Nu ik al ongeveer een jaar bezig ben om mezelf bij de VPTZ te bekwamen en te vrijwilligen weet ik het steeds minder.
Eerder had ik eigenlijk nauwelijks een gefundeerd standpunt had over euthanasie of palliatievesedatie. Ik ben daar pas over gaan nadenken tijdens de basistraining. Mijn nieuw gefundeerde standpunt is: niet te lang sleutelen aan mensen, laat ze op natuurlijke wijze sterven, al dan niet met een zetje.
Nu ben ik al twee maanden bij een vrouw van 89 ingezet die - na een hersenbloeding- nagenoeg volledig is verlamd, niet kan praten en geen teken van herkenning geeft. In het begin dacht ik steeds "laten inslapen, hier is geen kwaliteit van leven meer".
De familie heeft besloten om sondevoeding te geven dus het lichaam blijft in goede conditie. Enkele van de kinderen hebben het stand punt "Wij kunnen niet beslissen of onze moeder nog kwaliteit heeft". ( en daar hebben ze gelijk in want je weet niet hoe een ander denkt) Maar ik werd hier eigenlijk een beetje moe van. "Er is toch geen kwaliteit van leven! Dat kan een blinde zien".
Vandaag; mevrouw was wakker en keek heel helder, ook was ze wat druk. Ze wilde haar hoortoestel uitdoen, wat haar lukte. Vervolgens maakte ze allerlei 'bewegingen' alsof ze anders wilde gaan liggen.
Ik ging naar haar toe en vroeg haar, "Wilt u anders liggen"? Ze keek me aandachtig aan maar ik kon geen bevestiging of iets dergelijks zien.
Ik legde haar rechterarm op zo'n manier dat ze op haar zij gedraaid kon worden. Daarna legde ik haar op haar zij en... ze leek gewoon mee te werken. Haar hoofd opgetild en goed op het kussen gelegd. Ze bleef nu rustig liggen en viel na een minuut of 10 in slaap.
Er lijkt toch nog van alles te gebeuren in dat hoofd.
Ook al denk ik nog steeds dat er geen kwaliteit van leven is zou ik toch ook niet de verantwoording willen hebben of de beslissing willen nemen om de dood te bespoedigen. (b.v. stoppen met voeding, vocht en medicatie of toedienen morfine). De vrouw in kwestie heeft nooit over dit onderwerp met haar kinderen gesproken, daar hebben zij dus geen houvast aan.
Gelukkig mag ik er van alles van vinden en hoef ik niets anders te doen dan de matelzorgers ondersteunen.
Met groeten Ton
dinsdag 28 februari 2012
maandag 27 februari 2012
Achteloos
Elk jaar koop ik rond de kerst hyacinten in een pot. Het doet mij altijd aan vroeger denken. Maar ook aan de velden vol met geurig bloeiende bollen en in Mei dan de bloemendagen in Limmen. Daar worden dan allerlei kunstwerken gemaakt van de hyacintenbloempjes. ( nagels)
Het zijn geen grote bloemen, maar als je bedenkt dat de bollen het hele jaar boven de grond hebben gelegen, er geen straaltje zonlicht op valt en ze een flinke vorstperiode hebben gehad zien ze er prachtig uit.
Anyway.
Als ze zijn uitgebloeid smijt ik ze achteloos in een hoekje van de tuin -waar allerlei rotzooi staat- met het idee om later de potgrond in de tuin te gebruiken en de bollen in de container te stoppen. Maar waar viel mijn oog op gistermiddag?
Het zijn geen grote bloemen, maar als je bedenkt dat de bollen het hele jaar boven de grond hebben gelegen, er geen straaltje zonlicht op valt en ze een flinke vorstperiode hebben gehad zien ze er prachtig uit.Volgend jaar zal ik zorgvuldiger met ze omspringen.
Met groeten Ton
zondag 26 februari 2012
Glühwein of Sangria?
Rick drinkt nauwelijks alcohol maar Glühwein en Sangria vind hij wel lekker. Daarmee wordt het jaar in twee duidelijke delen verdeeld: het koude jaargetijde met warme wijn en de warme( re) periode met koele Sangria. Ondanks dat het al wel aan het 'voorjaren' is zitten we nog aan de warme wijn. Pas op zijn vroegst in juni schakelen we over.
Vanmiddag tijdens de wandeling met Egbert vroeg mijn zuster of ik interesse had in haar bramenwijn. "Ik vind het niet echt lekker om zo te drinken maar misschien kan je er Glühwein van maken want dat drinken jullie toch vaak?" Dus heb ik nu een 5 literfles met bramenwijn en kan ik eens lekker experimenteren.
De glühwein die ik net heb gemaakt smaakt in ieder geval heerlijk.
Ik denk dat het ook een goede basis voor Sangria want het heeft een lekker frisse vruchtensmaak maar dat moet nog even wachten.
Vanmiddag tijdens de wandeling met Egbert vroeg mijn zuster of ik interesse had in haar bramenwijn. "Ik vind het niet echt lekker om zo te drinken maar misschien kan je er Glühwein van maken want dat drinken jullie toch vaak?" Dus heb ik nu een 5 literfles met bramenwijn en kan ik eens lekker experimenteren.
De glühwein die ik net heb gemaakt smaakt in ieder geval heerlijk.
Ik denk dat het ook een goede basis voor Sangria want het heeft een lekker frisse vruchtensmaak maar dat moet nog even wachten.Met groeten Ton
zaterdag 25 februari 2012
Terras geopend
25 Februari en voor het eerst buiten gezeten. In de zon, zonder jas en heerlijk het NRC gelezen.
Weliswaar met een beker warme chocolademelk, maar toch. Het leek Spanje wel met de zon van 21 december - of zo iets. (het is namelijk niet te vergelijken)
Het voorjaarsgevoel zorgde er ook voor dat het de eerste keer was dat ik dit jaar, met plezier van binnen uit, in de tuin heb gewerkt. Eerder leunde ik nog zwaar op doorzettingsvermogen maar vandaag ging het vanzelf.
Het laatste grind is uit de tuin.
Waar ik eerder schreef dat ik het grind in de container van een buurman mocht gooien kreeg ik later toch nul op het request. Nu heb ik het grind voor een deel hergebruikt en een deel op een oprijlaan mogen storten.
Ook heb ik de olijfboom, die ik 17 jaar geleden heb meegenomen uit Spanje en nu hier in de tuin staat, gesnoeid. De dikkere takken heb ik in stukken van 15 centimeter gezaagd, met wortelpoeder behandeld en in een bak geplant. Het geheel staat in de serre en daar kan ik de komende maanden dan goed voor zorgen. Het slagingspercentage ligt niet heel hoog maar als de helft (20) wortels gaat maken ben ik tevreden.
De nieuwe boompjes kunnen dan in het voorjaar van 2013 naar Spanje.
Met groeten Ton
Weliswaar met een beker warme chocolademelk, maar toch. Het leek Spanje wel met de zon van 21 december - of zo iets. (het is namelijk niet te vergelijken)
Het voorjaarsgevoel zorgde er ook voor dat het de eerste keer was dat ik dit jaar, met plezier van binnen uit, in de tuin heb gewerkt. Eerder leunde ik nog zwaar op doorzettingsvermogen maar vandaag ging het vanzelf.
Het laatste grind is uit de tuin.
Waar ik eerder schreef dat ik het grind in de container van een buurman mocht gooien kreeg ik later toch nul op het request. Nu heb ik het grind voor een deel hergebruikt en een deel op een oprijlaan mogen storten.
Ook heb ik de olijfboom, die ik 17 jaar geleden heb meegenomen uit Spanje en nu hier in de tuin staat, gesnoeid. De dikkere takken heb ik in stukken van 15 centimeter gezaagd, met wortelpoeder behandeld en in een bak geplant. Het geheel staat in de serre en daar kan ik de komende maanden dan goed voor zorgen. Het slagingspercentage ligt niet heel hoog maar als de helft (20) wortels gaat maken ben ik tevreden.
De nieuwe boompjes kunnen dan in het voorjaar van 2013 naar Spanje.
Met groeten Ton
vrijdag 24 februari 2012
...of ben je ontevreden?
Ik heb het idee van niet. Ik ben in ieder geval niet ontevreden met wat ik heb. Maar uh, ik zou wel meer tevreden willen zijn met wat ik doe. Oei.
Vandaag een eerste gesprek gehad met een coach die me, in het kader van haar studie 5 gesprekken lang gaat coachen en dit lijkt een goed onderwerp.
Een beetje ontevreden kan geen kwaad want van daaruit komt de prikkel om iets te ondernemen. Anders zouden we als mensen nog steeds in grotten wonen, in dierenvellen rondlopen en vrouwen aan hun haren het hol inslepen.
Maar ik ben te veel en te vaak, te ontevreden met wat ik doe. Bij het zingen, de tuin in Spanje, het vrijwilligerswerk. Bij vlagen steekt dit gevoel de kop op en vergalt mijn plezier.
Goed om hier eens mee aan de slag te gaan.
Met groeten Ton
Vandaag een eerste gesprek gehad met een coach die me, in het kader van haar studie 5 gesprekken lang gaat coachen en dit lijkt een goed onderwerp.
Een beetje ontevreden kan geen kwaad want van daaruit komt de prikkel om iets te ondernemen. Anders zouden we als mensen nog steeds in grotten wonen, in dierenvellen rondlopen en vrouwen aan hun haren het hol inslepen.
Maar ik ben te veel en te vaak, te ontevreden met wat ik doe. Bij het zingen, de tuin in Spanje, het vrijwilligerswerk. Bij vlagen steekt dit gevoel de kop op en vergalt mijn plezier.
Goed om hier eens mee aan de slag te gaan.
Met groeten Ton
donderdag 23 februari 2012
Vroeg rijp. Vroeg rot en een gebroken bot
Okkie zijn pootje heeft gebroken en daarom heb ik vandaag een klein rondje met hem gehinkepinkt.
Door het lage tempo viel mijn oog eigenlijk voor het eerst op de schade die de vorst aan de narcissen heeft gebracht.
Nu kunnen die wel wat verduren maar drie weken met temperaturen tot -15 en een laag sneeuw waren een beetje teveel van het goede.
De vroege narcissen zien er vreselijk uit. Zij hebben hun bloemen verspeeld en liggen als snotterige sliertjes tussen nog snotteriger blaadjes op de grond. Slechts een paar blaadjes staan nog stevig overeind. Dat gaat niet veel meer worden dit jaar.
Gelukkig moet de bulk van de bollen nog komen maar juist die vroege soorten geven zoveel plezier.
Met groeten Ton
 |
| Gelukkig gaat het met okkie beter dan met de narcissen |
Nu kunnen die wel wat verduren maar drie weken met temperaturen tot -15 en een laag sneeuw waren een beetje teveel van het goede.
De sneeuwklokjes en krokussen hebben het oordeel beter doorstaan en houden hun kopjes fier omhoog. En juist door het koude weer kunnen we daar dan weer langer van genieten.
Gelukkig moet de bulk van de bollen nog komen maar juist die vroege soorten geven zoveel plezier.
Met groeten Ton
woensdag 22 februari 2012
Aangepast
In mei 2011 was het na de proefperiode van 4 weken bij Nootzaak, tijd om gezamenlijk te bespreken of we met elkaar wilden doorgaan. Belangrijk is dan wel dat alles uitgesproken word.
Wij hadden eigenlijk maar een punt en dat was het volgende. Na de repetitie is het de gewoonte om nog een uurtje wat te drinken en een hapje te eten. Wij hadden daar wat moeite mee want "dit doen we zelfs niet met vrienden, laat staan elke week." Ook letten wij nogal op de calorieën en zo'n avondje is, calorisch gezien, al snel goed voor een hele maaltijd. Daar kan ik niet tegen op spinnen.
Gisteravond kwam dit weer tersprake. Weet jullie nog dat jullie toen zeiden.....?
We zijn een jaar verder en helemaal om. Het is inmiddels zelfs anderhalf uur geworden en dat snoepen?
Ik kan toch zelf bepalen hoeveel ik eet?
Of niet soms?
Kortom. Het is en leuke club en we zijn op zoek naar een sopraan, een hoge tenor en een bas.
Met groeten Ton
Wij hadden eigenlijk maar een punt en dat was het volgende. Na de repetitie is het de gewoonte om nog een uurtje wat te drinken en een hapje te eten. Wij hadden daar wat moeite mee want "dit doen we zelfs niet met vrienden, laat staan elke week." Ook letten wij nogal op de calorieën en zo'n avondje is, calorisch gezien, al snel goed voor een hele maaltijd. Daar kan ik niet tegen op spinnen.
Gisteravond kwam dit weer tersprake. Weet jullie nog dat jullie toen zeiden.....?
We zijn een jaar verder en helemaal om. Het is inmiddels zelfs anderhalf uur geworden en dat snoepen?
Ik kan toch zelf bepalen hoeveel ik eet?
Of niet soms?
Kortom. Het is en leuke club en we zijn op zoek naar een sopraan, een hoge tenor en een bas.
Met groeten Ton
dinsdag 21 februari 2012
Spaans koopje
Nadat ik terugkom van vakantie kijk/lees ik altijd de kranten van de laatste dagen door.
In Lux, de weekendbijlage van het NRC staat altijd een stukje over wijn, geschreven door Harold Hamersma. Hij schrijft dat we zijn uitgekeken op de wijnen uit de nieuwe wereld. De klacht is dat de wijnen die daar vandaan komen op elkaar lijken.
Allemaal chardonay, cabernet sauvignon of merlot.
"Vooral bij de groep van gevorderde drinkers ontstaat er er een groeidende vraag naar wijnen van minder alledaagse druiven en/of uit wijnstreken met een échte' wijnhistorie. Spanje, Frankrijk en Italië grossieren daarin."
'Wat mij betreft is Spanje het meest opwindende wijnland van de wereld. Met zowel wijnen die de top van de markt bedienen als met zeer competitieve instapwijnen. Die laatste categorie wordt tot op heden gedomineerd door de nieuwe wereldlanden. Maar Spanje heeft dat ook allemaal. Vandaar dat dit land dé leverancier gaat worden van budgetwijnen".
'Illustratief is een rode Rioja van Lidl. Met vijfduizend filialen in Europa deinst men niet terug voor een bestelling van een paar miljoen flessen of meer. Helaas gaat bij deze 'hard discounter 'kwantiteit niet altijd samen met kwaliteit. Al jaren proef ik met grote tegenzin hun assortiment voor mijn koopgids. En dan plots deze Cepa Lebrel 2010 voor €2.99. Vol ongeloof staar ik naar mijn eigen proefnotities. Rood en opgewekt besenfruit, een defilé van zomerkoninkjes, een sappig bittertje. Niet groots, verheffend of meeslepend. Uitstekend geschikt om de derde financiele crisis die de vastgoed sector ons gaat brenbgen door te komen".
Ik heb een doos gehaald en ik kan niet anders zeggen dat ik hem heerlijk vind.
Niet die doos maar de wijn uiteraard.
Met groeten Ton
In Lux, de weekendbijlage van het NRC staat altijd een stukje over wijn, geschreven door Harold Hamersma. Hij schrijft dat we zijn uitgekeken op de wijnen uit de nieuwe wereld. De klacht is dat de wijnen die daar vandaan komen op elkaar lijken.
Allemaal chardonay, cabernet sauvignon of merlot.
"Vooral bij de groep van gevorderde drinkers ontstaat er er een groeidende vraag naar wijnen van minder alledaagse druiven en/of uit wijnstreken met een échte' wijnhistorie. Spanje, Frankrijk en Italië grossieren daarin."
'Wat mij betreft is Spanje het meest opwindende wijnland van de wereld. Met zowel wijnen die de top van de markt bedienen als met zeer competitieve instapwijnen. Die laatste categorie wordt tot op heden gedomineerd door de nieuwe wereldlanden. Maar Spanje heeft dat ook allemaal. Vandaar dat dit land dé leverancier gaat worden van budgetwijnen".
'Illustratief is een rode Rioja van Lidl. Met vijfduizend filialen in Europa deinst men niet terug voor een bestelling van een paar miljoen flessen of meer. Helaas gaat bij deze 'hard discounter 'kwantiteit niet altijd samen met kwaliteit. Al jaren proef ik met grote tegenzin hun assortiment voor mijn koopgids. En dan plots deze Cepa Lebrel 2010 voor €2.99. Vol ongeloof staar ik naar mijn eigen proefnotities. Rood en opgewekt besenfruit, een defilé van zomerkoninkjes, een sappig bittertje. Niet groots, verheffend of meeslepend. Uitstekend geschikt om de derde financiele crisis die de vastgoed sector ons gaat brenbgen door te komen".
Ik heb een doos gehaald en ik kan niet anders zeggen dat ik hem heerlijk vind.
Niet die doos maar de wijn uiteraard.
Met groeten Ton
zondag 19 februari 2012
Dementie
Stapje voor stapje gaat mijn moeder achteruit.
Er staat de laatste jaren altijd een stapeltje met foto's en kaarten tegen een vaasje op tafel. Onder andere een foto van haar jongste achterkleinzoon, een vakantiekaart van mijn schoonzus, een kaart met jonge poesjes en een foto van Egbert die ik heb gemaakt met dierendag. Ze geven een altijd onderwerp voor een gesprekje. De verhalen die ze erover verteld, worden steeds wonderlijker en onsamenhangender.
Vandaag stond de foto van Egbert vooraan.
Wat heb je een mooie foto! zeg ik tegen haar.
Ze kijkt ernaar maar reageert niet.
Wie is dat? vraagt ze even later.
Dat is Egbert, antwoord ik.
O.
Het is duidelijk dat ze niet meer de link weet te leggen tussen het object op de foto en de hond die vlak naast haar op de grond aan een bot ligt te knagen.
Met groeten Ton
Er staat de laatste jaren altijd een stapeltje met foto's en kaarten tegen een vaasje op tafel. Onder andere een foto van haar jongste achterkleinzoon, een vakantiekaart van mijn schoonzus, een kaart met jonge poesjes en een foto van Egbert die ik heb gemaakt met dierendag. Ze geven een altijd onderwerp voor een gesprekje. De verhalen die ze erover verteld, worden steeds wonderlijker en onsamenhangender.
