Genet

De buurman bood een paar dagen geleden zijn excuses aan voor het nachtelijk afgaan van het alarm. Het is de kat van buurvrouw L, die grijze en die loopt recht op de camera af.

Maar buurvrouw heeft twee zwarte katten.

Vervolgens kreeg ik een foto te zien die was gemaakt met de beveiligingscamera. Inderdaad een grijze kat met een dikke zwart wit gestreepte staart.

Maar dit is geen gewone kat hoor, dit lijkt wel een wasbeerstaart.

Thuis gekomen zocht ik mijn boek over mediteraanse wilde dieren.

En nadat ik buurman deze foto had gestuurd schreef hij terug dat dit de boosdoener zou kunnen zijn.

Nu weet ik dat hier best wel wild zit. We zagen ooit eens een hele familie wilde zwijnen door onze tuin wandelen voordat we het hek hadden geplaatst. Ook zie ik rattenkeutels in het pomhuisje en op de helling zie ik van die wildpaadjes die er soms uitzien als tunneltjes in het gewas. Maar van deze kat hebben we nog nooit gehoord, laat staan gezien.

In ieder geval heeft het vandaag weer flink geregend en de peulen hebben de eerste peulen gemaakt.

En na drie jaar bloeit deze iris voor het eerst. Als ik nu net zo geordend zijn als Rick zou ik kunnen zeggen welke cultivar dit is maar dat ben ik niet en het kaartje met de naam is dus 'lost in time'.

Ik vind hem prachtig, zelfs met dit bewolkte weer.

En omdat het weer vandaag wederom wat tegenviel zijn we naar een galerie in Cómpeta geweest. Een vriendin werkt daar en het leek ons leuk om wat cultureels te doen. Maar als cultuurbarbaren vonden wij het drankje dat we samen met de vriendin op het dorpsplein dronken het leukst.

Met groeten Ton

Dikke piepers

Gisteravond werd het ineens bewolkt en een stuk kouder. Voorbode voor de regen?

Ook de wind nam behoorlijk in kracht toe en vannacht werd ik zelfs wakker van het geklapper. Maar regenen? Niets daarvan.

Vanmorgen zag het er zo uit. Bijna hetzelfde als gisteravond en ja het regende. Maar zo weinig dat van de snipperlaag alleen het bovenste laagje nat was.

Tijd voor een binnen klus.

Laatst zag ik via FB een tip om rozenstekken te maken in een aardappel. Zoeken op internet leverde ook op dat het maken van citrusstekken in een aardappel heel goede resultaten leverde.

Dus kocht ik vijf dikke piepers.

Boorde in elk een klein gaatje.

Sneed vijf stekken van de sinaasappelboom.

Haalde de helft van het aantal blaadjes eraf en halveerde de rest. Doopte de onderkant in stekpoeder en stak de stek in het gaatje.

Vervolgens de aardappels in een bakje met aarde.

Aanvullen met aarde. Watergeven. Stokjes erin om een minikasje te maken.

Plasticzak erover. Niets staat een goede beworteling in de weg.

Wel is het zo dat ik op een internetforum over planten zag staan dat deze methode 'a waste of good potatoes' is.

We gaan het zien.

Zo rond een uur of elf begon het toch wat harder te regen en werd het tijd om te controleren hoe het Swale watersysteem werkt.

En flinke straal regenwater, dat van de weg afkomt, loopt in de verdeelton. Voor de schaal: de pijp is 30 centimeter in doorsnede.

Via de slangen die ik in de wand heb aangebracht loopt het water naar de swales.

Wel duidelijk is dat ik nog wat extra tijd moet besteden aan het waterpas maken.

De dikste slang loopt uit op het grootste stuk grond.

Maar het lijkt dus allemaal te werken en ik ben helemaal tevreden: dit water is in iedergeval niet verspild

Wel vraag ik me af hoeveel regenwater je eigenlijk op zo'n stuk grond kan laten lopen zonder kans op aardverschuivingen zoals we die hebben gezien in de natte winter van 2010. Met de 16 mm voor vandaag zal het zo'n vaart niet lopen en de kans dat het nog meer gaat regenen dit voorjaar acht ik niet zo groot.

Morgen reken ik op zonnig weer.

Met groeten Ton

Een moeder .........

Heb niets tegen het Koningshuis maar ben er ook niet heel erg mee bezig.

Ik was er helemaal klaar voor.

Tja, en zit je als Nederlander in den vreemde gewoon een heel interview met Willem Alexander uit. Zou het dan toch zo zijn dat je in het buitenland ineens meer waarde hecht aan je nationaliteit en allles wat daarmee samenhangt?

Wat ik wel weet, is dat als er negatief over mijn geboortedorp werd gedaan ik dat dorp ging verdedigen. Wellicht ook eens aan denken als het over allochtonen in Nederland gaat want allochtonen zijn ook niets menselijks vreemd.

Voordat het interview zou worden uitgezonden moest ik nog wel eerst een klus afmaken. Uiteraard had dat te maken met de Swales. Ik had best veel waterslangen bij de vuilnis weggehaald en die moesten nog worden aangesloten op het regenwater verdeelpunt. Dat verdeel punt is een 300 liter grote bak waar ik gaten heb ingemaakt waar die slangen doorheen gestoken worden. Dat moest klaar want voor vandaag was regen voorspeld.

Wat mij in het gesprek met de Koning het meest raakte, was dat hij verdriet had voor het verdriet van zijn moeder.

Dat mijn oudste broer stervende was en hij van de pastoor de laatste sacramenten kreeg toegediend lag hij in een ziekenhuisbed. Alle familieleden stonden er om heen. Ook mijn moeder.

Ik weet niet meer precies hoe het ging maar volgens mij zei hij: en dan lig ik hier alleen in dat bed. Hij stak zijn hand uit voor steun en mijn moeder pakte die.

Dat moment waarop mijn moeder de vermagerde hand van mijn broer pakte voelde ik me intens verdrietig. Dit zou niet zo moeten zijn. Een oude moeder zou dit niet mogen meemaken. Maar zoals alles in het leven: het gebeurt gewoon wel. Zonder reden, er wordt niet gestraft, er wordt niet gekeken naar leeftijd en...... zonder aanziens des persoons want ook een Koningin verliest dus haar zoon.

Nadat ik me vanmorgen had gedouched en aangekleed was ik niet helemaal tevreden. Terug naar de kledingkast voor een oranje shirt en sokken. 

Nu was ik er klaar voor. Ook al gingen we niet voor een oranje tompouce naar Algarobo costa.

En de verwachte regen bleef, op een paar nachtelijke spetters na, uit.

Met groeten Ton

De moord op Cliff R

Onderstaand blog schreef ik in 2011 naar aanleiding van het seksueel misbruik door de Belgische ex bisschop Vangheluwe. Het tweede deel is van vandaag

"Het Christendom ging niet alleen aanvankelijk gepaard met wonderen, maar ook vandaag kan geen enkel redelijk mens er zonder wonder in geloven".

          David Hume 1711- 1776

Dit citaat is alleen maar meer waarheid gaan bevatten. Als ik vandaag in het NRC lees over (gelukkig inmiddels ex bisschop) Vangheluwe krijg ik de rillingen.

"Ik heb helemaal niet de indruk dat ik pedofiel ben. Ik was niet opzoek naar affectie, ik was ook niet op zoek naar een liefdesrelatie, maar dat was in die tijd eigenlijk niet zo abnormaal in een aantal kringen. Dat ging niet ver, dat was een beetje een relatietje, zo, en ik had de indruk dat mijn neef daar helemaal niet tegenop zag".

