Bij het afsluiten van het B&Boppasweekje maakten we kennis met deze gaste. En wederom op de valreep voor ze terug vliegt naar Nederland kwam ze lunchen.
Een ondernemend type: ze kwam op de fiets vanuit Canillas. Slechts een keer belde ze of ze bij goede afslag stond. En dat voor een vakantieganger die hier nog nooit is geweest.
We hadden niet alleen een genoeglijke middag maar ook nog een met humor. Kortom: ze mag vaker komen.
s ‘Avonds had ik mijn eerste toneelles. Net als de introductie een paar weken geleden voldeed het meer dan ik verwacht had. Gezellig was het, onderhoudend, ontspannen en met veel lol.
Wat is nu eigenlijk de bedoeling van die lessen? Om volledige vrijheid te hebben als je op het toneel staat. Met of zonder tekst.
Er kwam een vraag op het blog of die toneellessen in het Spaans zijn.
Nee. Er is geen toneelgroep in het dorp.
‘Mijn’ groep is opgezet door een Vlaamse dame. Er worden lessen in het Nederlands en het Engels gegeven.
Misschien kan ik wat uitgebreider vertellen over integratie of eigenlijk het gebrek eraan.
Voor 2008 sprak ik beter Spaans dan nu. Ik zat op Spaanse les en kon tijdens de bouw van ons huis redelijk overleggen met de bouwers. Maar nadien? Het enige Spaans dat ik spreek is met een ober, de persoon achter de kassa, of als ik iets wil vragen of kopen of een klus gedaan wil hebben.
We hebben ook geen Spaanse kennissen. In de campo, het platteland, is dat ook best lastig om Spanjaarden te ontmoeten want Spanjaarden willen niet echt in de campo wonen. In een dorp heb je wat meer kans dat je met buren contact hebt.
Ik heb wel eens geschreven dat de Spanjaarden en de buitenlanders gesegregeerd leven. Wij gaan meer om met Engelsen, Nederlanders, Denen en Vlamingen.
Na vier jaar samenwerking met het koor en de Spaanse muziekschool in het dorp wordt een deel duidelijk: de culturele verschillen tussen de Andalusische muziek en de Noord Europese stijl zijn groot. Net zo lastig als wij de Flamenco kunnen horen is dat omgekeerd met dat ingetogen zware Noordse.
Tijdens de gezamenlijke evenementen zien we dat de Spanjaarden eigenlijk direct de zaal verlaten als het Spaanse deel van het programma klaar is. En dat is ook andersom. En natuurlijk geldt dit in wat algemene termen.
Er is een nieuwe tenor in het koor. Een Spanjaard en die komt speciaal van drie dorpen verder naar Cómpeta omdat hij zo van klassiekere muziek houdt
Met groeten Ton
En ik ga nu op pad voor de eerste dag van de wandelvierdaagse.
2 opmerkingen:
Dat is toch wel jammer dat er niet veel omgang is met de Spanjaarden, dat zou ik niet gedacht hebben. Dus om jullie heen wonen geen Spanjaarden. Maar ik krijg niet de indruk dat jullie het echt missen.
Wij hebben juist veel contact met de Fransen. Dat komt natuurlijk ook omdat wij in een klein dorp wonen en in een kleine vallei waar je de mensen goed leert kennen.
Een reactie posten