Vandaag stond de foto van Egbert vooraan.
Wat heb je een mooie foto! zeg ik tegen haar.
Ze kijkt ernaar maar reageert niet.
Wie is dat? vraagt ze even later.
Dat is Egbert, antwoord ik.
O.
Het is duidelijk dat ze niet meer de link weet te leggen tussen het object op de foto en de hond die vlak naast haar op de grond aan een bot ligt te knagen.
Met groeten Ton
zaterdag 18 februari 2012
Opgelost
De toegangsweg naar ons huis loopt naadloos over in de oprijlaan. Omdat dit het laagste punt is stroomt al het regenwater van de weg naar ons perceel. In het verleden heeft dit nogal wat schade veroorzaakt dus hebben we een mooie afwateringsput laten maken met daaraan een lange buis. Werkt perfect. Zeker ook omdat ik via deze put nogal eens wat zand en stenen naar beneden laat glijden.
Ook deze week, alleen deed ik iets wat niet goed werkt namelijk twee stenen tegelijkertijd en deze kwamen vast te zitten. Geen prettig idee omdat ik toch nog wel wat winterregens verwacht en ik geen verdere verstopping van de pijp wil.
Nu zat de verstopping op ongeveer 1,5 meter van de put af. Ver genoeg om er niet bij te kunnen. Dus van beneden geprobeerd om met een dikke zwarte pijp van het watersysteem de stenen op te duwen in de hoop dat ze er dan door heen zouden glijden. Niets. Ze zaten muurvast.
Water via de put naar beneden laten lopen en opnieuw geprobeerd de stenen op te duwen. Ik werd zeiknat maar de stenen bleven zitten.
Nu zit er wel een mooi rooster op de put dus grotere stenen, die soms met het water meekomen kunnen er niet doorheen, stelde ik mezelf gerust. Toch liet het me niet helemaal los.
Vanmorgen ging ik het pomphuisje opruimen en zag een lang stuk betonijzer staan. Lang genoeg om bij de stenen te komen. Maar hoe ik ook probeerde ze bleven zitten. "Als ik nou een haakje aan het ijzer maak kan ik de stenen misschien wel omhoog trekken". Maar hoe krijg ik nu een haak aan betonijzer? Klemzetten in het rooster van de put. Werkt geweldig alleen kreeg ik zo'n grote bocht dat het ijzer niet meer in de buis paste. IJzer weer recht gebogen en met een ijzerzaag de staaf 1/3 doorgezaagd en opnieuw gebogen.
Prachtig. Nu de buis in en .. ja hoor heel voorzichtig kreeg ik beweging in een van de stenen en rolde wat anderen al naar beneden. Maar zou ik de steen die ik omhoog probeerde te trekken nu ook kunnen laten gaan? De beslissing werd genomen want die gleed achter het haakje vandaan.
Het putje loopt weer en ik ben helemaal in mijn nopjes met mezelf.
Met groeten Ton
Ook deze week, alleen deed ik iets wat niet goed werkt namelijk twee stenen tegelijkertijd en deze kwamen vast te zitten. Geen prettig idee omdat ik toch nog wel wat winterregens verwacht en ik geen verdere verstopping van de pijp wil.
Nu zat de verstopping op ongeveer 1,5 meter van de put af. Ver genoeg om er niet bij te kunnen. Dus van beneden geprobeerd om met een dikke zwarte pijp van het watersysteem de stenen op te duwen in de hoop dat ze er dan door heen zouden glijden. Niets. Ze zaten muurvast.
Water via de put naar beneden laten lopen en opnieuw geprobeerd de stenen op te duwen. Ik werd zeiknat maar de stenen bleven zitten.
Nu zit er wel een mooi rooster op de put dus grotere stenen, die soms met het water meekomen kunnen er niet doorheen, stelde ik mezelf gerust. Toch liet het me niet helemaal los.
Vanmorgen ging ik het pomphuisje opruimen en zag een lang stuk betonijzer staan. Lang genoeg om bij de stenen te komen. Maar hoe ik ook probeerde ze bleven zitten. "Als ik nou een haakje aan het ijzer maak kan ik de stenen misschien wel omhoog trekken". Maar hoe krijg ik nu een haak aan betonijzer? Klemzetten in het rooster van de put. Werkt geweldig alleen kreeg ik zo'n grote bocht dat het ijzer niet meer in de buis paste. IJzer weer recht gebogen en met een ijzerzaag de staaf 1/3 doorgezaagd en opnieuw gebogen.
Prachtig. Nu de buis in en .. ja hoor heel voorzichtig kreeg ik beweging in een van de stenen en rolde wat anderen al naar beneden. Maar zou ik de steen die ik omhoog probeerde te trekken nu ook kunnen laten gaan? De beslissing werd genomen want die gleed achter het haakje vandaan.
Het putje loopt weer en ik ben helemaal in mijn nopjes met mezelf.
Met groeten Ton
vrijdag 17 februari 2012
Beau
Kwam ik van de week al zappende langs 'De wereld van Beau' waarin hij twee weken op een onbewoond eiland zat. Ik dacht bij mezelf 'dat zou ik ook nog wel kunnen'.
Maar na een week alleen hier, kan ik vanuit de grond van mijn hart zeggen "No way". Eigenlijk wist ik dit al maar maar ben wat hard leers en moet dat steeds opnieuw ondervinden voor dat, dat een beetje gaat beklijven.
We hebben het zelfs nog besproken "vind je het niet vervelend alleen" vroeg Rick. Nee hoor antwoordde ik: "Het is maar een week. Dat red ik wel."
Maar ten eerste ben ik geen held alleen op de berg, zeker gezien het gedoe met inbraken en ten tweede mis ik het sociale contact. Het eerste werd door de week heen wel minder maar het tweede werd er niet beter op.
Gelukkig kwamen er twee vrienden op bezoek voor een bakkie koffie maar.... dat was niet voldoende om de week te overbruggen.
Ik heb wel veel gedaan in de tuin en daar was het om te doen maar de volgende keer gaan we weer lekker samen.
Met groeten Ton
De laatste twee dagen nog behoorlijk wat in de tuin gewerkt.
