Gewoon doorzetten

Druk, druk.

Afgelopen vrijdag werd ik gebeld of ik de gordijnen nu echt wilde inkorten. Ze hadden genoeg tijd gehad om uit te hangen.

Oei, nu had ik meteen een probleem. Het knopje van de naaimachine dat er voor zorgt dat het apparaat van vooruit naar achteruit gaat, werkte niet meer.

Nu ben ik niet zo heel technisch dus als het probleem gecompliceerd is zal het machien toch echt voor reparatie moeten.

Manhaftig schroefde ik de achterkant open. Tja, dat leek er allemaal goed uit te zien. (waar baseerde ik dat op?) 

Drukte eens op het knopje en zag inwendig wat beweging. Dat gaf in ieder geval aan waar ik iets zou moeten doen.

Wat olie erop?

Vervolgens een paar keer frotten aan knopje en de ingewanden. Er leek wel wat meer beweging te ontstaan dus nog iets harder drukken en trekken. Tja en dan schiet de vinger uit met als gevolg een behoorlijke snee in vingertop.

FF klaar was ik er mee. 

Maar de volgende ochtend opnieuw proberen en ja hoor. Na nog een paar minuten klooien werkte knopje en mechanisme weer naar behoren.

Dus gisteren naar de vrienden en is de klus geklaard. Wel zijn dit de gordijnen voor de slaapkamers en niet ‘de jutezakken’ die ik laatst provisorisch heb ingekort. Dat komt nog.

We zijn weer ingeschreven voor de Nijmeegse en ik daarnaast ook voor de vierdaagse van Cómpeta. Altijd leuk. Ook hebben we ons aangemeld voor de Kurt Thomas summerschool in Utrecht.

Een week lang dirigeren voor Rick en zingen voor mij.

We hadden eigenlijk vorig jaar al besloten om dit te gaan doen dus zo gauw de mogelijkheid er was om in te schrijven ging Rick aan de slag.

Alles geregeld en vervolgens ging ik me bezighouden met het repertoire van de week.

Alle muziek opgezocht en geluisterd. Maar mijn hemel ……… wat een vreselijke liederen. Echt niks vond ik mooi.

Belde Sopraan en haar man dat ook zij zich hadden ingeschreven om daarna meteen te zeggen dat ze het zo’n mooi programma vonden. Wat een prachtige liederen.

Gelukkig verschillen we allemaal van smaak.

Het repertoire is vooral heel breed om met zo veel mogelijk stijlen en bijbehorende uitdagingen in aanraking te komen en er van te leren.

Inmiddels luisterde ik afgelopen dagen een aantal keren naar de muziek en warempel: het lijkt toch mee te vallen. Het Kyrie uit de Petite messe solemnelle van Giacomo Rossini is toch eigenlijk best mooi. Het begin is er.

Met groeten Ton 

Freesia’s

Dat gebeurt niet vaak. Maar de afgelopen dagen flink verkouden geweest en derhalve niet al te veel gedaan. Inmiddels weer bijna snotloos en is de reuk terug. 

Precies op tijd voor een van mijn favoriete bloemen: freesia’s. Wat ruiken die toch heerlijk. Vanmorgen meteen in een vaasje gezet en de hele kamer ruikt ernaar. Er komen er veel meer aan.

Ooit vond ik een pot bij de containers met veel bladeren en twee piepkleine freesiabloemen. Natuurlijk nam ik de pot mee naar huis. 

Ze groeien hier zonder probleem in de tuin en bloeien in het vroege voorjaar en ik dacht een mooie plantcombinatie te maken met Aeoniums. De freesia’s zouden bloeien voordat de Aeoniums in het blad zouden komen. Maar niks daarvan.

Zo ziet het eruit. Een misrekening.

Vanmiddag waren we op stap met de dame van het koor. Ze wilde wel eens naar dat Nederlandse restaurant waar we het altijd over hebben. 

We reden via het achterland naar de kust. De route wordt ook wel aangeduid als de amandelbloesemroute maar het hoogtepunt was al voorbij. Toch was het de moeite waard.

Hier zitten we bij Colibri. De veredelde Nederlandse snackerette.

We namen Sateh met patat en salade. De lady vond het heerlijk. Maar patat eet je echt niet met mayo dus die kregen wij.

Daarna nog een kleine wandeling over het strand. Ze wist dat dat zou kunnen omdat er altijd een strook op het strand is die elke dag wordt natgespoten en derhalve keihard is.

Maar het liep toch wat zwaar en er moest even gerust worden.

Ik haalde vervolgens de auto op en reden we terug naar Cómpeta.

Een leuke en gezellige middag. 

Op het ogenblik kan ik zelf geen reacties op het blog plaatsen. Dus hier de reacties.