"Als wij bij de familie kwamen was er niet zoveel slaapgelegenheid, en dan was er altijd een die bij mij sliep. Alle neven hebben in de loop der jaren bij mij geslapen. Dat was ook zo bij deze neef, en dat is op zeker ogenblik met die jongen begonnen, ik zou zeggen als een spelletje".

Zo lust ik er ook nog wel een paar. Eigenlijk ben ik ook geen homo, en een moordenaar geen moordenaar. Het is eigenlijk een spelletje. Eigenlijk ook geen affectie. Het is gewoon pure egoistische geiligheid. En dan zag God zeker dat het goed was, met gedoogsteun van  Benedictus en zijn voorgangers. Maar dat was dan wel alleen voor mensen binnen het instituut want voor minder verlichte mensen waren er andere regels. 

Zie hier een bewijs dat het geloof (religie) inmiddels heel ver is verwijderd geraakt van haar oorspronkelijke spirituele bron. Ik weet wat voor innerlijke strijd mijn moeder heeft doorgemaakt omdat ze volgens de huisarts na 4 zwangerschappen een vijfde wellicht niet zou overleven. Zij vond het haar Christelijke plicht om kinderen te baren en zonder deze intentie zou er van seks moeten worden afgezien. Ze zou anders in zonde leven. Er zijn toch nog drie kinderen gekomen waaronder ik. Maar tijdens de laatste zwangerschap ging het dan ook echt bijna fout. Daarna heeft mijn vader gezegd "Wat heb ik aan acht kinderen zonder moeder. Vanaf dat moment werd de pil geslikt. Maar moeilijk heeft zij het daarmee wel gehad.

Al deze regels zijn tot daaraan toe. Maar dat ze worden verkondigd door een organisatie die zich zelf niet aan de regels houdt is eigenlijk te gek voor woorden. 

Het is een instituut geworden dat de integriteit volledig is kwijtgeraakt. Het is verworden tot holle frasen en dat is wat mensen aan hun nekharen voelen "Hier klopt iets niet". Zou dit ten grondslag liggen aan de leegloop, net als het afkeren van de politiek?

Nu lijkt er, overigens voor het gewone volk nog niet geheel zichtbaar, een frisse nieuwe wind te waaien. De dogma's over homoseksualiteit, pedofilie, seks voor het huwelijk en celibaat lijken voorbij. Tenslotte lijkt dit, zeker gezien recente uitspraken -ook door van Vangheluwe -te gelden voor dienaren in de kerk.

Jammer dat deze sexuele revolutie niet eerder openbaar werd gemaakt dan zouden vele homo's en ongehuwd zwangeren, prostituees etcetera een minder moeilijke tijd gehad hebben gehad en zouden er wellicht minder zelfmoorden en abortussen zijn gepleegd.( is God ook een gruwel)

Zolang er door de bisschop en de kerk niet gezien en ervaren word wat de impact is van dit gedrag, is er ook geen purificatie te verwachten en gaat dit gewoon door. En is het een wonder dat er nog mensen in de kerk komen. 

Je kan de conclusie trekken dat dit gedrag 'niet werkt' en zolang de kerk dit niet inziet kunnen ze ook geen veranderingen doorvoeren zodat het wel weer gaat werken. Daarom spreek ik de wens uit dat iedereen die binnen de kerk een functie bekleed een diepe studie maakt van de boeken van Neale Walsch.

Met groeten Ton

Dinsdag 25 april 2017

Zaterdag stond er in het NRC een interview met de neef van de ex Bisschop. En dat moet ik dan lezen. Alsof ik even moet gruwelen zoals sommigen dat doen door naar een griezelfilm te kijken.

Dat dit interview doorwerkt zal duidelijk zijn voor iemand zoals ik die ook seksueel misbruikt is.

Ook las ik in de krant van de oude dame die haar al even bejaarde man zou hebben doodgestoken.

Een van mijn stokpaardjes is dat Cliff Richards een homo is die niet uit de kast komt.

Deze drie dingen tezamen maakten de droom waaruit ik vannacht schrok.

Ik zag Cliff in een soort van riviertje zitten en dacht: die gaat eraan. Ik greep hem bij zijn strot en het volgende moment zaten we in een soort tent die eigenlijk ook een luchtballon was. De ballon was gemaakt van hetzelfde witte materiaal waar stofzuigerzakken van gemaakt worden.

Cliff bleek sterker of slimmer dan ik en hij probeerde me aan te randen en het enige wat ik kon doen was een van de naden van de ballon los te peuteren om te ontsnappen. Toen ik een stuk had opengemaakt kwam Cliff eraan en ik duwde hem door de spleet naar buiten waarna hij natuurlijk te pletter viel op aarde.

Het duurde nog wel even voordat ik weer kon slapen. En nee, van seksueel misbruik kom je nooit echt af ook al heb ik een mooi leven waar ik meer dan dankbaar voor ben.

Met groeten Ton

Wennen

Tis ook wel eens lekker als het bewolkt is. Of nog leuker: als het gaat regenen.

Waar ben je dankbaar voor, vroeg Rick gisteravond voordat we gingen slapen. 

Voor de leuke Spaanse les, voor het mooie weer maar bovenal dat Macron de meeste stemmen in Frankrijk heeft gekregen.

Het was een klusjesdag. 

Omdat we nog geen ofiicieel adres hebben kunnen we via een elektronische handtekening verkeersboetes ontvangen en betalen.

Lekker belangrijk denk ik dan. Maar als je een boete binnen een bepaalde tijd betaalt mag je de helft van het bedrag er aftrekken maar als je te laat betaalt komt er steeds een extra boete op. En dat laatste willen we natuurlijk niet. 

Gelukkig krijgen we bijna nooit een boete, tenminste in Nederland niet, hier valt dat nog te bezien.

In de tijd dat we hier zijn heb ik de auto al vaker gewassen dan in de voorgaande twaalf jaar. Het is nogal stoffig en zelfs met een flinke regenbui gaat dat stof er echt niet af. Er dient geboend te worden. Na de paar spettertjes regen die zaterdag vielen zag de auto er zo goor uit dat ik vanmiddag maar weer ging  poetsen. En omdat we morgen Nederlands bezoek krijgen deed ik de binnenkant ook maar.

Dat was trouwens beslist nodig na het ophalen van ouwe verdroogde takken, waterslangen, kratjes, planten en wat al niet meer.

De zwarte leiding die links te zien is heb ik van de vuilnis plaats gehaald. Een meter of twintig en die kan ik dan weer gebruiken als overloop tussen de verschillende Swales.

Het zag er de hele dag al uit alsof het zou gaan onweren. En aan het einde van de middag was het zover, inclusief een beetje regen.

Voor de plantenbakken te weinig maar op een bewolkte dag krijgen de planten in ieder geval een beetje rust.

Na het weghalen van alle bloemknoppen toen ik de planten had gekocht, zijn ze flink gaan groeien en staan ze inmiddels vol in bloei.

Ook de peultjes hebben het naar hun zin en hebben de eerste prachtige bloempjes gemaakt.

Na de Aloë arborescens bloeit nu de Aloe vera. De echte Aloë dus, die zo goed voor de huid schijnt te zijn.

In de boomkraamkamer gaat alles naar wens.

Eik

Algarobbo

Ginkgo.

Het bos zit er aan te komen.

Wat nog een beetje moet wennen is dat we hier wonen en geen vakantie hebben. Bijkomend verschijnsel is dat het huis gewoon vuil wordt en ook schoongemaakt dient te worden. Het Nederlandse bezoek was een mooie aanleiding. Alles glimt weer.

Met groeten Ton

Placebo

De eerste training voor de Nijmeegse. 28 Kilometer.

We lopen de route tegen de klok in, zegt Rick, dat komt beter uit met de pauzes en de restaurantjes.

