En dan is er weer een week om. Het lijkt wel een blogpauze.
Was een beetje drukkig. Meer in het hoofd dan in ‘the real world’. Druk met de toneelvoorstellingen van komende week want daar zit nog wel wat aan vast om het echt goed te doen. Zenuwen spelen dus al op want een zenuwlijer ben ik. Maakt niet uit hoe goed ik me ook voorbereid.
Het andere wat nogal aanwezig was is gedoe in het koor. Daar heeft het bestuur na drie jaar problemen met een van de zangeressen haar het lidmaatschap van het koor ontnomen. En ook al geven de meeste leden wel aan dat het wellicht de beste optie was maar dan toch………
Inmiddels heeft iedereen zijn of haar zegje gedaan en lijkt de rust wedergekeerd.
De tuin heeft water gekregen waar dat echt nodig was en ik ben begonnen met zaaien stekken. Altijd leuk vanwege de belofte die er in ligt.
Nadat ik het doek over de serre heb gespannen is het er een stuk milder. Tijd om daar wat meer planten in te gaan zetten.
Maar eerst moesten de ramen gelapt. Daarvoor moest ik de kitresten weghalen want die stoorden me. Vervolgens de vloer gedweild.
De vriend uit het dal kwam vanmiddag met een klopboormachine en kon ik eindelijk de koeien ophangen. Oei, dat klinkt wat luguber. Maar de foto’s van de koeien bedoel ik dan.
Ben wel tevreden. Een stukje onvervalst Holland in Andalusië.
Met groeten Ton
