Nadat gisteren de advocaten het document hadden gecontroleerd, ik het had getekend en het geld aan mij was betaald kreeg ik een ernstige waarschuwing.
Wee gebeente als de poort niet wordt weggehaald vandaag, anders worden er gerechtelijke stappen ondernomen en morgenochtend staan ze met de machine op jullie perceel.
De poort wordt vrijdag ochtend opgehaald door de ijzerboer, bracht ik voorzichtig in, maar morgenochtend is ie gewoon open en dan kunnen ze erdoor.
Alles klaar voor het grote graafwerk.
Dus was ik vanmorgen al om 6 uur wakker en ging ik in Adamskostuum de poort open doen.
De graafmachine was gisteravond al ergens bij de buren geparkeerd.
Ja hoor, om 8 uur hoor ik de machine aangaan. Ik loop naar buiten om kennis te maken maar al wat er komt: geen machine.
Gaat ie eerst werk doen op het andere perceel van de buren.
Waar is dan al die drukte voor geweest met die advocaat? Ik dacht dat er haast was.
Eerst maar en kopje koffie.
Uiteindelijk komt de machinist om een uur of één zeggen dat hij naar huis gaat en morgen terugkomt en dat hij nog twee uur nodig heeft om dat klusje af te maken.
Kon ik me rustig op andere zaken concentreren.
Het elektriche vliegenmep ding ligt sinds gisteren klaar om kevers te meppen. Die Picudos zijn behoorlijk grote en trage vliegers dus met een beetje vaart sla je ze zo de lucht uit.
Dit zagen we van een Nedelandse kennis in Spanje en vonden dat toen wel vermakelijk. Inmiddels is de lol er wel vanaf natuurlijk. Het is dooie ernst.
Eentje miste ik maar de ander sloeg ik zo hard dat ie helemaal kapot was.
Heb het racket maar even schoongespoeld.
Om zes uur naar het vliegveld om Rick op te halen.
Eenmaal thuis lekker op het terras voor de ondergaande zon. Die had hij al een paar dagen niet gezien.
Uitindelijk ziet het er vanavond zo uit.
Mañana weer een dag zullen we maar zeggen.
Met groeten Ton