Om kwart over negen op pad. Nog heerlijk rustig en lekker koel. De schaduwen zijn nog lang.

Na twee uur lopen zijn we in Las aldeas de el Acebuchal waar we natuurlijk onze eerste pauze hebben met taart.

We zijn inmiddels vaste weekend gasten en de we worden dan ook hartelijk begroet.

Como siempre? Wordt er al gevraagd. 

Ja. We nemen altijd cafe con leche en the met twee stukken taart die we dan halveren en delen.

Omdat we deze keer verder lopen zien we het gehucht ook eens in zijn geheel. Bij de platte groene daken is onze koffietent.

Als we met de klok meelopen is het niet moeilijk om het stukje originele weg te vinden. Het wordt aangegeven met een bordje 'ruta verde'. Maar teruglopend moet je dit zien te vinden als begin van het pad. Daarom wordt ook gezegd dat het tegen de klok inlopen van de Pelgrimstocht op Shikoku die dan telt voor twee routes.

Wat verder is het duidelijk dat dit het oude plaveisel is.

We eten een wat saaie salade op het pleintje in Torrox. Het is dan al aan het bewolken en ineens horen we wat gedonder in de verte.

We stappen op en na een kwartiertje begint het te spetteren. Te weinig om de de weg echt nat te laten worden maar het wordt er wel benauwd van en dan is 800 meter klimmen ineens een beetje een Japanse ervaring.

Ook Japans is dat ik geen blaren heb. Zelfs niet met mijn nieuwe schoenen.

Als we thuis zijn lees ik een reactie op FB: of die elektronische muggenverjager werkt?

We hebben hem pas een dag maar, en wellicht is het een placebo effect, het lijkt te werken. 

Als er van die dikke bromvliegen in huis zitten proberen we die door een deur of raam naar buiten te drijven. 

Dat werkt nooit.

Ze vliegen altijd verder het huis in.

Maar gistermiddag probeerde Rick een vlieg naar buiten te werken en....... dat lukte.

Vanmiddag lukte het bij mij ook. 

Ja, ze proberen het huis te ontvluchten zei Rick. Ze wachten tot iemand de deur voor ze open doet.

De zon zien we niet ondergaan. Wel spettert het weer een beetje.

Met groeten Ton

Nee, dit gebeurt in Nederland ook

Het zingen in het koor is nog steeds heel leuk. Het gaat er wat losser aan toe dan in Nederland maar toch is er beslist het streven naar een goed concert.

En we doen er leuke contacten op. Zo heb ik onder andere een tuinklik met een Duitse dame. Kreeg ik een paar weken geleden al een zak met citroenen, afgelopen donderdag kwam ze met drie zakken planten.

Helemaal blij word ik dan.

Rick is, al na een paar weken, in het bestuur gekozen. Niet dat dat moeilijk was want er waren geen andere gegadigden. "Als ik toch ergens deel van uitmaak wil ik ook wel wat in de melk brokkelen.

Regelmatig speelt hij op de piano om een paar liederen te begeleiden.

Afgelopen donderdag leidde hij de hele repetitie omdat de dirigent een lichte hartaanval heeft gehad. Ook al gaat het goed met Manolo, hij zal toch een paar weken niet komen.

Vanmorgen hadden we een afspraak met de man van de Cristaleria om onze ramen en deuren op te komen meten. 

Omdat er hier van die petieterige muggetjes, knutjes, zijn die nogal grote jeukbulten maken willen we graag horren laten plaatsen.

Maar al wat er kwam: geen Juan.

Dus reden we naar Malaga om bij Leroy Merlin te kijken of er iets is dat we zelluf kunnen doen.

Ja dus, we kochten zelfmaakhorren die we in de schuiframen kunnen zetten. De horren die in de deuren kunnen leken mij te moeilijk om te maken en ik kreeg niet duidelijk voor welk type deuren ze zijn.

