donderdag 26 februari 2015

Het viel me mee

Vanaf vandaag kan ik alles eten.

Niet dat ik dat eerder niet kon maar meer dat ik dat niet wilde. Mosselen, garnalen, krab, kreeft is aan mij niet besteed. Ik hoef niets waar ingewanden nog inzitten of dat oogjes heeft die mij aankijken.

Kom ik vanmiddag onaangekondigd aan bij vrienden. 
Wil je koffie? 
Uh, wat?
Of je koffie wilt?
Ja maar wat zijn jullie nou aan het doen?
Zitten ze een beetje te peuzelen aan gedroogde sprinkhanen, meelwormen en nog iets ondefinieerbaars.
Ik voel me misselijk worden.
Maar het smaakt echt niet verkeerd hoor?
Ik ga eerst naar de WC, zei ik. Even alleen dacht ik: wat smerig toch. Mij niet gezien. Wel een leuk blog onderwerp trouwens.

Eenmaal terug in de woonkamer eerst even aangehoord wat de reden is voor deze exotiek en vervolgens een meelworm gegeten omdat die de minste smaak zou hebben.  Heel droog en knapperig met een beetje een notige smaak.
Die sprinkhanen hebben wat meer smaak en er werd me er een voorgehouden nadat de vleugeltjes er waren afgebroken.
Wat een grote kop hebben die beesten eigenlijk.
Ik besluit alleen een achterlijfje te proberen ook al zitten daar de ingewandjes in. Wat mij betreft heeft dat dezelfde smaak als die wormen'.
Het voorstuk heeft meer smaak, zegt vriend.
ik ben niet te stoppen dus dat ook maar geprobeerd.



Zo gevriesdroogd zit er weinig smaak aan. Na bereiding zou dat beter moet worden. Ze zwellen dan ook weer op, net als rozijnen denk ik. 
Stel je voor: liggen ze op je bord nog wat na te zwellen en je ziet ineens een oogje naar buiten poppen. Niet echt een appetijtelijk idee.

Er zit veel eiwit in. Dat dan weer wel.

Heb op een ander adres ook nog een dikke pol met dubbelbloemigesneeuwklokjes gekregen. 


Met groeten Ton



Geen opmerkingen: