Heb ik hier zin in?

Ik mopper nog wel eens op de kwaliteit van papieren zakdoekjes of servetten. Een beetje nattigheid en het wordt pulp. Vooral tijdens een verkoudheid is het vervelend om je neus te snuiten en vervolgens met de snot in je handen te eindigen.

Egbert is daarentegen gek op papieren zakdoekjes en als ie er op straat een vindt gaat hij er eerst mee spelen en daarna vreet ie hem op. Ik moet dan goed opletten want spelen mag maar opeten niet.
Als hij is uitgespeeld en wil beginnen met vreten roep ik dat hij los moet laten. Dat wil hij natuurlijk niet dus moet ik dat commando wel een keer herhalen. Hij kijkt dan zeer beteuterd maar opent meestal wel zijn bek. De zakdoek plakt dan aan zijn snuit en moet dan een paar keer met zijn kop schudden voordat het op de grond valt. Hij blijft dan nog een paar seconden smachtend naar het natte vodje kijken.

Gisteren had hij er weer een te pakken en rent er enthousiast mee door het park. Laat het vallen, springt er omheen, pakt het weer op en rent weer een stukje. Opeens zie ik dat hij gaat liggen en het wil gaan opeten.
Los, roep ik.
Doei, denkt ie.
Ik laat mijn stem dalen en roept dat hij moet komen. Dat doet ie.
Ik pak hem bij zijn snuit om zijn bek te openen en zie dat het zakdoekje als een propje al helemaal achterin zijn keel zit.
Ik heb de strijd verloren en laat het hem opeten.
Hij is helemaal blij.

Vanmorgen, tijdens het ochtend rondje.

Egbert doet zijn behoefte. Er is iets aan de hand. Hij kijkt me hulpeloos aan: baas er is iets.
Ik kijk naar zijn poeperd en zie dat er iets uithangt.
Hij raakt helemaal in paniek en schuurt met zijn achterste over grond maar dat stukje blijft er gewoon uitsteken.
Wat nu? Heb ik hier zin in?
Ik pak een plastic zakje uit mijn jaszak, houd Egbert aan zijn halsband vast en trek aan het stukje dat uit zijn poeperd komt. Hij piept als ik er een 10 centimeter lang stuk papier uittrek.

Blijkbaar koop ik goedkope zakdoekjes.

Met groeten Ton