Wel lag er bij de kassa een elektrisch apparaatje dat met ultrasoon geluid bugs zou verjagen 'van ratten tot muskieten'. We gaan het zien. Anders hebben we de klamboe ook nog.

En omdat we er toch waren kocht ik bij Decathlon, die naast Leroy is, nieuwe wandelschoenen want morgen staat de eerste Nijmeegse trainingsdag op de rol. 28 Kilometer. De schoenen waarmee ik in Japan wandelde zijn echt voor niets anders meer te gebruiken dan voor werken in de tuin.

Al een paar weken ligt er een hoop met afgesnoeid waterlot van olijfbomen. 

Die wil ik wel hebben om te verhakselen, riep ik natuurlijk en wilde ze toen meteen meenemen.

Volgens Rick kon dat niet. "Dat moet je toch echt eerst gaan vragen."

Maar aan wie?

Zagen we vandaag een man op het land werken. Zou die van die takken zijn, vroeg ik Rick. 

Het bleef even stil. Zou jij aan hem willen vragen of ik die takken mag hebben?

Dat deed ie en de man keek wel een beetje vreemd dat iemand interesse had in afval maar graag. Dan hoefde hij het zelf niet af te voeren en..... of ik het snoeisel van de druiven ook wilde hebben?

Dus haalde ik vanmiddag de eerste takken op om te versnipperen. De lange olijftakken op het dak, de kortere van de druiven achter in de auto.

Ik schat dat ik wel een rit of tien moet maken om alles thuis te krijgen.

Ook al is er nog geen passend kussentje, het bankje is volledig in gebruik genomen.

Met groeten Ton

Zwartkop

Het zat er aan te komen.

Als we op het terras zaten hoorden we vorige week al steeds gefladder door de cipressen. Opeens werd het duidelijk: er werd genesteld. Maar omdat de cipressen heel dicht op terras staan lijken de vogels volgens ons wel een beetje op hun hoede.

Dus heb ik maar een stuk worteldoek in het hek gevlochten zodat de aanstaande vogelouders meer privacy hebben.

Maar om het proces toch een beetje in de gaten te houden kijk ik, als ik er toch langsloop, even stiekum over het randje en ja, er liggen inmiddels vier paaseitjes in het nest.

Omdat ze voordat ze naar het nest vliegen eerst even in de top van een boom zitten en ik ze dan even goed kan bekijken denk ik dat het zwartkoppen zijn.

Die info haal ik dan wel moeite uit het boek: Complete Mediterranean Wildlife. 

In Spanje wordt maar een paasdag gevierd dus werd er gisteren al weer vrolijk gewerkt en nam in de Klompen het gewone leven ook weer een aanvang. Nou, gewoon. We waren uitgenodigd om te komen eten bij een van de zangeressen van het koor. Altijd leuk.

Een van de sinaasappelbomen heeft het heeeeeeel moeilijk. Heeft eigenlijk al vier jaar een doodsstrijd. Hij zit steeds vol met luizen, maakt nauwelijks nieuwe scheuten en de kleur van de bladeren is ziekelijk geel. Tijd voor drastische maatregelen: ik ga hem in een pot zetten om aan te laten sterken.

Eerst een zak met potgrond halen en meteen maar aan de boulevard genoten van een bocadillo ham kaas.

En Malle Pietje was mazzel want zag bij de vuilnis plaats een paar planten liggen. Sanseveria's. Ik mocht ze onder een voorwaarde meenemen: als ze maar buiten werden geplant en het liefst een beetje uit het zicht.

Rick vind ze afschuwelijk en..... hij woont hier ook tenslotte.

In ieder geval is er een soort kwekerij aan het ontstaan.

Een andere klus die nog afgerond moest worden is het bankje in het witte wijn avond terrasje.

Ik heb het gevoegd met hypertufa. Als het goed is zit het nu een stuk comfortabeler en kan er geen/ minder onkruid in groeien.

Met groeten Ton

Doodstraf

Gistermiddag zagen we de Passie in Rio Gordo.