Maar na een week alleen hier, kan ik vanuit de grond van mijn hart zeggen "No way". Eigenlijk wist ik dit al maar maar ben wat hard leers en moet dat steeds opnieuw ondervinden voor dat, dat een beetje gaat beklijven.
We hebben het zelfs nog besproken "vind je het niet vervelend alleen" vroeg Rick. Nee hoor antwoordde ik: "Het is maar een week. Dat red ik wel."
Maar ten eerste ben ik geen held alleen op de berg, zeker gezien het gedoe met inbraken en ten tweede mis ik het sociale contact. Het eerste werd door de week heen wel minder maar het tweede werd er niet beter op.
Gelukkig kwamen er twee vrienden op bezoek voor een bakkie koffie maar.... dat was niet voldoende om de week te overbruggen.
Ik heb wel veel gedaan in de tuin en daar was het om te doen maar de volgende keer gaan we weer lekker samen.
Met groeten Ton
De laatste twee dagen nog behoorlijk wat in de tuin gewerkt.
dinsdag 14 februari 2012
Eigenlijk heb ik het meeste last van mezelf
Na een aantal dagen heerlijk alleen op de berg te zitten kwam ik mezelf weer eens tegen en dat was niet leuk.
Valentijnsdag: Oeps, ineens schiet het me te binnen dat ik mijn blog al meer dan een jaar heb. Maar dat is niet wat ik wilde zeggen.
Valentijnsdag: Ik belde Rick vanmorgen en die vroeg of ik me al verveel zo alleen op de berg. Nee dat gaat heel goed. (Niemand om me aan te irriteren of op te mopperen.)
Toen ik vanmorgen aan het werk begon en zag wat ik de afgelopen dagen had gestapeld, gespit en geplant was ik niet tevreden. De stapelmuren slingeren, de grond ligt niet waterpas, de planten hadden toch echt een betere compositie kunnen hebben en de sinaasappelbomen staan niet op de plaats die ik voor ogen had ( dit komt omdat ik op de plaats waar ik de bomen wilde hebben na 15 centimeter graven al op de rots zat)
Ik werd op slag moedeloos, geïrriteerd en mopperig. Ik ging maar eens op het slingerende keermuurtje zitten meuten. Na een paar minuten denken kwam er al wat boven.
Mijn tuinbijbel zegt dat je mét de natuur moet tuinieren en niet ertegen. Dit is een idee waar ik het helemaal mee eens ben maar duidelijk niet altijd naar handel.
Wat maak ik het mezelf toch af en toe moei - je - luk. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen.
De muurtjes lopen toch gewoon met de bergwand mee en de rots bepaalt of je er iets kan planten en ... is het nodig dat een bancal volledig waterpas ligt? Over de compositie van de planten kan ik nog wel eens een keer nadenken.
Alle last viel van mijn schouders en ontstond er ruimte voor een paar stevige schouderklopjes voor al het werk wat ik heb verzet.
Met groeten Ton
Valentijnsdag: Oeps, ineens schiet het me te binnen dat ik mijn blog al meer dan een jaar heb. Maar dat is niet wat ik wilde zeggen.
Valentijnsdag: Ik belde Rick vanmorgen en die vroeg of ik me al verveel zo alleen op de berg. Nee dat gaat heel goed. (Niemand om me aan te irriteren of op te mopperen.)
Toen ik vanmorgen aan het werk begon en zag wat ik de afgelopen dagen had gestapeld, gespit en geplant was ik niet tevreden. De stapelmuren slingeren, de grond ligt niet waterpas, de planten hadden toch echt een betere compositie kunnen hebben en de sinaasappelbomen staan niet op de plaats die ik voor ogen had ( dit komt omdat ik op de plaats waar ik de bomen wilde hebben na 15 centimeter graven al op de rots zat)
Ik werd op slag moedeloos, geïrriteerd en mopperig. Ik ging maar eens op het slingerende keermuurtje zitten meuten. Na een paar minuten denken kwam er al wat boven.
Mijn tuinbijbel zegt dat je mét de natuur moet tuinieren en niet ertegen. Dit is een idee waar ik het helemaal mee eens ben maar duidelijk niet altijd naar handel.
Wat maak ik het mezelf toch af en toe moei - je - luk. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen.
De muurtjes lopen toch gewoon met de bergwand mee en de rots bepaalt of je er iets kan planten en ... is het nodig dat een bancal volledig waterpas ligt? Over de compositie van de planten kan ik nog wel eens een keer nadenken.
Alle last viel van mijn schouders en ontstond er ruimte voor een paar stevige schouderklopjes voor al het werk wat ik heb verzet.
Met groeten Ton
maandag 13 februari 2012
Lekker gewerkt
 |
| Bloeiende Mimosa en op de achtergrond de met sneeuw bepoederde Maroma |
Ik vind het prachtig om te ervaren dat je sneeuw op de berg ziet en de bloesem in de tuin ruikt. Twee dingen die nauwelijks bij elkaar te bedenken zijn.
Vandaag het werk aan de bancal afgemaakt. Vijf lagen stenen heb ik op de bestaande muur gezet en de aarde bovenop aangevuld. Nu kon ik eindelijk beginnen met planten
De mandarijn staat inmiddels in de grond. Dat was flink werken want ik zat na 25 centimeter op de rots. Gelukkig is die niet van graniet dus kon ik overal haarworteltjes in de scheuren zien zitten. Het zal wel goed komen met die boom zeker met de extra compost en mest.
Het minder leuke werk vandaag was het aansluiten van de planten op het irrigatie systeem. Toch werd het uiteindelijk heel leuk omdat ik een manier had bedacht om kosten te sparen en dat zorgde ervoor dat ik heel relaxed twee uur heb zitten prutsen met pijpen en slangetjes.
Morgen staat er een nieuwe stapelmuur op de agenda.
Met groeten Ton
zondag 12 februari 2012
Zuinig
In de sportschool, tijdens het spinnen zweet ik als een gek. Zweetdruppels vallen dan steeds op mijn bril en dat irriteert me. Daarom knoop ik een stuk tissue om mijn hoofd. Dat werkt goed maar ik zie er uit als een malloot.
