donderdag 6 juni 2019

Een heerlijk land

Op reis.

Ja, ik weet het: selfies zijn niet mijn sterkste kant.


Maar alles wat ik wilde staat er op.


Een keer eerder waren wij daar, toen met slecht zicht op het stukje Groot BrittanniĆ« en zonder zicht op Afrika vanwege dichte mist. 

Na overleg met de gaste besloten we naar de Costa de la Luz te gaan maar wel met een tussenstop op de rots van Gibraltar. Dus bij de eerste mogelijkheid voor een scenic stop eerst genieten van het zicht op de rots met een lekker broodje vegetarische burger. Wat wil een mens nog meer?


Misschien wat minder mensen want god nog aan toe wat een gekkenhuis in de Mainstreet. We zijn slechts de drukte van onze berg gewend.



Met de kabelbaan omhoog voor spectaculair zicht op de puntige berg en Spaanse kust. En dan te weten dat we deze berg met helder weer vanuit De Klompen kunnen zien.


En natuurlijk zagen we apen.



en de Marokkaanse kust.



Het is nogal dicht bebouwd en dit begroeide complex viel positief uit de toon.

Vervolgens naar Tarifa waar het beetje leek alsof we in Nederland waren. Een straffe frisse wind, wit zand, de zon aan de westkant en zo heerlijk rustig, beslist meer mijn goesting dan een overcrowded stukje stad ook al stonden er mooie bomen en waren er leuke parkjes. 



De lucht hing vol met kleurige matrassen.

Door naar Conil de la Frontera waar we een nachtje verblijven. Met uitzondering van de dichtbebouwde stukken kust van Torre Molinos tot Estepona is eigenlijk de hele route mooi maar na Estepona was het prachtig. 




Conil, nog nooit van gehoord, is een leuk wel wat toeristisch maar relaxed plaatsje. We zaten er een paar genoeglijke uurtjes op het terras en aten bij een goed Chinees restaurant om daarna naar het hotel lopend een wit papiertje onder de ruitenwisser van Susie te zien. 
Bekeuring. € 80
Dus eerst mopperen en dan pas lezen: binnen 24 uur € 7,50 betalen anders de bekeuring van € 80. Dat liep dus met een sisser af.

Met groeten Ton











2 opmerkingen:

Emie zei

Die laatste zinnen stuur ik even door naar de Nederlandse Handhavers die parkeerboetes uitdelen. Zie mijn blog.

Ton zei

Hoi Emie, Oei ja, dat doet pijn. Ga boeven vangen denk ik soms als ik zoiets hoor. Aan het Spaanse systeem zit wel een nadeel: veelplegers want tja, wat is de pijn? Wij waren natuurlijk heel opgelucht. Met groeten Ton