donderdag 1 december 2016

De lijven hebben extra liefde nodig

Dinsdag 29 november

Heerlijk geslapen. Rick lag op vier futons en ik op twee plus het goede opblaas matras. De oude stramme botten hebben extra zachtheid en liefde nodig want man wat kraken we bij het opstaan. Met een gewoon bed zou het al moeizaam gaan maar met het laag bij de grond leven dat we hier hebben, hebben de lijven het net iets minder makkelijk.

Om zeven uur op en om acht uur ontbijt bij Lawson. De lucht was redelijk helder maar er stond een frisse wind.
We begonnen met een wandeling van 12 kilometer tot de eerste tempel, afwisselend leuk en saai. Saai is langs een drukke weg waar nauwelijks een plaats is voor wandelaars maar waar we ons wel veilig voelen omdat men heel voorzichtig en relatief langzaam rijdt. Leuk is via achteraf weggetjes, door de velden waar verspreid of in clusters huizen staan, waar o.a. we de binnenplaatsen in kunnen gluren of naar de soms prachtig onderhouden tuinen.


De eerste tempel vroeg wel weer een klimmetje van 180 meter maar toen hadden we wel mooi uitzicht. Ook kwamen we de aardige man tegen die we gisteren ontmoette. Dat was fijn want hij spreekt goed Engels en kon ons meteen even helpen bij het vinden van het pad naar bekkaku tempel 18. 


Ook dit tempelcomplex was nogal groot waardoor het voor ons niet duidelijk was waar we moesten bidden. Uiteindelijk lag de hoofdtempel nog zo'n honderd treden hoger en de tempel voor Kobo- Daishi lag in een gebouw. Maar met een beetje hulp kom je overal.


Vanuit deze tempel moesten we verder omhoog klimmen om aan de andere kant van de berg steil naar beneden te gaan om bij bekakku tempel 18 te komen. Mooie route, wel wat moeizaam in verband met de regen van afgelopen dagen. Eenmaal weer op de weg liepen we door landelijk gebied. Altijd leuk.

Bij een supermarkt kochten we wat mandarijnen en gekonfijte zoete aardappel staafjes die ik heel erg lekker vind en boordevol calorieën zitten. Buiten op het stoepje namen we een pauze en snoepten wat van de gekochte waren. Kwam ook hier de eigenaresse met een flesje thee en water aanzetten.
Terwijl we daar zaten liep er een pelgrim langs die ik een mandarijn aanbood. Het is zo leuk om wat weg te geven want je ziet hoe dat wordt gewaardeerd waarschijnlijk net zoals wij dat waarderen.
In ieder geval hadden we wel weer een leuk gesprek en hielp hij ons bij het vinden van de hoofdtempel in bekakku 18. Daar liggen de verschillende delen nogal uitelkaar en dat hadden we zelf nooit gevonden.
Het was een mooie tempel en voor het eerst waren er geen mythische krijgers die bij de poort stonden maar Sumoworstelaars.


Hierna hadden we wel weer rust verdiend en zaten we met een kopje koffie en wat lekkers op de grond in het zonnetje. Het lekkerst van wandelen is zitten tenslotte.


Vervolgens weer terug naar de bergen voor de volgende 3 tempels waarmee het dus wel een echte tempeldag werd.
Met de tweede hadden we precies 90 tempels gedaan en stonden we stil bij de leeftijd die Rick wil halen: 90 jaar met zijn eigen tanden en dan staan die tanden voor goede gezondheid en geluk.

Zo tegen vijf uur waren we bij het hotel waar we incheckten om daarna een restaurant op te zoeken. Nu liggen we schoon en rozig te rusten.

Met groeten Ton

Wat we wensten.

Tempel 71 Iyadaniji
Om de tocht veilig af te ronden


Tempel bekakku 18 Kaiganji
----------

Tempel 72 Mandaraji
Vrijheid op alle gebied voor iedereen

Tempel 73 Shusshakaji
Dat Rick 90 wordt in goed gezondheid

Tempel 74 Koyamaji
Voor hulp om hem op de spirituele weg te houden zodat hij zijn positieve bijdrage aan de wereld kan en mag leveren.

Geen opmerkingen: