Van Arévalo naar Medina Del Campo 32 kilometer + 4
Zullen we morgen wat vroeger op pad gaan het is 32 km en het wordt 27 graden?
Ook vandaag was het landschap zeer rustig voor het oog.
Als je rustig blijft is er niets aan de hand.
In herbergen heb je eigenlijk best wel overlast van de andere pelgrims. Er wordt hard en hartstochtelijk gesnurkt, men gaat om vijf uur al rommelen met plastic zakjes om zo vroeg mogelijk op pad te gaan. En de Spaanse bouwwereld deed en doet nog steeds heel weinig aan geluidsisolatie. Dus gaat er zeven gebouwen verder een voordeur dicht tril jij in je bedje. Wordt er op de verdieping boven je met een stoel geschoven ben je echt wel wakker en als de buurman een plasje doet weet je precies hoeveel druk er op de ketel zat.
In hostals heb je eigenlijk net zoveel last van lawaai alleen niet van gesnurk en het geritsel van plastikzakjes.
Rick wilde graag om vijf uur op zodat we om half zes op pad konden gaan. Ik vond het wel een beetje vroeg en het nadeel van wandelen in het donker is dat je slecht de aanwijzingen kan zien/vinden.Met de aanleg van een nieuw industrieterrein (dat alleen bestond uit wegen met voetpaden en verlichting zonder één nieuw bedrijfspand) waren de oude route aanwijzingen volledig verdwenen dus liepen we slechts op de aanwijzingen van het boekje. En dan blijkt dat die tekst echt past op verschillende plaatsen.
Ook wij gingen na 200 meter rechts het dorp uit, en na vijfhonderd meter kwam er echt een zandweggetje dat schuin naar rechts liep en na een kilometer een boerenschuur waar we schuin naar links de onverharde weg moesten volgen. Zelfs het dorpje na 6,5 km paste precies, alleen was het het verkeerde dorp. Om het goede dorp te bereiken moesten we vijf kilometer lopen. Maar we bleven beiden heel rustig, mede omdat de voetjes geen pijn meer doen en het extra wandelstuk was het mooiste deel van de route van vandaag.
We lopen nu over zanderige grond met dennenbomen i.p.v. kleiachtig/rotsachtig met steeneiken.
Voordat we een dorpje met een, mogelijk, open bar zouden krijgen, moesten we 19 km lopen + de 4 extra maakt 23. En daar was de bar gewoon dicht. Gelukkig hadden we, inmiddels wijs geworden, appels, chocolade en voldoende water mee. Dus na een korte pauze direct door naar Medina del Campo.
Dat was wel een lang stuk met weinig prikkels:11 km op een zandpad langs de snelweg. Leuk was dan weer wel dat veel auto's toeterden naar ons.
Aan de linkerkant glooiende velden vol granen die kleurden van grijsgroen naar blauwgroen en weer terug naar grijsgroen.
Het enige hoogte punt vormde een verlaten adobedorp. Ik vermeldde een paar dagen gelden dat die gebouwen mooi vervallen. Eigenlijk worden ze weer opgenomen in de natuur. Ik vond dit een mooi voorbeeld daarvan.
Precies om twee uur waren we in Medina waar we het eerste de beste restaurant ingingen voor een heerlijk menu del dia.
Dit is dé ontdekking van deze camino, zei Rick. Ik zal voortaan beter naar je luisteren want je hebt dat als zo vaak gezegd en ik wilde er maar niet aan.
Kijk dan kan ook mijn dag niet meer stuk.
En sinds Rick rode wijn met gaseosa drinkt, zwalk ik niet meer alleen het laatste stuk naar overnachtingsplaats. We slapen vandaag bij de padres Carmelitas. Leuke ontvangst, ruime kamer die lekker koel is, warm water en een plaats voor de was.
En nu doen we wat het leukst is van wandelen: zitten op een terras. Trouwens, Medina is een prachtig stadje met mooie gebouwen en als hoogte punt: hier is Isabel de katholieke gestorven. Daarna is ze ongeveer een maand door Spanje gesleept. De route die de rouwstoet heeft afgelegd is overal aangegeven.
Selfie met nieuw kapsel. Ik lijkt niet meer op mijn broer en nee ik kijk ook niet boos maar frons vanwege het felle licht.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten