Bellaaaaaa Italiaaaaaaa

Van Reschen naar Sluderno, 25 kilometer. 37023 Stappen

We werden wel een paar keer gestoord in de slaap, omdat we in de gastenverblijfskamer bleken te liggen. Dus terwijl men dacht even gezellig te kunnen scrabbelen of te kaarten, lagen wij er te knorren.

Voor de rest heerlijk rustig, droog en warm geslapen.

Zeven uur de straat op en na een paar honderd meter het bord met Reschenpas.

Dan gaan we nu dalen.

Maar nee, het steeg gewoon nog een meter of zestig door. Das raar want meestal wordt de pas bij het hoogste punt aangegeven en is die pas dan ook vaak de grens tussen twee landen.

Nou ja, we waren wel de grens gepasseerd en zongen: Bellaaaaa Italiaaaaaaa en daarmee is ook week acht ingegaan.

Wat zou dit laatste land dat we op deze tocht aandoen, ons brengen? 

Terwijl we de Alpen doorkruisten zeiden we tegen elkaar dat we er wekenlang naar toe hadden gewerkt, er zelfs wel tegenop hadden gezien,maar nu we er half door zijn het idee hebben dat de tocht er bijna opzit. Het voelt als dat we een barrière genomen hebben en toch hebben we nog ongeveer de helft van de wandeling voor ons liggen.

De Reschenstausee lag er zo vroeg een beetje mystiek bij.

En natuurlijk moest het drijvende torentje ook op de foto. Hij blijft mooi.

Dat is wel voldoende denk ik.

Het had geregend gisteravond dus er lagen nog een hele zwik plassen. Altijd leuk die reflecterende ogen op je pad.

Even terugkijken in de richting van de pas.

Ongeveer de halve ochtend lopen we langs de Adige. En sinds de pas, uh iets verder dan de pas, stroomt het water in onze looprichting.

Niks van te zien, omdat de rivier wat dieper links stroomt, wel duidelijk te horen.

Het is een prachtige route, mooi nieuw asfalt en het ruikt er naar riool bij elke putdeksel die we tegenkomen. Ook was het bij vlagen nogal steil wat voor ons al niet prettig was maar voor tegemoet komende fietsers, zelfs de elektrisch aangedrevenen, een helse klus.

Nou ja, ik kan er geen genoeg van krijgen.

Het witte klooster bij Malles wordt nog bewoond door ongeveer 15 paters. Dit kregen we van twee dames, een moeder en dochter, te horen die we hier spraken. We kregen van moeder ook nog het onterechte inlijven van Zuid Tirol bij Italië na de eerste wereld oorlog te horen. Dat is dus nog niet klaar al lijkt het allemaal rustig. Het werd een gesprek in Duits, Engels, Italiaans en Spaans. Volgens mij gaan de laatste twee met wederzijds begrip goed werken.

In het dorpje Malles stonden deze kleurige kruiwagens.

En een vrolijk makende border. Goede planten voor Spaanse toepassing rond De Klompen. Die laatste komen al een paar dagen langs in gedachten. Hoe zou het met de kraamkamers gaan? En met de Passieflora en met de planten in de voormalige vijver?

Vlak voor de camping een doorkijkje in een zijdal.

Mijn hemel, dat is toch niet de camping he? Dat lijkt eerder op een concentratiekamp.

Geen van beiden bleek later. Het is een grote bijeenkomst voor Zuid Tiroolse ridderspelen.

Het doet ons aan het internationale Zwerkbaltoernooi denken van Harry Potter. 

Ons tentje staat op een 4, zegge vier, sterren camping. Natuurlijk tegen een 4 sterrenprijs en dan kregen we ook nog 10% korting als pelgrims.

Ga er maar van genieten, zei Rick. 

Met groetenTon