Als goed ex-katholiek kon ik het Castiliaans goed volgen.

Wat kan je verwachten? 

Nou, dat we tussen Spanjaarden zouden zitten die allemaal lekker zaten te eten en te kletsen, rondlopende kinderen, gejoel. Kortom een gezellige drukte.

Er stonden dan ook een paar duizend stoelen klaar en als op tijd komende Nederlanders zaten we al een half uur van te voren op een mooie plek.

Het zag er allemaal keurig uit en je kan gerust spreken van goed georganiseerd.

Om het wachten te veraangenamen klonk er mooie muziek en precies op tijd begon het spel.

Abraham die zijn zoon moest offeren en de profetie kreeg dat uit zijn geslacht de verlosser zou komen.

Jezus preekt voor het volk.

Hij die zonder zonden is werpe de eerste steen. En weg waren de Farizeeërs.

Intocht in Jerusalem.

Kooplui zijn overal en hongerigen ook. Rick koopt zoute amandelen.

En toen was het ook tijd voor het laatste avondmaal.

Omdat we dachten dat er veel gesnoept en gegeten zou gaan worden had ik chorizoschotel mee genomen die ik in de thermoskan had gedaan zodat het lekker warm bleef.

Wij waren zo ongeveer de enigen die zaten te eten. Nou afgezien van Jezus en zijn apostelen.

Ondertussen wordt door de Farizeeën het plan gesmeed om Jezus te vermoorden. Judas doet een flinke duit in het zakje en krijgt daar 30 zilverlingen voor.

Jezus in de Hof van Getsemane waar hij gevangen wordt genomen door de Romeinen

en naar de Farizeeën wordt gebracht die hem doorsturen naar Pontius Pilatus.

Ondertussen krijgt Judas spijt en hangt zichzelf, luguber echt, op.

Pontius Pilatus wil zijn handen niet branden en stuurt iedereen naar Herodes.

Herodes stuurt Jezus weer terug naar Pilatus.

Pilatus probeert nog om in plaats van Jezus, Barabas te laten kruisigen maar het volk roept duidelijk dat Jezus moet hangen.

Jezus valt drie keer onder het kruis en Veronica veegt het zweet van zijn gezicht.

Op naar Golgotha.

En daar hangen de mannen. De ene misdadiger beschimpt Jezus en de ander vraagt om hem niet te vergeten als hij in de hemel is.

Jezus wordt van het kruis genomen.

En dan zit er ongeveer drie uur op. Geen moment verveeld en...... goed om weer eens na te denken over wat hier nu allemaal gezegd wordt.

Laat je als volk niet opjutten. Voordat je het weet heb je de verkeerde aan het kruis genageld.

Juist voor degenen die zo bang zijn om 'onze Joods- Christelijke cultuur' te verliezen aan de buitenlanders zou het goed zijn om wat meer van die Joods- Christelijke cultuur tot zich te nemen.

Wat is de doodstraf vreselijk. 

Ook ik raak in het huidige klimaat extremer in mijn uitlatingen, of denk meer dan regelmatig ongenuanceerd maar zelfs extremisten zouden nooit gedood mogen worden. Zelfs als ze hebben gemoord, we weten tenslotte ook niet wat hen er toe heeft gebracht dit te doen. Wellicht hebben zij zich ook laten opjutten door machthebbers.

In ieder geval gingen we bedrukt naar huis. Daar deed de laatste mededeling dat Jezus zou verrijzen  niets aan af. Ook het Halleluja van Händel niet.

En dat er maar ongeveer driehonderd mensen deze Passie zagen vonden we heel jammer. De inzet van de dorpelingen rechtvaardigd meer bezoekers. Hopenlijk kwam er vanmiddag tijdens de tweede opvoering meer volk op af.

We vonden het een mooie Passie. Eenvoudig, wel wat klassiek maar indrukwekkend.

Prettige Paasdagen.

Met groeten Ton