Echt een dag om klusjes binnenshuis te zoeken.
Vorig jaar kreeg ik de vraag waar nu mijn 'thuis' was nu we over drie huizen verspreid woonden.
Eigenlijk voel ik me overal thuis, gaf ik als antwoord.
Als we in Spanje zijn denk ik eigenlijk niet aan het huis in Heiloo, ben ik in Heiloo is Spanje ver weg en Texel niet veel dichterbij. Maar ben ik een van die huizen voel ik me er prettig en thuis.
Ik raak een beetje onthecht van bezit denk ik en dat is niet perse verkeerd maar nu ik weer een paar dagen hier in mijn huissie bezig ben wordt er iets duidelijk.
Er zijn best wel veel dingetjes die aandacht nodig hebben. Dingen die ik wel zie als ik het huis schoonmaak tijdens de gasten wissel maar waar ik schijnbaar achteloos aan voorbijga. Ik ben immers toch weer weg over een paar uur. Zaken als butsen van een kozijn, een lekkende kraan en een dekbedovertrek dat is uitgescheurd.
In alle drie de huizen doet zich ongeveer hetzelfde voor. In Spanje heb ik last met de tuin: die mate van onderhoud ziet er niet uit zoals ik dat zou willen. Op Texel is het het lawaai van de buren.
Gelukkig ben ik dus overal te kort om er echt aan te gaan storen.
Eigenlijk wel rustig.
Conclusie zou dus kunnen zijn dat mijn thuis is waar ik me het minst stoor of waar ik de meeste controle heb.
Anyway, de regenachtige dag is goed besteed.
Zo streek ik de broeken en overhemden die we as zondag aandoen bij het concert van Zinco en zong ik ook alle liederen nog maar eens door.
Zette ik de planten buiten om het stof er af te laten regenen.
Zaaide ik een bak vol bonen.
Korte ik mijn nieuwe wandelbroek in en herstelde het dekbedovertrek.
Ondanks het gebrek aan zon rijpte de eerste framboos gewoon door en na de zondvloed pukte ik hem en at hem met smaak op.
Het paddenvijvertje in de groententuin doet het goed.
Nu nog maar even slakken zoeken en aardbeien plukken.
Met groeten Ton