Nu ben ik nogal zuinig en koop geen zweetbandjes omdat ik die te duur vind. Ik maak zelf wel iets en ben dan nogal creatief. Ik heb er drie gemaakt van een microvezeldoekje van de Zeeman.
Het werkt perfect want ze zijn zeer zacht (ben nogal een gevoelig type) en nemen veel vocht op.
Toen ik mijn tas had ingepakt om naar Spanje te vertrekken kreeg ik een ingeving: neem die zweetbandjes mee want ook al is temperatuur daar niet hoog als je aan het werk bent ga je vast zweten.
Eigenlijk wil ik het liefst planten in de grond stoppen want dat betekent dat het grondwerk is gedaan. Dus... staan de sinaasappelboom nog lekker in de pot want het grondwerk is nog lang niet klaar.
Het leek me toch beter om eerst de stapelmuur van één van de terrassen 50 centimeter te verhogen en de grond daarna te egaliseren- dit over en stuk van 6 meter- en pas daarna de sinaasappels daar te planten. Al werkend kwam ik de de oude teellaag tegen en het mooiste zou zijn om die volledig naar boven te halen maar dat betekent dat ik 10 kubieke meter aarde moet gaan verzetten. Dit gaat me te ver. Als ik de plantgaten voor de sinaasappelbomen maak komen de wortels precies op de goede aarde terecht zodat ze daar mooi van kunnen profiteren.
Veel plezier gehad van mijn zweetbandje want grondwerk, speciaal met al die stenen in de aarde is zwaar werk. Zeker voor een Noord-Hollandse zandhaas.
Al met al een heerlijk dag.
Met groeten Ton
Nu ben ik nogal zuinig en koop geen zweetbandjes omdat ik die te duur vind. Ik maak zelf wel iets en ben dan nogal creatief. Ik heb er drie gemaakt van een microvezeldoekje van de Zeeman.
Het werkt perfect want ze zijn zeer zacht (ben nogal een gevoelig type) en nemen veel vocht op.
Toen ik mijn tas had ingepakt om naar Spanje te vertrekken kreeg ik een ingeving: neem die zweetbandjes mee want ook al is temperatuur daar niet hoog als je aan het werk bent ga je vast zweten.
Eigenlijk wil ik het liefst planten in de grond stoppen want dat betekent dat het grondwerk is gedaan. Dus... staan de sinaasappelboom nog lekker in de pot want het grondwerk is nog lang niet klaar.
Het leek me toch beter om eerst de stapelmuur van één van de terrassen 50 centimeter te verhogen en de grond daarna te egaliseren- dit over en stuk van 6 meter- en pas daarna de sinaasappels daar te planten. Al werkend kwam ik de de oude teellaag tegen en het mooiste zou zijn om die volledig naar boven te halen maar dat betekent dat ik 10 kubieke meter aarde moet gaan verzetten. Dit gaat me te ver. Als ik de plantgaten voor de sinaasappelbomen maak komen de wortels precies op de goede aarde terecht zodat ze daar mooi van kunnen profiteren.
Veel plezier gehad van mijn zweetbandje want grondwerk, speciaal met al die stenen in de aarde is zwaar werk. Zeker voor een Noord-Hollandse zandhaas.
Al met al een heerlijk dag.
Met groeten Ton
zaterdag 11 februari 2012
Had ik het toch goed gehoord.
Ik denk dat Rick wel heel tevreden kijkt als hij morgen de foto's ziet van de tuin. Vanmorgen heb ik eerst twee soorten sinaasappelbomen gekocht en een mandarijn. Normaal gesproken koop ik kleine planten of bomen omdat grote kapot waaien, zeker in de winter.
Maar omdat ik aan het planten ben op ons nieuwe perceel, dat aan de wind luwe zijde van de berg ligt durfde ik het nu wel aan. Als het goed is dragen de bomen volgende winter al vruchten.
Ook heb ik 4 bladverliezendebomen gekocht: amandel, walnoot, nectarine en een kweepeer. Samen met al de andere planten en stekken ben ik dus lekker druk bezig geweest vandaag.
Toen de buren vanmiddag vanuit Nederland in hun Spaansehuis kwamen riepen ze naar me:"Er is ingebroken." Ik was even helemaal sprakeloos. Toen ik ging kijken zag ik dat een van de ramen, inclusief kozijn er totaal uitlag en dat het glas gebroken was. Had ik dus toch goed gehoord donderdag. Omdat er in huis niets overhoop was gehaald of wordt vermist gaat de Guardia Civil er vanuit dat ik ze heb gestoord.
Spraken ze zeker toch Engels.
Met groeten Ton
Maar omdat ik aan het planten ben op ons nieuwe perceel, dat aan de wind luwe zijde van de berg ligt durfde ik het nu wel aan. Als het goed is dragen de bomen volgende winter al vruchten.
Ook heb ik 4 bladverliezendebomen gekocht: amandel, walnoot, nectarine en een kweepeer. Samen met al de andere planten en stekken ben ik dus lekker druk bezig geweest vandaag.
Toen de buren vanmiddag vanuit Nederland in hun Spaansehuis kwamen riepen ze naar me:"Er is ingebroken." Ik was even helemaal sprakeloos. Toen ik ging kijken zag ik dat een van de ramen, inclusief kozijn er totaal uitlag en dat het glas gebroken was. Had ik dus toch goed gehoord donderdag. Omdat er in huis niets overhoop was gehaald of wordt vermist gaat de Guardia Civil er vanuit dat ik ze heb gestoord.
Spraken ze zeker toch Engels.
Met groeten Ton
vrijdag 10 februari 2012
F..k off
Hebben jullie iemand die op Los Zuecos let als jullie er niet zijn? Er is inmiddels al bij 7 mensen in de buurt ingebroken. Adus een bericht op FB gisteren.
Als ik om 23.00 uur naar bed wil denk ik eraan dat de auto niet op slot staat. Ik loop naar buiten en... hoor ik glasgerinkel? De honden in de omgeving blaffen als een gek. De adrenaline giert door mijn lijf. Zou het bij de buren zijn? Ik roep "Fuck off basterds" en loop om hun huis. Waarom ik in het Engels roep is mij niet duidelijk. De kans dat het een Spanjaard is lijkt me groter dan dat het een Engelsman is. Misschien ben ik wel te netjes want ik kan niet in het Spaans vloeken Nou ja, conjo en hijo del puto maar daar slaan ze vast niet van op de vlucht.
