Picture this: Noord- Bakkum begin jaren 60 van de vorige eeuw.
Een katholiek gezin met 7 kinderen. Ik was nummer 6. Best wel preuts en normen en waarden die nog rechtstreeks uit de 50er jaren kwamen.
Mijn ouders hadden altijd hun slaapkamer deur op een kier staan zodat ze konden horen als er iets met het kroost aan de hand was. (mijn interpretatie) We konden dan ook altijd zo binnen lopen. Ik herinner me dat de linker voet van mijn moeder altijd boven de dekens uitstak. Dat hoorde kennelijk bij moeders, zo dacht ik. Later begreep ik dat zij het altijd koud had maar een immer gloeiende voet. Ze sliep onder vier wollen dekens terwijl mijn vader er aan twee meer dan genoeg had.
In die jaren kwamen er steeds meer elektrische apparaten op de markt om het leven te veraangenamen: wasmachines, deegmixers, haardroogkappen, tv toestellen en elektrische dekens.
Over het laatste werd gezegd dat één van mijn tantes zo'n deken had gekocht. "Had ik jaren eerder moeten doen" scheen ze gezegd te hebben.
Ik weet nog dat ik niet wist wat een elektrische deken was en ik heb er nooit naar gevraagd. Ik bedacht zelf wel wat dat kon zijn.
Al die apparaten waren er om het leven makkelijk te maken, dus een elektrische deken kon zichzelf rechttrekken. Je hoefde dan nooit meer bedden op te maken. Alleen begreep ik niet hoe dat werkte. Zat er aan de bovenkant dan een stang aan die de deken recht trok? Dat was dan niet prettig als je wilde slapen want dan lag er zo'n stang op je keel en kreeg je je deken niet rond je schouders gestopt. Dat moest wel koud zijn dan.
Omdat tante er heel blij mee was kocht mijn moeder er ook een en kwam ik erachter dat hij het bed verwarmde. Jarenlang is ons als kind gevraagd: zet jij mijn bed even aan als je naar boven gaat?
Maar na de menopauze had mijn moeder geen last meer van de kou en werd de deken op mijn vaders kant gelegd want die had inmiddels "koud bloed" gekregen.
Ik denk regelmatig: op wie lijk ik het meest?
Van wie heb ik mijn ongeduld en opvliegende karakter? Van vader.
Mijn creativiteit? Moeder.
Humor? Vader.
Mijn warme enkel? Duidelijk Moeder
En nu heb ik er nog één. Na mijn penopauze heb ik het ook heet. Moeder dus.
Wakker word ik ervan 's nachts. Zweet op mijn rug.
Mijn dekbed is niet ingestopt zodat ik mijn voeten er onder uit kan steken. Ik wapper met het dekbed voor koele lucht en slaap met mijn armen niet alleen boven de dekens (ja, ja) maar zelfs boven mijn hoofd. Ook het zomerdekbed is mij nog te warm.
En mijn moeder? Mijn moeder heeft het de laatste maanden koud.
Vanmiddag zat ze met drie truitjes aan nog te bibberen. Heb daar nog maar een vestje overheen gedaan.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten