Eigenlijk ben ik wel een beetje uitgelezen over de permacultuur. Ik kom steeds dezelfde artikelen en filmpjes tegen die ook nog eens heel vaak hetzelfde zeggen. Maar als ik dan hetzelfde artikel nog maar weer eens doorneem lees ik toch weer wat nieuws.
De schimmels die in de bodem leven en onontbeerlijk zijn voor een goede groei van bomen en struiken zijn in twee belangrijke groepen verdeeld. Er zijn schimmels die de wortels van bomen binnendringen en er zijn schimmels die zich óm de wortels van bomen slingeren. De eerste groep is het grootst en leeft dan ook samen met de meeste soorten. De tweede groep houdt zich voornamelijk op en rond fruitbomen.
Hoe kom je nou aan die schimmels? Nou door te composteren en te mulchen. Uiteindelijk komen dan alle schimmels wel in je tuintje voor. Maar je kunt het tempo versnellen door de grond te enten met schimmels. Die kan je bijvoorbeeld uit het bos halen. En met bos wordt bedoeld een oud bos waar geen chemische middelen gebruikt worden. Maar de schimmels voor fruitbomen zijn wat lastiger want de meeste fruitbomen worden commercieel gekweekt en dus meestal chemisch behandeld.
Nu was ik vorige week tijdens de eikelplant op de helling en zag ik bij de buren een groepje Citrusbomen staan. Naar mijn mening stonden ze daar nogal verwaarloosd te staan. Ongesnoeid, veel onkruid en kleine vruchten.
Dus ging ik vanmorgen voor dag en dauw op pad om wat aarde onder die bomen vandaan te scheppen want het lijkt me dat mijn sneue fruitbomen nog wel wat extra aandacht kunnen gebruiken.
Dit is de moeizaam groeiende sinaasappel. Na zes jaar is ie ongeveer dertig centimeter gegroeid.
Elk jaar maakt ie een berg kleine nieuwe uitlopers maar echt stevige takken worden het niet en ze vallen er in de loop van het jaar weer af.
En dan deze jongen. Een mango die sinds vier jaar hier staat en niet één nieuw blaadje kreeg. Totaal gefrustreerd raak ik hiervan. Ondanks al dat mulchen en composteren staan ze te kwarren.
Met hopelijk de goede schimmels die ik door de aanwezige compost mengde hoop ik dat het goed komt.
Een andere plant die het niet zo naar zijn zin heeft is de Stephanotis. In de zomer krijgt ie waarschijnlijk net voldoende licht maar in de winter duidelijk te weinig. De blaadjes zijn gelig en de takken te dun.
Na overleg wordt de nieuwe plaats de pilaar bij de keuken. Vol in de zon. Als dat dan maar weer niet té zonnig is.
Samen haalden we de plant los en reden we de pot met plant en al naar de zuidkant. Een beetje vlechten en na een half uur was de klus geklaard en niet een tak afgebroken.
Bij de voordeur kwam een andere plant. Of die niet te donker staat gaan we zien.
De gast is inmiddels op Schiphol aangekomen en we verwachten haar zo rond half twaalf want er is wat vertraging.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
Je zou eens raad kunnen vragen aan Clarien van het weblog Moeskers moestuin. Zij weet enorm veel van dit soort zaken. Natuurlijk is het Spaanse klimaat heel anders dan het Nederlandse maar je weet maar nooit.
https://moeskersmoestuin.blogspot.com/
Hoi Wieneke, Natuurlijk lees ik het blog van Clarien al en ik zal haar de zaak voorleggen. Met groeten Ton
Hoi Ton...mijn eerste schriftelijke reactie terwijl ik toch bijna dagelijks gedurende 2 jaar je prachtig geschreven verhalen verslind! Je bent in staat om schimmels te doen glimlachen, bacterien aria's te doen zingen of dichterlijk te laten oreren...en zelfs de slingervariant een 'pas de deux' met penetrante variatie te laten balletten. Kortom...compost voor deze al wat ouder wordende wortelstok (ik).
Hoi Evert,Je laat me blozen. Met groeten Ton
Een reactie posten