Vanmiddag lekker naar het strand gegaan. Het bleef droog met af en toe een zonnetje en het waaide stevig en daar maakten zweefvliegers dankbaar gebruik van.
Als kind was het ten strengste verboden om de zeeduinen te betreden. Aan de voet van de duinen stond dan ook een hek met prikkeldraad. Ook mijn ouders verboden het ons het duin in te gaan omdat die duinen ons moesten beschermen tegen de zee.
De laatste jaren is bij Rijskwaterstaat een nieuw inzicht ontstaan. De duinen mogen weer stuiven. Om er dynamiek te laten ontstaan zodat zeldzame planten weer een kans krijgen.
Een jaar of 15 geleden is er zelfs een doorgang gegraven in de duinen bij Bergen zodat bij storm zeewater het duin kan binnen stromen. De Kerf, het is een mooi gebied geworden.
Het hek aan de duinvoet wordt al een paar jaar niet meer geplaatst. (in de winter werd het altijd weer weggehaald) Ook worden er geen helmplanten meer geplant die het zand vasthouden. Dus waar ik als kind een gesloten duin zag vanaf het strand zijn er nu behoorlijk wat gaten gevallen.
Een bijkomstigheid is dat op sommige plaatsen de resten van bunkers uit de tweede Wereldoorlog tevoorschijn komen. Niet dat dat nu zo mooi is maar ik was ze eigenlijk totaal vergeten. De bunkers die echt op het strand stonden zijn in de jaren 70 opgeblazen met dynamiet en afgevoerd. Van de bunkers die in het duin stonden zijn de alleen bovengrondse delen gesloopt. De ondergrondse delen zijn nu dus weer zichtbaar.Als kind kwamen we heel vaak op strand en wandelden dan vaak richting Egmond aan Zee. We kregen van mijn moeder dan wel eens te horen "Niet verder dan de tweede bunker hoor want we gaan over een uur naar huis". En het was altijd een beetje eng om de bunkers te beklimmen of binnen te gaan. Ik deed dat eigenlijk alleen als mijn vader of een van mijn oudere broers meegingen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten