Snackbar

Oei, die verdeeldoos zit toch in de weg.

Dat was wel zo ongeveer het eerste dat de monteur vanmorgen zei nadat hij eens goed had gekeken waar de kachel moest komen.

 

Gelukkig hebben we een aardige elektrisch onderlegde buurman die meteen kwam om een en ander aan te passen.
Iedereen ging voortvarend aan de slag. Toch duurde het nog tot een uur of drie voordat de schoorsteen klaar was.

 

Maar toen die boven de nok uitstak kwam dan ook direct een buurvrouw met de vraag:
"Gaan jullie ook patat verkopen?"

 

Om vier uur uur werd de kachel aangesloten en om vijf uur kwam er zwarte rook uit de schoorsteen.
Geen nieuwe paus maar die hebben we ook niet nodig. Wel lekkere warmte.

 

En voor mij stond het het al vast: als we naar Spanje gaan gaat deze kachel mee. Niet alleen omdat ie zo mooi is maar omdat hij is gekocht van de erfenis van mijn moedertje.



Met groeten Ton

Met je handtas slaan

"Volgens psychiaters wordt de angst om voor publiek te spreken veroorzaakt door de angst om buiten de groep te staan, de angst om alleen te staan, de angst voor kritiek, de angst om belachelijk gemaakt te worden, de angst om een buitenbeentje te zijn." Uit het boek: Rijke pa, Arme pa, van Robert T Kiyosaki.

Volgens mij is die angst niet alleen bij spreken in het openbaar maar doet die zich in veel gebieden voor. Om uit de kast te komen heb je ook wel wat van die angsten te overwinnen.
Is het juist daarom dat die twee jongens in het filmpje als enige een poging doen om Chucky te verjagen?


Voor het hilarische  filmpje van Prankster Hier klikken.

Met groeten Ton

Luguber

Nu heb ik bijna altijd mijn fototoestel mee maar toen ik vanmiddag en meisje foto's zag maken van bomen werd ik net even wat alerter op interessante onderwerpen.

Dus toen ik een minuutje later een bijzondere groep zwammen zag staan liep er direct heen om een foto te maken.

 

Eigenlijk schrok ik na een milliseconde al van de lugubere vorm om pas na twee seconden te beseffen dat wat ik zag, niet kon zijn waar ik zo van schrok.

 

 

Met groeten van Ton



Dat wordt zweten

Wat heb je al een berg hout, zei Rick zaterdag enigszins onder de indruk.

En nu? Waar ga je het opslaan?
In de steeg, antwoordde ik.
Wanneer ga je daar aan beginnen?
Leuke vraag.
Dan moet ik eerst toestemming aan buurman vragen daarna moet de bamboe d'r uit en dan kan ik aan het hok beginnen.

Vandaag de eerste stappen gezet.     

Buurman gaat akkoord met de plaatsing van het hok en de bamboe is naar de groentetuin verhuist zodat ik die in het voorjaar kan verkopen.

Inmiddels heb ik vijf kuub hout naar mijn hol gesleept en ik denk dat ik zo ongeveer alles binnen een straal van een kilometer heb weggehaald.

En als ik de hoop hout zie liggen heb ik hetzelfde gevoel als na het maken van jam: wat een rijkdom.
Nu alleen nog even in handzame stukken zagen en kloven.

Met groeten Ton

Met open ogen

"Probeer deze pinda's eens op te eten zonder dat je ze proeft" zei mijn moeder.
Een paar dagen later moesten we hetzelfde doen met een levertraan pil of iets dergelijks. En ondanks dat we mopperden begreep ik de bedoeling van de pinda proef.


Mijn slaapkamer moet helemaal donker zijn. Streepjes licht onder een deur of tussen gordijnen door zorgen dat ik niet kan slapen. Ook stand-by lampjes van airco of tv( hotelkamer) irriteren me.
Doe je ogen dan ook dicht, net als normale mensen is Rick's reactie inmiddels als ie mijn gezeur zat is. Maar ik lig altijd met mijn ogen open tot ik in slaap val.

Tijdens mijn rit in de Vogelrok van de Efteling, die in het pikkedonker plaatsvindt, deed ik steeds mijn ogen dicht maar op die momenten ervoer ik niet de bedoeling van die attractie. Angst moet je voelen. Waakzaam moet je zijn en met ogen dicht sluit je je af.
In zo'n attractie is dat bedoeling maar in je eigen bedje hoeft dat natuurlijk niet. Zal wel met angst en vertrouwen te maken hebben.

Sinds onze vorige vakantie in Los Zuecos slapen we permanent boven.
'Maar hoe kan het dat je hier niet zeurt over streepjes licht? Vannacht scheen zelfs de maan dwars op je gezicht en je snurkte lekker door.

Tja, als je iets leuk vindt kan je je over alles heen zetten.

Met groet Ton

Illegaal

Wat gebeurt daar? U doet toch geen illegale dingen? U stort daar toch geen vuil?

De dame die mij ongezien aanriep toen ik met mijn kruiwagen door het bos liep was nogal overtuigend.
Nee, riep ik terug, ik stort geen vuil maar doe wel iets wat net zo illegaal is: ik sprokkel hout. Vervolgens liep ik het bos uit zodat we elkaar konden zien.
O wat goed van u. Het is toch zonde, al dat hout dat maar ligt te rotten.
We zaten helemaal op één lijn en hebben wel een kwartier staan praten.

'En  mocht u niet genoeg hout hebben heb ik een tip voor een adres waar ze goed hout verkopen.'

Ik ben weer helemaal terug.

Met groet Ton.

En toen doofde het licht

Woorden die met te binnen schoten toen we onder de wolken doken bij Schiphol.

Toch mocht ik niet klagen van de buurman. "Dit is de eerste keer dat ik dat de zon zie deze week" zei hij.

Ik heb er meteen een foto van gemaakt.

Maar zeg nou zelf: wat een verschil met de zonsondergang van gisteren.

Met groeten Ton

Bollen

Als zandhaas, geboren op een oude strandwal, valt het niet altijd mee om te tuinieren op stenige kleiachtige grond.

In de tuin staan hoofdzakelijk bomen en struiken. Dat heb ik bewust gedaan, zij vormen de ruggengraat en zorgen (inmiddels al een beetje) voor luwte en schaduw. Vaste planten vragen te veel aandacht en die kan ik, zolang we hier niet permanent wonen, niet geven. Dus bestaat het grootste deel uit onkruid, dat groeit zonder hulp.
In het voorjaar is dat prachtig, zij het wat eentonig en in de zomer, als alles verdroogt is een troosteloos geheel. Om op eenvoudige wijze wat meer variatie aan te brengen heb ik bloembollen gekocht. Botanische tulpen en narcissen, die kunnen jarenlang op dezelfde plaats blijven staan en groeien uit tot pollen. Ook heb ik Alliums meegenomen want die bloeien niet alleen mooi maar de uitgebloeide bloemen blijven ook nog eens heel lang decoratief.
Nou heb je aan tien stuk niet veel dus heb ik er 150 meegenomen en dat zijn er heel veel als je ze met een pikhouweel moet planten.
Eerst een gaatje hakken in keiharde droge grond. (Dat van die droge grond is geen klacht maar het gevolg van een geweldig najaar waar we op het ogenblik van genieten) Vervolgens het kuiltje vol water  gieten zodat de grond zacht wordt, de bol er in leggen en het gat dicht gooien. Opnieuw water geven en de vochtige aarde aandrukken. De rest doet de natuur.
Hopelijk.

Met groeten Ton.

Oordoppen

Een auto die kapot is, een snurk onderzoek en morgen op vakantie.
Er was nogal wat te regelen maar alles is gelukt.
Zus bracht me naar de garage om een reserve sleutel af te leveren om me vervolgens af te zetten in het ziekenhuis. Egbert mocht een dagje bij de buren en buurman zorgt voor de kippen.

Wat een weelde al die mensen die klaar staan.

Zo'n snurkscopie is eigenlijk te leuk. Zenuwachtig hoef je er niet voor te zijn. Nou ja, de teerhartigen zien op tegen het ene prikje voor het infuus. Omdat je voor de rest zo gezond bent als een vis heb je leuke gesprekken met verpleegkundigen, artsen en patiënten want die mankeren ook niets.

Onderzoekje zelf duurt tien minuten maar wel onder narcose. Dat is alleen maar nodig zodat je gaat snurken en ik kan zien wat er dan gebeurt, volgens dokter.
Ze waren niet onder de indruk van het aantal decibels dat ik produceer en meende ik daarin iets te bespeuren van 'uw partner moet niet zo zeuren.'?
Het is aan mij de keus of ik het zachte deel van mijn verhemelte wil laten laseren zodat er littekenweefsel ontstaat en ik minder snurk of...... dat Rick oordoppen in gaat doen. De laser behandeling wordt niet vergoed door het ziekenfonds dus die doppen zijn goedkoper en met een auto reparatie van € 600 weet ik wel wat mijn keuze gaat worden.

Rij voorzichtig en snurk lekker.

Met groeten Ton

Bastard

Laatst bij een vriend.

Maar Ton, jij kan iemand volledig in de hoek zetten en dat op zo'n manier dat ie er niet uit kan.
Moi? Was mijn snedig verweer.
Tijdens het verdere gesprek kwamen we er niet echt achter hoe ik dat dan precies doe.

Een paar maanden geleden zijn we bij nieuwe kennissen op viste geweest en dat was zo leuk dat afgelopen weekend het tegenbezoek werd afgelegd.
Na het uitwisselen van koeien en kalveren vond ik het tijd voor het echte werk.
De dame heeft een bedrijf dat zaken doet met instanties in de publieke sector en lijkt meer te verdienen dan ik vind passen. (Maar.....Andermans boeken laten zich duister lezen, zei mijn vader altijd)

Het is misschien een wat directe vraag en je hoeft ook niet te antwoorden maar.... uh... Is het dan niet zo dat de artikelen die je verhandelt dan eigenlijk te duur zijn?
Misschien wel maar als je het verschil ziet tussen de instanties. De een gaat akkoord met de prijs die ik vraag maar een ander gaat...... Etc.
Ik bedoel ook niet dat jij iets doet wat niet kan maar......
Zo ging het gesprek nog even door.

Je durfde wel, zei Rick nadat de gasten waren vertrokken.
Hoezo, was mijn retorische vraag.
Je werd een beetje tricky.
Was het te erg dan?
Nou eh, je komt er mee weg omdat je het zo charmant inkleed maar ondertussen heb je een behoorlijk vooringenomen standpunt en daar laat je je niet vanaf brengen. Ze kreeg daarin geen enkele ruimte. Volgens mij wil jij horen dat je gelijk hebt? En als je dat niet krijgt begin je moralistische en suggestieve vragen te stellen.

Oei. Denk je dat ik er tegen haar nog iets over moet zeggen dan?
Nee, ik denk het niet. Het is een volwassen vrouw die daar wel tegen is opgewassen maar het is misschien wat je vriend een paar maanden geleden bedoelde.

Met groeten Ton

Autoloze zondag.

Heerlijk een auto die al wat ouder is. Ik kan hem zonder probleem gebruiken als vrachtwagentje zonder dat Rick begint te klagen over slijtage van de bekleding.

De hele week (behalve woensdag vanwege een pijnlijke schouder en vrijdag vanwege onophoudelijke regen) rijd ik af en aan met gesprokkeld hout van afgewaaide takken en omgewaaide bomen.

Langs de openbare weg vind ik het toch wat ongemakkelijk maar dat komt ook omdat ik werd aangesproken door een plantsoen medewerker: weet u wel dat u gemeente eigendommen steelt? Maar ik mocht wel gewoon doorgaan.
In de parken ga ik helemaal los. Er ligt nog zoveel ondanks dat ik echt de enige niet ben. Ik zie mensen met hout achter op de fiets en zag zelfs iemand met een kettingzaag en een aanhangwagen rondrijden.  De meesten gebruiken trouwens een handzaag.
Anyway.
Zaterdag ochtend was ik al om 8 uur op pad om een mooie dikke eiken tak te scoren die langs de doorgaande weg lag. Lekker in stukken gezaagd, de auto in en naar huis. Parkeer de auto, haal hem leeg en wil weer verder. Is het stuur in het slot gevallen en met geen mogelijkheid kreeg ik hem eraf.
Tja en we hebben de ANWB wegbezuinigd omdat Suzuki een eigen servicedienst heeft. Konden we meteen zien of die goed werkte. Dat deed ie en binnen een half uur was er een takelwagen met monteur. De man kreeg het stuur ook niet van het slot dus staat de auto inmiddels in de garage.
Maar wat nu met al dat hout dat nog ligt te wachten? Ik word er gewoon onrustig van. Zeker ook omdat ik dinsdag mijn snurk onderzoek heb en woensdag afreis naar sunny Spain. Is er nog wat te halen als ik weer terug ben?
Gelukkig heeft de buurman een grote kruiwagen en kon ik vandaag, weliswaar in kleine porties, toch mooi wat hout naar mijn hol slepen.
Morgen maar eens zien hoe het met Jimny afloopt . Misschien moet ik morgen ook nog met de kruiwagen sprokkelen.

Met groeten Ton

Ze zijn niet gek

Ach, denk ik geregeld, er kan toch ook niet veel in zo'n kippekoppie zitten.

Een paar maanden geleden las ik een artikel over multinationals die zaden genetisch manipuleren, produceren en verhandelen. Het zou om het volgende gaan. Als je uit de gekochte zaden planten hebt opgekweekt wil je als boer juist van die planten zaden bewaren om te planten voor het volgende jaar. Maar die zaden zouden steriel zijn waardoor de boer zich verplicht ziet  om nieuw zaad te kopen. Als de informatie in het artikel klopt is er wel het een en ander aan de hand in die business.

Heb ik deze zomer een rij met zonnebloempitten gezaaid, niet alleen voor de mooi maar ook als voer voor de kippen. Nadat ze begonnen af te sterven heb ik de uitgebloeide bloemen afgeknipt en laten drogen.
Kom, dacht ik gister nadat de zondvloed was gestopt, laat ik zo'n bloemhoofd aan de kippen geven vinden ze lekker. Gooi zo'n ding in de tuin, kippen rennen erop af, pikken er wat aan en lopen weg.
Da's raar.
Vanmorgen lag de bloem er nog, slechts een paar pitjes waren er uitgepikt. Ik pak hem op, bekijk hem even en wrijf er wat pitten uit. Inmiddels staan de dames verwachtingsvol om me heen en beginnen naar de zaden te pikken die op de grond liggen maar eten ze niet op.
Ik pak er eentje op en bijt hem open: er zit geen zaadje in. In niet één. Inmiddels enigszins achterdochtig loop ik naar de schuur en haal de zak met de andere zonnebloemen. Begin wat pitjes los te halen maar ook die zijn leeg. Na een stuk of zien bloemen te hebben nagekeken ben ik er maar mee gestopt.

Er blijkt meer in zo'n koppie te zitten dan ik denk.


Met groeten Ton