Uiteindelijk heb ik niemand gezien en de ramen waren allemaal nog heel dus ben ik maar naar bed gegaan.
Het is natuurlijk fijn als mensen je waarchuwen maar het werkt wel behoorlijk door. Zeker omdat er drie weken geleden in Nederland ook al is ingebroken. Ik vraag me af: wat heb ik nu eigelijk gehoord? Heb ik wel wat gehoord of was het slechts verbeelding.
Met groeten Ton
Als ik om 23.00 uur naar bed wil denk ik eraan dat de auto niet op slot staat. Ik loop naar buiten en... hoor ik glasgerinkel? De honden in de omgeving blaffen als een gek. De adrenaline giert door mijn lijf. Zou het bij de buren zijn? Ik roep "Fuck off basterds" en loop om hun huis. Waarom ik in het Engels roep is mij niet duidelijk. De kans dat het een Spanjaard is lijkt me groter dan dat het een Engelsman is. Misschien ben ik wel te netjes want ik kan niet in het Spaans vloeken Nou ja, conjo en hijo del puto maar daar slaan ze vast niet van op de vlucht.
Uiteindelijk heb ik niemand gezien en de ramen waren allemaal nog heel dus ben ik maar naar bed gegaan.
Het is natuurlijk fijn als mensen je waarchuwen maar het werkt wel behoorlijk door. Zeker omdat er drie weken geleden in Nederland ook al is ingebroken. Ik vraag me af: wat heb ik nu eigelijk gehoord? Heb ik wel wat gehoord of was het slechts verbeelding.
Met groeten Ton
donderdag 9 februari 2012
Vislasagne
Wat is er dat je zo weinig hebt geschreven de afgelopen week?
Tja. Het duurde even voordat iemand het me liet zien maar ik zat mezelf weer volledig af te branden. Niets deugde er van me. Ik doe dan niets goed, vind dat ik me niet aan mijn afspraken hou, niet attent genoeg ben, niet kan zingen, etc. Vervolgens irriteer ik me aan alles, inclusief aan Rick op wie ik dan ga mopperen. Daar kan ik mezelf dan ook weer voor op mijn kop geven en is de cirkel rond.
Remedie: mezelf elke dag twee complimenten geven.
En op het moment dat het mij weer helder is gaat het al stukken beter.
Gisteren schreef ik over de Yuccastammen en Euphorbiastekken en kreeg daar via FB een reactie: Als je nog wat over hebt. Ik heb ruimte genoeg.
Precies genoeg prikkel om direct aan de slag te gaan.
Dus ben ik vanmorgen op pad gegaan en heb een auto vol planten gehaald en ben doorgereden naar de aanvrager. En waar ik Rick nog wel eens moet overtuigen dat 'die lelijke stekken echt mooie planten gaan worden' was de aanvrager meteen enthousiast. Er werden mogelijke plaatsen in de tuin aangewezen waar wat moet gaan komen. Kijk daar word ik vrolijk van.
Het compliment dat ik mezelf hiervoor geef is: Ik ben een aardige man. Ik heb vandaag iemand blij gemaakt. Om niets.
Met groeten Ton
Het tweede compliment: Ik heb heerlijke vislasagne gemaakt.
Tja. Het duurde even voordat iemand het me liet zien maar ik zat mezelf weer volledig af te branden. Niets deugde er van me. Ik doe dan niets goed, vind dat ik me niet aan mijn afspraken hou, niet attent genoeg ben, niet kan zingen, etc. Vervolgens irriteer ik me aan alles, inclusief aan Rick op wie ik dan ga mopperen. Daar kan ik mezelf dan ook weer voor op mijn kop geven en is de cirkel rond.
Remedie: mezelf elke dag twee complimenten geven.
En op het moment dat het mij weer helder is gaat het al stukken beter.
Gisteren schreef ik over de Yuccastammen en Euphorbiastekken en kreeg daar via FB een reactie: Als je nog wat over hebt. Ik heb ruimte genoeg.
Precies genoeg prikkel om direct aan de slag te gaan.
Dus ben ik vanmorgen op pad gegaan en heb een auto vol planten gehaald en ben doorgereden naar de aanvrager. En waar ik Rick nog wel eens moet overtuigen dat 'die lelijke stekken echt mooie planten gaan worden' was de aanvrager meteen enthousiast. Er werden mogelijke plaatsen in de tuin aangewezen waar wat moet gaan komen. Kijk daar word ik vrolijk van.
Het compliment dat ik mezelf hiervoor geef is: Ik ben een aardige man. Ik heb vandaag iemand blij gemaakt. Om niets.
Met groeten Ton
Het tweede compliment: Ik heb heerlijke vislasagne gemaakt.
woensdag 8 februari 2012
Overloper
Ook al draaiden de motoren op volle toeren, we stonden nog steeds stil op de Polderbaan. Ineens zag ik dat de stewardessen hoofdkussentjes van achter uit het vliegtuig haalden en op de grond voor de cockpit gooiden.
Het duurdetoen nog maar even voordat de motoren langzamer gingen draaien en we de stem van de piloot hoorden. Dames en heren we hebben een probleem met een overlopend toilet en het water loop inmiddels de cockpit in en omdat ik geen natte voeten wil krijgen gaan we daarom terug naar de luchthaven.
Drie uur later gingen we met een ander vliegtuig naar Malaga.
Schouderklopje voor mezelf: Ik bleef er lekker rustig onder. Ik heb heerlijk liggen slapen en tijdens de vlucht naar de film gekeken. Werd het op die manier toch nog een plezierige en snelle overtocht.
Het enige minpuntje van de dag was dat ik een fiat Panda kreeg als huurauto en die heeft een kleine laadruimte. Op het ogenblik wordt er als een gek gesnoeid in Spanje en ik ben dan ook helemaal gelukkig met Yuccastammen en Euphorbiastekken. Omdat ik graag meer wil ga ik morgen nog een ritje maken.
De tuin moet tenslotte toch vol.
