maandag 6 juni 2016

Ik snap er soms geen barst meer van

Rare jongens die Spanjaarden.

Vanmorgen om 12 uur kwamen de advocaten.
Eerst een gesprek over de te volgen procedure. Leverde geen gedoe op alleen was er even geen overeenkomst over het inleveren van de sleutel van de poort zodat de buren alvast door de tuin konden gaan.
Nou, uh nee, dat willen we niet want de sleutel van het hek is ook de sleutel van de hekken voor de deuren en ramen (regas) . Werd begrepen.
De laatste week van juni, eerste dagen van juli vertrek ik dus weer naar de Klompen om de werkzaamheden te volgen en het hek te verplaatsen.

De weg komt vanaf het beton, parallel aan het huis te lopen, helemaal door naar achteren. De olijven die daar staan moeten weg.
Links, tegen het huis staan cipressen. Die willen we graag behouden dus was ons voorstel om ongeveer1,5 meter vanaf het huis de weg aan te leggen.
En daar valt niet aan te tornen, zeiden we eerder op de ochtend enigszins strijdlustig tegen elkaar.


Als we gezamenlijk buiten de situatie opnemen gebeurt het volgende.
Ik leg uit dat we 1,5 meter vanaf het huis de weg willen laten beginnen.
Na langdurig en rap Spaans overleg kwam onze advocaat met de vertaling.
Waarom niet helemaal tegen het hek rechts? had de tegenadvocaat gevraagd.
Nou vanaf het hek en de bomen rechts, gaat de helling steil naar beneden en dan krijg je niet echt een stabiele weg.
Weer rap spaans.
Hij wil dat de weg tegen het hek aan komt. 
Ik begrijp er niks van en wil aandringen op anderhalve meter. Tot dat ik me bewust word dat ik mijn idee of zin wil doordrijven en me realiseer dat we eerder drie meter vanaf het huis wilden aanhouden maar dat dat in onze gedachten geen haalbaar voorstel zou zijn.
Ik breng nog wel in dat een weg op het randje wel kwetsbaar is.
Maar goed. De advocaat bleef bij zijn voorstel: het wordt dus rechts tegen het hek, ongeveer drie meter van het huis af.
Nou nog maar zien hoe de grondwerker op deze papieren voorstellen reageert.


Met groeten Ton