Het is nog gewoon elke dag dertig graden en toch? Dat de herfst er aan komt merk je ook hier. De dagen worden korter en de zon staat lager aan de hemel. En….je ruikt dat onmiskenbare. De geur van de verdroogde vegetatie die vanwege dauw nat geworden is.
Maar ook dat de Bijeneters groepen vormen om naar Afrika af te reizen. Ik zie al een paar dagen een vlucht? van zo’n twintig vogels en die maken niet alleen veel maar ook een zeer herkenbaar geluid. Ze vliegen soms zo laag dat ik de pertolkleuren geel/groen en blauw goed kan zien.
Tijdens de toneellessen van afgelopen dagen werd meerdere keren genoemd er zo weinig insecten/muggen zijn. Dat is voor mensen die ‘zoet bloed’ hebben misschien fijn maar er zijn daarmee ook weinig zwaluwen en die werden dan weer wel gemist.
Voordat we naar het noorden afreisden, konden we eigenlijk nog gewoon gebruik maken van de serre. Nu is het daar te heet. Zelfs met de schuifdeuren wijd open. Tja, en dat is voor mijn plantjes dan weer niet zo prettig. Dus knutselde ik er vanmiddag een tarp overheen.
Ben nieuwsgierig te merken hoe groot het verschil in hitte is morgen.
Trouwens: met de wind van de afgelopen dagen kon ik heerlijk het ontbijt in de serre eten maar zo tegen tien uur vluchtte ik dan snel de koelte van het huis in.
Zo tegen het einde van de droge tijd is het bijna een wonder dat dan de bloem van de Sea Squill uit de grond tevoorschijn komt.
Met groeten Ton