Hoi Mieke, We houden beiden niet van in bad liggen maar voor gasten doen/deden we alles. Ook hier veel geel in het voorjaar. Vooral van de Kaapse klaver. Mooi plantje maar een ontzettende woekeraar.

Hoi Marthy. Nederlandse zuinigheid. Nou ja, gewoon een beetje spreiden want ook de tuinstoelen haken af. Van een brak een maand geleden een poot af en van een ander scheurde de zitting. 

Hoi Femke, We gaan beslist shoppen. Er zijn trouwens goede beddenzaken in de buurt dus dat gaat wel lukken. Voor tuinstoelen, zie reactie hierboven, wachten we tot na de zomer want dan is dat weer in de uitverkoop.

Met groeten Ton 

Kalk en stof

Nu het huis zo’n 18 jaar oud is komen er wel wat dingetjes aan die aan vervanging toe zijn.

De pomp die het water vanuit het deposito het huis in pompt kreeg kuren. Zo liep de druk terug maar liet hij het nogal eens helemaal afweten. We moesten de pomp dan resetten in het pomphuisje en daar heb je niet altijd zin in. Eerst dachten we het vanwege de soms koude nachten was maar allengs werd het ook overdag als het 20 graden warm was.

Kortom: Eduardo installeerde vandaag een nieuwe.

Maar daarmee liep de de stortbak van het toilet niet veel vlotter vol dus dat moest ook wat aandacht hebben.

Bleek de leiding nagenoeg verstopt te zitten met kalk. Maar ook dit is gelukkig weer opgelost zonder dat de muur opengebroken hoefde.

Ook heb ik last van mijn rug en ik dat heb ik eigenlijk nooit. 

Misschien moeten we ook eens nieuwe matrassen, zei Rick.

Ik krijg dan altijd een beetje last van zuinigheid. 

Kunnen we het matras niet omdraaien?

Dat deden we en het helpt, iets, maar er zit gewoon toch een deuk in het matras waar mijn achterwerk ligt. Dus ook een nieuw matras zit er aan te komen.

Anyway.

De amandelboom staat prachtig in bloei en de bloemen lijken goed te worden bezocht door bijen. Er is gelukkig weinig wind en het is lekker warm. Ideaal voor insecten.

En dan denk je dat narcis Tête-aTête hier in Spanje veel eerder bloeit dan in het noorden. Niet dus. Vandaag de eerste echt geopende bloem.

Er is een mooie diffuse zonsondergang en dat is te danken aan het Saharastof.

Natuurlijk zit daar ook een nadeeltje aan vast.

Eerdaags de terrassen onderhanden nemen.

Met groeten Ton

Onsmakelijk

Een wat ongebruikelijk onderwerp om een blog mee te starten.

De wormen doen het geweldig in het hotel. Nu is het trouwens ook een goede tijd voor ze want de temperaturen zijn perfect op het moment. Ik heb al eens een keer wormen weg gegeven aan iemand van de tuinclub die ook graag compost wilde maken. Er zijn er genoeg. Ook zet ik wel eens een hele kluit in de borders. 

Zo ongeveer elke drie a vier dagen leeg ik het bakje met organisch keukenafval in het wormenhotel. En het hangt dan een beetje af van de hoeveelheid, maar meestal is het gros dan alweer omgezet tot wormenmest.

Time flies.

We hadden een gast afgelopen weekend. Richard uit de US of A. We ontmoetten hem tijdens de camino die we vorig jaar liepen. Hij begint morgen aan een nieuw deel vanaf Almeria. En het is altijd leuk om herinneringen op te halen en…..te wandelen natuurlijk.

Dat deden we trouwens pas nadat de eerste tekenen van jetlag wat leken te zijn verminderd, maar er nog wel craving voor suikers was.

Op naar het lekkerste taart restaurant.

Tijdens de wintermaanden waren er slechts een paar dagen met temperaturen in de enkele cijfers. Maar meestal lagen ze in de dubbele. Afgelopen zondag voelde het aan of de dag in driedubbele cijfers lag. Ja, ja, ik weet dat dat niet kan, maar met 25 graden voelde het wel een beetje zo.

De eerste rockroses bloeiden dan ook.


Tja, van de taart geen foto. Hij was te lekker om te wachten.

Na de wandeling door naar Cómpeta voor de almuerzo.

Die bestond onder andere uit een heerlijke geitenkaas salade.

Vervolgens een rondje dorp. En dan blijken gasten altijd dingen te zien waar mijn ogen voorbij kijken.

Het dorp heeft een behoorlijk hoogteverschil.

Het haakwerk in het ‘haakwekstraatje’ wordt steeds indrukwekkender.

En dan zijn de dagen alweer voorbij. Gisterochtend zetten we gast in Nerja op de bus naar Almeria.

Dank Richard voor de heerlijke bonbons 

en de interessante en leuke gesprekken.

Met groeten Ton

Estepona

De orchideeën excursie duurde ruim een uur en dat liet voldoende tijd over om Estepona in te gaan.

Natuurlijk werd er eerst geluncht. Heerlijke geitenkaas salade waar de kaas met een randje bacon was afgezet. Heerlijk was het. En….dat had niemand verwacht: de prijzen lagen niet veel hoger dan in ons eigen landelijke dorrep. Wel vond de Engelse dame in ons gezelschap dat de wijnglazen onvoldoende waren volgeschonken. En daar had ze wel een punt want in Cómpeta schenken ze de glazen echt vol.

Rondje stad.

Leuke aangeklede straatjes met mooie mozaieken.

Met veel mos tussen de keitjes. En daar word ik heel blij van.

Veel hangplanten en ook nog keurig verzorgd.

Ik ben niet zo van de murals. Het zijn vaak van die grote koppen die op je neerkijken. Maar een Trompe-l’oeil met planten en bomen kan ik wel waarderen.

Na zo’n heerlijk lummeldagje was er werk aan de winkel.

Al sinds het noodweer van november ligt dit stuk van de weg vol met klei en stenen. En het stoort me eigenlijk terwijl ik niet echt heel netjes of poetserig ben.

Gisteren kon ik mijn uitstelgedrag niet langer aanzien en ging ik met schep en bezem de weg op.

Ondanks dat het winter is, liggen de temperaturen toch hoog als je wat zwaarder werk verricht.

Na een uurtje hield ik het dan ook voor gezien. Tweederde van de klus geklaard. Morgen verder.

Met groeten Ton

Nee hoor

Ik ga niet mee met het uitje van de gardenclub. Ik houd niet van orchideeën, zei de dame die niet alleen lid is van de gardenclub, maar ook in het koor zingt. Die grote opzichtige bloemen aan die armetierige planten. 

Ach, ben ik dan zo gek op de gangbare soorten uit de tuincentra?

Maar een daggie uit met de gardenclub is sowieso leuk dus schreef ik me in voor de excursie naar het Orquidario in Estepona. Moet raar gaan wil er niet een paar juweeltjes te zien zijn.

Allereerst is het een mooi gebouw, rond, hoog en licht. De muren voor een groot deel begroeid met planten. Een flinke vijver in het midden en een grote waterval. 

Zo zou ik graag mijn eigen serre zien.

Wat opviel was dat de temperatuur relatief laag lag.

Maar het is wintertijd en dan zijn de meeste soorten in rust, zei de gids. Tel daarbij op dat er overal ventilatoren draaien om de lucht in beweging te brengen, orchideeën houden niet van stilstaande lucht, en het was gewoon ‘a poco frio’.

De jassen bleven dan ook aan. Ook omdat er zeer langzaam tussen de planten doorgelopen werd omdat er, in ieder geval door de meesten aandachtig werd gezocht/gekeken naar de kleinste bloemekes.

Zoals als dit prachtig bloeiend exemplaar. In het geheel niet groter dan ongeveer tien centimeter.

En dan deze. Tien bloemetjes in een waaier. Rechtsonder mijn vingertopje voor de schaal.

Ik ben dan wel onder de indruk. En schreeuwerig? Niet echt.

Iets totaal anders: wat te denken van zo’n harig ding? Het lijkt wel een spin of iets dat is beschimmeld.

Maar een plant die zichzelf zo plat tegen de boom plakt vind ik op zijn minst net zo bijzonder.

Moeder natuur maakt mooie dingen.

Met groeten Ton

Bezorging aan huis

Het is elke morgen weer een verrassing wat er rond huis en tuin afgeleverd is. Poepjes op de mat of braakballen op het terras, veertjes van een opgevreten vogeltje en nu de afgelopen week al twee keer een avocado.


Nog een keer over marmelade.

Gisteren maakte ik nog maar weer eens een pan met jam. Rick lag gedrogeerd op de bank nadat er een kies was getrokken.

Nu had ik van het vorige maaksel een potje aan onze oudere Engelse dame geven om te beoordelen.

Het was lekker, zei ze, maar het zag er niet zo mooi uit. Meer suiker moet er in zodat het helderder wordt.

En dat deed ik. 

50 % Suiker zit er nu in. En natuurlijk is het nog lekkerder dan de minder zoete die ik eerder maakte. Maar omdat we niet zoveel suiker willen eten worden deze potjes dus kadootjes.

En nu ik het proces min of meer onder controle heb ga ik marmelade maken voor de baasjes van Bas om in de B&B bij het ontbijt te serveren.

Ik maakte de foto eigenlijk omdat de zon zo mooi op het potje scheen.

En dat deed ze vlak voordat ze onderging.

Met groeten Ton

Krijg nou wat

Gisterochtend tijdens de rit naar het vliegveld regende het als een gek. 

Nou, zei buuf, ik was blij met het mooie weer en nu zijn jullie blij met de regen.

En dat klopt. 

Het was wat koud de afgelopen dagen,  maar wel met mooi helder weer. Buuf ging naar huis met een heus kleurtje op het gezicht.

En de regen, er viel 20 mm gisteren, is meer dan welkom. 

Tot nu toe is de winter nat. In januari viel er 48 mm en in februari dus al 20. Ik ben er blij mee.

Vanwege de kou viel er op de bergen een berg sneeuw. De foto is van gistermiddag nadat de regen was gestopt.

Het is altijd stil in huis als gasten weer weg zijn. Gelukkig was er gisteren afleiding vanwege het koor. En vandaag hadden we een programma.

Toen we buuf ophaalden van het vliegveld spatte er een steentje tegen de voorruit. Gelukkig geen putje of barst te zien.

De volgende ochtend stapten we in de auto.

Krijg nou wat. Riep ik. Bleek er ‘s nachts toch een flinke barst te zijn ontstaan.

Het raam kon vanmorgen vervangen worden dus togen we reeds om kwart voor negen richting Nerja en daar zouden we ons dan ongeveer vier uur moeten zien te vermaken.

Rick had bedacht om dan eerst een ontbijtje te halen in de croissanterie.

Geen straf en je kunt er rustig een uurtje zitten. Nou uh, rustig. Spanjaarden praten graag, veel en behoorlijk luid. Maar het gaat er vriendelijk en gemoedelijk aan toe.

En nu een wandeling langs het strand?

Ok. Zullen we dan via het parkje langs de rivier naar het strand lopen?

Leuke route en de besneeuwde bergen in het achterland maakten het plaatje compleet.

Op het strand ging Rick op een bankje zitten en zocht ik anderhalf uur naar strandglas.

Goede opbrengst. Zelfs met een paar stukjes blauw en rood.

Zo tegen half twee konden we auto ophalen en reden we naar Torrox om bij de loodgieter langs te gaan.

De pomp die het water vanuit het depot het huis inpompt begint kuren te vertonen. Die pomp is inmiddels 18 jaar oud en zou dus wel eens aan vervanging toe kunnen zijn.

Daarna de beloning: een dagmenu bij de Chinees.

Heerlijk

Met groeten Ton

Mislukt?

Het houdt wat. 

Vanmorgen eerst het marmelade project afronden. Het vruchtvlees nog eens laten koken en vervolgens zeven. Daarna de fijngesneden schillen en suiker toevoegen. Nog een uurtje stoven en daarna in schone potjes gieten.

Nu heb je niet zomaar van die klassieke mooie heldere marmelade die ook nog eens goed stevig is. Zeker als je het niet zo zoet wilt hebben als de recepten voorschrijven.

Dus is de jam te dun. Eigenlijk meer de consistentie van vla. Maarrrrrrrr lekker dat het is.

Voor ons is het helemaal goed juist ook omdat we het toch door de yoghurt roeren. En de opbrengst is 12 potten. Dus helemaal blij mee.

De rest van de dag stond in het teken van toneel. 

Het werd een presentatie van het nieuwe seizoen van Cómpeta Connect.

Ik heb voor mezelf een jaarkaart gekocht zodat ik ook aan extra workshops, masterclasses en muziek/zangsessies kan meedoen. Ook is er ruimte om b.v een boek presentatie te houden waar ik dan bij kan zijn.

Om twaalf uur al in het dorp om te helpen met het klaarzetten van de spullen. Dat betekende ook meteen dat Rick en buuf naar het dorp gingen.

Dat wachten was voor hen geen probleem zo lekker in het zonnetje op het Plaza de Almijarra.

Om 14.00 uur was de openingsspeech, maar toen hadden we al wel een drankje te pakken.

Het werd heel gezellig want er waren veel mensen die we zijdelings al wel eens ontmoet hadden. 

Er werden ook enkele introducties gegeven om aan het publiek te laten zien wat we tijdens de lessen leren en op welke wijze.

Uiteraard, ik houd er wel van om in de belangstelling te staan, meldde ik mezelf aan om deel te nemen aan de presentatie.

Mijn collega en ik kregen een korte tekst van vier regels. 

Zou je het nog een keer met me willen proberen?

Nee.

Maar ik houd nog steeds van je.

Jammer dan.

En daar sta ik dan met een vrouw die me net heel duidelijk twee maal heeft afgewezen.

Kortom: een leuke en afwisselende dag.

Met groeten Ton