Dit blog bevat foto’s die als gruwelijk ervaren kunnen worden

In 2017 verbleven  we bijna het hele jaar in De Klompen.

Ik ga de hekwerken schilderen zei Rick heel enthousiast en kocht een groot blik met zwarte verf.  Maar net zoals veel pensionados zeggen: ik heb tijd te kort nu ik niet meer werk.

Dus bleef het bij een goed idee.

Een jaar verder en de inzichten zijn veranderd. We willen de rejas, de hekwerken die voor de ramen zitten, wit maken. Zwart lijken ze toch wel een beetje op tralies en van binnenuit zijn ze nogal aanwezig. Je zit alsmaar tegen die dingen aan te koekeloeren en het maakt het ook donker. 

Spanjaarden hebben daar niet zo’n last van omdat die de rolluiken bijna de hele dag geheel of gedeeltelijk gesloten houden. Wij Noord- Europeanen willen licht en warmte. Tenminste als die nog niet zo lang in Spanje wonen.

En de werkzaamheden hebben een aanvang genomen. Duidelijk is wel dat er tenminste twee keer geverfd moet worden.


Ik hield me bezig met het watersysteem op de helling. Ook daar staan boompjes die de zomer zonder water beslist niet gaan overleven.

Wat het voorjaar zelfs niet heeft overleefd is deze picudo rojo. De foto kan als schokkend ervaren worden ook al is de aaibaarheid van een kever niet zo hoog.

Sind een aantal jaren worden de palmen in Spanje bedreigd door een kever: de picudo rojo. Die komen van nature voor in Noord Afrika en zijn met een zending palmbomen de Middelandsezee overgestoken. Het vrouwtje boort zich in de stam en zet daar ongeveer 200 eitjes in af. Die eitjes komen uit en de larven vreten de zachte binnenkant helemaal op waarna de boom sterft.

Duizenden bomen zijn al doodgegaan.

In de tuin hebben we twee nog kleine exemplaren maar ze vormen al een aantrekkelijke plek. 

Een jaar of vijf terug kocht ik een picudo val. Een emmer met daarin een zakje feromonen zodat ze naar de emmer worden gelokt in plaats van de boom in.

Dat werkt geweldig maar ze vliegen niet altijd direct de emmer in en als ik een overvliegende kever zie word ik onrustig. Ik grijp een tennisracket en ren naar buiten om het niet al te snel vliegende insect uit de lucht te slaan. Dat gaat niet altijd gecontroleerd. Het is meer maaien in het wilde weg en dan maar hopen dat ik raak mep.

Dat lukte me vanmorgen maar ik sloeg nogal hard. Dat is te zien: de binnenkant van het beest is  door de harde klap naar buiten geperst.

De ronde bruinachtige bolletjes zijn de eitjes. Het vrouwtje is dus eigenlijk een vliegende ei bom. 

En het lijken er echt best wel veel. Die tweehonderd klopt dus wel.

Geen fraai gezicht en ook ik vind het geen pretje om dieren te vermoorden maar er zijn wel weer een paar bomen gespaard zal ik maar denken.

Met gruwelijke groeten Ton