten.

Zo werd ik gevraagd om te komen zingen in een klein zanggroepje. “ Iemand met jouw stem zouden we graag hebben”. Heel vleiend natuurlijk en ik zou wel willen zingen in een klein groepje.

Wat is het repertoire?

Soul en Jazz.

Oempf. Laat ik dat nou echt vreselijk vinden.

En natuurlijk het repertoire Frank Sinatra. Dat was te veel en dan kan mijn snuitje echt niet langer verbergen dat ik dat niks maar ook echt helemaal niks vind.

Ik gruwel er zelfs van.

Maar waar houd jij dan van?

Van klassiek. En ik begin zelfs meer en meer van Barok te houden.

Dat werd het dus niet.

Vandaag gingen we met de Vlaamse vrienden naar de rommelmarkt in Nerja. Wij zijn daar tien jaar geleden voor het laatst geweest en vonden het toen een beetje tegenvallen omdat de meeste stalletjes met zonnebrillen, lederwaren, aardewerk etc gevuld waren. Slechts een paar plekken waar ‘rommel’ werd aangeboden. Maar in tien jaar is er veel veranderd, want het was nu voor 90% tweedehandsspul. En soms ook best leuk en mooi spul.

Maar wat ik het leukst vond was het joch met de gitaar.

Na de markt reden we naar het Burrianastrand in Nerja waar we eerst een koffie dronken en daarna werkelijk heel goed aten in een Thais restaurant.

We zaten zo relaxed te kletsen dat er uiteindelijk geen tijd meer was voor een echte wandeling. Het werd een rondje naar het centrum voor een ijsje.

Het najaar is hier een feestje. Met heerlijk weer en de teruggekeerde rust na het drukke zomerseizoen.

We zaten hier nog een kwartiertje op het Balcon de Europa, staarden wat uit over zee terwijl een gitarist (achter het kanon) leuke liederen speelde.

Kortom: we hadden een fijn weekend.

Met groeten Ton