Ik droom de laatste dagen heel veel. Nu is dat niet zo erg, wel dat ze nogal onrustig zijn. Ik word achtervolgd, moet veel presteren en in het Spaanse koor ga ik tijdens het concert af.
Ik was dan ook al vroeg op vanmorgen.
De zon scheen zo ongeveer dwars door de lichtblauwe bloembladen van de Iris.
Vanwege de redelijk overvloedig gevallen regen ziet de ‘natuur’ er lekker groen uit. Vorig jaar waren de onkruiden eind mei al bijna helemaal verdroogd.
Duidelijk is dat tussen de olijfbomen alle onkruiden zijn doodgespoten. Links op de foto is de aarde lekker groen en bedekt.
Op het ogenblik krioelt het van de mieren. Hele paadjes zijn er ontstaan.
Wat de worm in Nederland doet, doet de mier hier. Ze brengen organische stof in de bodem. Dat doen ze goed maar natuurlijk niet altijd op plaatsen waar ik dat wil. Dat zeg ik niet goed. Het is altijd goed als er organische stof in de bodem wordt gebracht. Alleen..... wil er organische stof in moet er eerst iets uit. Dus ligt er inmiddels een hele rand met zand onder het stapelmuurtje.
Nou ja, dat wordt over een paar maanden weer hersteld.
Maar waar halen ze die stukjes planten vandaan? Van de compost hoop. Rechts midden op de foto loopt het mierenpaadje.
Duidelijk is trouwens ook dat er op die compost hoop nog weinig te zien is van compostering.
Omdat het niet alleen in Nederland mooi weer is hing ik vandaag de schaduwdoeken boven de auto. Die haalde ik uit de vuilcontainers en zien er als nieuw uit.
Alleen vond Rick dat ze te weinig schaduw geven. Zelfs met een dubbele laag.
Toch kan je het verschil tussen halfschaduw en schaduw op de muur goed zien.
Een andere klus die ik deed was het hoog opgeschoten onkruid langs de weg afknippen. Ook vulde ik een paar kuilen in de gezamenlijke toegangsweg met kleine stenen die ik verzamelde uit de tuin.
Kortom, lekker bezig.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten