Tralalalala

Ik weet het: de foto is onscherp.

Wat doe je als vogeltje als je kan nestelen in een cipres die op een plek staat waar niemand komt. Je gaat nestelen maar net als je lekker zit te broeden komen er drie grote beesten je rust verstoren.

Vanmorgen zagen we haar voor het eerst zitten en vloog ze direct weg. Inmiddels lopen we vlak langs het huis om de broedrust te garanderen. En ze lijkt ook wel aan ons te wennen want ik kon heel voorzichtig toch redelijk dichtbij komen voor de foto.

De eerste jaren nam ik regelmatig planten vanuit mijn Nederlandse tuin mee om in Spanje te planten. Dat was niet altijd een succes. Behoorlijk wat planten stonden te strijden en veel overleefden het niet. Irissen bleven leven maar bloeiden matig, zeker in verhouding tot de Spaanse irissen. Wel leuk was dat ze ongeveer een maand later bloeiden. 

Maar sinds vorig jaar bloeien ze uitbundig en omdat ze lekker laat bloeien hebben we er nu veel plezier aan, zeker omdat we de Spaanse voor een groot deel gemist hadden.

Vorig voorjaar verplantte ik de twee overgebleven Amarylisbollen. Welke kleur ze hadden wist ik niet maar de natuur lijkt het allemaal goed te regelen. 

Dus staat de karmozijnkleurige amarylis prachtig in de Tradescantia purpurea. De laatste is in Nederland bekend als kamerplant.

En nu ik het toch over purper heb. 

Ze is nog niet helemaal open maar nu al prachtig.

Kortom: we zijn weer helemaal thuis.

Morgen naar het koor want er zijn nog maar drie repetities tot het concert.

Met groeten Ton