Met groeten Ton
Het duurdetoen nog maar even voordat de motoren langzamer gingen draaien en we de stem van de piloot hoorden. Dames en heren we hebben een probleem met een overlopend toilet en het water loop inmiddels de cockpit in en omdat ik geen natte voeten wil krijgen gaan we daarom terug naar de luchthaven.
Drie uur later gingen we met een ander vliegtuig naar Malaga.
Schouderklopje voor mezelf: Ik bleef er lekker rustig onder. Ik heb heerlijk liggen slapen en tijdens de vlucht naar de film gekeken. Werd het op die manier toch nog een plezierige en snelle overtocht.
Het enige minpuntje van de dag was dat ik een fiat Panda kreeg als huurauto en die heeft een kleine laadruimte. Op het ogenblik wordt er als een gek gesnoeid in Spanje en ik ben dan ook helemaal gelukkig met Yuccastammen en Euphorbiastekken. Omdat ik graag meer wil ga ik morgen nog een ritje maken.
De tuin moet tenslotte toch vol.
Met groeten Ton
zaterdag 4 februari 2012
Waarom
Na de sneeuwbui van gisteren werden vanmorgen verschillende stoepjes schoon geschept.
Een vrouw komt mij, op het trottoir, tegemoet lopen. Ze trekt een slee voort waarop een klein jongetje zit.
Als ze aankomt bij en stukje stoep waarvan de sneeuw is verwijderd en ze het kind vraagt van de slee te stappen reageert die volkomen verontwaardigd; "Waarom doen die mensen dat nou". Terwijl ik vlak daarvoor nog had gedacht "Waarom doet niet iedereen even zijn stoepie.
Naar huis glijdend was mijn schuldgevoel over m'n eigen ongeveegde stoep als 'sneeuw voor de zon' verdwenen.
Met groeten Ton
Een vrouw komt mij, op het trottoir, tegemoet lopen. Ze trekt een slee voort waarop een klein jongetje zit.
Als ze aankomt bij en stukje stoep waarvan de sneeuw is verwijderd en ze het kind vraagt van de slee te stappen reageert die volkomen verontwaardigd; "Waarom doen die mensen dat nou". Terwijl ik vlak daarvoor nog had gedacht "Waarom doet niet iedereen even zijn stoepie.
Naar huis glijdend was mijn schuldgevoel over m'n eigen ongeveegde stoep als 'sneeuw voor de zon' verdwenen.
Met groeten Ton
donderdag 2 februari 2012
Klok en hamerspel
Vandaag samen met een vriendin van Egmond naar Bergen gelopen. Heerlijk in de vrieskou samen met Egbert en Okkie die, schijnbaar geen last van de kou hadden.
In het restaurant waar we van een broodje en thee genoten kregen de mannen een lekkere kluif om ze rustig te houden. Nogal onnodig want ze gingen samen op hun kleedje liggen slapen.
Tijdens de wandeling naar huis waren ze weer zeer levenslustig maar eenmaal thuis gingen ze linea recta door naar de kooi.
Maar pas nadat ik Okkie weer zijn baasje had gebracht ging Egbert er helemaal voor liggen.
Met groeten Ton
In het restaurant waar we van een broodje en thee genoten kregen de mannen een lekkere kluif om ze rustig te houden. Nogal onnodig want ze gingen samen op hun kleedje liggen slapen.
Tijdens de wandeling naar huis waren ze weer zeer levenslustig maar eenmaal thuis gingen ze linea recta door naar de kooi.
Met groeten Ton
woensdag 1 februari 2012
Oei ik groei
Als we in Nederland een lange wandeling maakten droeg ik altijd de rugzak. Rick wilde die niet dragen omdat dan zijn rug nat zou worden vanwege het transpireren. Ik maakte daar dan wel grapjes over. Mensen zullen wel denken: Waarom loopt die man met die dunnen benen met de rugzak in plaats van degene met die dikke kuiten? Die dunne benen en een pezig lijf heb ik van mijn vader geerfd.
Nu heb ik last van mijn rechterknie en als gevolg daarvan zijn de spieren in het bovenbeen verminderd in omvang. Om die te trainen ben ik vorig jaar begonnen met spinnen en dat helpt wel maar niet voldoende.
Daarom ben ik een paar keer bij de fysiotherapeut geweest voor extra oefeningen. Maar omdat ik het doorzettingsvermogen van een garnaal heb, ben ik daar inmiddels afgehaakt. Ik heb meer structuur nodig of een strenge meesteres.
De laatste heb ik nu gevonden op de sportschool.
Vanmorgen ben ik naar een Bodypumples geweest. Een uur lang met gewichten allerlei oefeningen doen onder leiding van een soort Miss Trunchbull - uit de film Matilda, naar een verhaal van Roald Dahl. Tijdens de les is dezelfde takkeherrie te horen als bij de spinning maar misschien is dat wel om het gekraak van de spieren te overstemmen want ik heb na 7 uur al behoorlijk pijn. Dat beloofd wat voor de komende twee dagen.
Maar spierpijn betekent spiergroei.
Met groeten Ton
Nu heb ik last van mijn rechterknie en als gevolg daarvan zijn de spieren in het bovenbeen verminderd in omvang. Om die te trainen ben ik vorig jaar begonnen met spinnen en dat helpt wel maar niet voldoende.
Daarom ben ik een paar keer bij de fysiotherapeut geweest voor extra oefeningen. Maar omdat ik het doorzettingsvermogen van een garnaal heb, ben ik daar inmiddels afgehaakt. Ik heb meer structuur nodig of een strenge meesteres.
De laatste heb ik nu gevonden op de sportschool.
Vanmorgen ben ik naar een Bodypumples geweest. Een uur lang met gewichten allerlei oefeningen doen onder leiding van een soort Miss Trunchbull - uit de film Matilda, naar een verhaal van Roald Dahl. Tijdens de les is dezelfde takkeherrie te horen als bij de spinning maar misschien is dat wel om het gekraak van de spieren te overstemmen want ik heb na 7 uur al behoorlijk pijn. Dat beloofd wat voor de komende twee dagen.
Maar spierpijn betekent spiergroei.
Met groeten Ton
Abonneren op:
Posts (Atom)