En dat is weer fijn

Gasten en verse vis…….

Maar dat is beslist niet het geval. We hadden het heerlijk met de gasten maar nu, weer met zijn tweetjes, is dat ook weer fijn.

De was is gedaan, de kamer schoon en ingericht voor buuf uit Den helder. Maar dat duurt nog een week. 

Nu wil ik onkruiden langer laten staan. Ze niet meteen als ieniminieplantje uittrekken. Maar ik wil niet dat ze massaal als volwassen planten aan het einde van hun leven zaden uitstrooien. Dus na een week niet in de tuin werken ging ik de afgelopen dagen lekker rustig mijn gang om de grote onkruiden uit te trekken of af te knippen.

Het ziet er weer netjes genoeg uit. Alhoewel; mijn vader had het graag nog wat netter gezien.

Een voordeel van onkruiden weghalen is dat ik een ontdekking deed. Eigenlijk een herontdekking, maar dat maakt de vreugde misschien nog wel groter want een plant kwijtraken is niet leuk. 

Een bolgewas: Sparaxis tricolor. Voor  het laatst gezien in maart 2021. Waarschijnlijk stonden er nog wel bolletjes maar die waren te klein om te bloeien.

Blij mee.

Net als met de bloem in de Strelitzia.

Ik kreeg de plant een aantal jaren geleden en hij staat in de ‘vijver’. Het oranje is hetzelfde als dat van de Oost-Indische kers. 


Het begint ook warmer te worden. Overdag hoeft de kachel niet meer aan. Dat vind ik niet zo erg want het hout begint aardig op te raken en ben ik toch buiten bezig. Maar de avonden zijn wat kaal zonder vlammen waar ik bij tijd en wijle in kan staren.

Maar gisteravond was het toch wat te chilly.

Met groeten Ton

En door

Met een gast in huis die meegaat naar de koorrepetitie kom je thuis met foto’s van de dirigent..

En van de drie mannen die zingen in het Nederlandse subkoor. Er waren meer foto’s maar niet iedereen wil op het blog. We zingen met het concert in mei De Zee van Toon Hermans en Pastorale van Shaffy en List.

De Nederlandse uitspraak is voor de Britten niet te doen, ze willen trouwens ook niet, en hoe fijn is het om ook in het buitenland eens in je eigen taal te kunnen zingen? Dat laatste doen de Britten altijd.

Gisteren was de laatste dag dat Damian hier verbleef en besloten we lekker thuis te blijven, maar een uitnodiging voor een glaasje met hapje in de B&B van de bazen van Bas sloegen we niet af.

Daarna via Sayalonga, waar de enige ronde begraafplaats van Spanje ligt, door naar het vliegveld.

 Met gasten kom je nog eens ergens.

En dan is het feest voorbij. 

Gezamenlijk een zeer ontspannen en leuke week gehad waarin we veel dingen hebben gedaan. De week was zo om.

En dan meteen weer door. 

Vanavond komen vrienden uit Nederland voor twee nachten logeren. Daarna maken ze een reis door Andalusië.

Tussendoor zijn de mannen van Tejeiro vanmorgen ook nog eens begonnen met het stalen frame voor de serre. Of ze morgen verder gaan is nog maar te bezien. Storm Nuria trekt langs of over. Dat weten we maar nooit. De weersverwachting geeft 11 mm maar dat zegt niks.


Met groeten Ton