Oktober, mijn geboortemaand en dit jaar zelfs mijn eerste pensioenmaand. Ook al gaat dat maar over de laatste dagen van de maand.
Na drie jaar van onrust die in het koor ontstond door een dame met een psychische aandoening is na haar uitzetting uit het koor niet alleen de rust weer gekeerd maar, belangrijker, het plezier. Een groot deel van de leden komt al ver voordat de repetitie begint om wat te kletsen. Ook het groepje dat altijd na de repetitie een drankje drinkt is verdubbelt naar bijna 20 personen. En tijdens het oefenen wordt er fanatiek gezongen en het lijkt er zelfs op dat er ook thuis meer wordt gerepeteerd. Kortom: het is weer leuk. Ook drie nieuwe zangeressen doen een flinke duit in het zakje met enthousiasme. Ook al omdat ze goed kunnen zingen en twee lezen er muziek wat het instuderen vergemakkelijkt.
Bijna net als bij het toneel. Ook daar groeit het aantal deelnemers en wordt er bijna fanatiek geoefend.
Er is een nieuwe ruimere oefenruimte waar na het oefenen nog wat na gedronken kan worden. Yep, en daar drink ik dan een wijntje.
Toen ik gisteravond terugreed na de toneelrepetitie zag ik een Nachtzwaluw op onze toegangsweg zitten. Een duidelijk herkenbare vogel. Toch bijzonder omdat ik hem/haar voor het eerst zag.
Het lijkt erop dat er dit jaar een vroeg einde lijkt te komen aan het mango rapen. Dat is jammer maar tot zover had ik bijna vijf kilo mangopuree ingevroren. Vanmorgen kookte ik dat tot moes en deed het in gesteriliseerde potten.
Oei, dat gaan we de winter niet mee doorkomen. Maar: blij met alles.
De Payrus is echt binnen een jaar bijna drie meter hoog geworden en geeft in de serre van dat prachtige gefilterde licht.
Zo zagen de zaailingetjes er op 17 augustus vorig jaar uit.
Het was een wat lome dag vandaag. Tijd om kwetsbare plantjes in de serre te zetten.
Het rekje staat nu wel vol. Tijd voor meer stellage ruimte.
Met groeten Ton
