zondag 1 mei 2016

Niemand weet, niemand weet, dat....

ik raapsteeltjes eet.

Een paar jaar geleden aten we stampot raapsteeltjes. Erg lekker. Maar niet elk jaar zie ik ze liggen in de supermarkt dus de laatste jaren stonden ze niet op het menu.
Als ze er zijn maak ik stampot raapstelen, zei ik vorig jaar tegen Rick.
Hij keek niet blij. Ook dit jaar zat ie te mopperen over raapstelen die hij niet lekker vond.
Maar een paar jaar geleden hebben we ze ook gegeten en toen zei je dat je ze lekker vond.

Vrijdagavond. Het gesprek ging over eten. 
Raapstelen? Die vieze geel oranje staafjes? Eet jij die? 
Nee ik vind ze vies maar Ton vind ze heerlijk.

Kijk, toen werd het duidelijk. Koolrapen: die mot ie niet.

Dus aten we vanavond raapstelen, uiteraard met stukjes gerookt spek.

Dat mag je vaker maken, werd er gezegd nadat het bord leeg was.


Vanmorgen al vroeg wakker. Zonnetje scheen. Ik schoof de gordijnen open en zag een groot witbevroren weiland.
Shit, hoe zou het met de bonen gaan die ik gisterochtend in de tuin van de Zinco sopraan heb geplant?
Tijdens het planten kwam er een buurman langs die direct commentaar gaf: nou, je bent te vroeg hoor, die bevriezen.
Nu had ik er gisterochtend al meteen de pest over in want dat ongevraagde negatieve komt me mijn oren uit. Nog erger is het dat ie wellicht nog gelijk heeft ook.

In ieder geval zag het er prachtig uit op Texel.



Om negen uur was het zover: de eerste echte training voor de Nijmeegse. Nieuwe schoenen aan en gaan met die banaan.
34 Kilometer zouden we doen. Van t Horntje via Oudeschild naar de Waal. Dan dwars het eiland over naar de Koog en langs het strand naar strandslag 12 om via Den Hoorn weer bij de Potvis aan te komen. Best wel veel eigenlijk maar geen blaren. 
Bless my shoes. Op naar de tweede blaarloze Nijmeegse.


Extreem laag water en nog steeds ben ik onder de indruk van het blauw.


Op de meeste plaatsen die we passeerden, er zouden ongeveer 70 zijn volgens de ons ter ore gekomen info, smeulden de resten van de meierblis nog na.

Voldaan zitten we nu met verkoolde gezichten, rozig en met stijve spieren op de bank.

Heerlijke dag gehad.


Met groeten Ton