Gisteravond een prachtige zonsondergang.
Dat gaat me redelijk af als zoon van een bollenkweker.
Twee treden met een behoorlijk plateau en gemetselde randen. Een keermuurtje om de berg aarde tegen te houden.
Al lezend op internet kwam ik iets tegen over polycultuur. Een zaadmengsel van verschillende soorten groenten wordt in een keer gezaaid en na enkele weken begin je al met oogsten. Omdat de zaden vrij dicht gezaaid worden begin je al te oogsten van b.v de sla als de plantjes nog heel klein zijn. De vrijgekomen ruimte wordt dan snel ingenomen door de overgebleven plantjes.
Kijk, dat staat me wel aan. Zeker omdat ik al een beetje laat ben, ik nogal wat overjarige zakjes met zaad tegenkwam, ik hier toch nog van alles moet leren en ook van makkelijk houd.
Dus eerst een bedje geprepareerd door zoveel mogelijk stenen te verwijderen, wat half verteerd plantmateriaal in te spitten en
afstrooien met een laag compost.
Alle zaden gemengd en zo egaal mogelijk ingezaaid.
Water geven en afdekken met plastic. Na twee dagen even kijken hoe het er voorstaat. Zie ik ongeveer duizend mieren die prachtige kleine gangetjes in de compost hebben gemaakt en lopen te slepen met de zaden. Die van de sla zijn mooi klein maar bietenzaden vragen beslist veel kracht van de kleine rovers.
Daar word ik dan helemaal onrustig van maar wil geen gif gebruiken dus mijn alternatieve mengsel van olie en zeep uit de kast gehaald.
Het werkt. Ik zie trouwens niet dat ze doodgaan maar wellicht hebben ze een hekel aan de zeepgeur.
Een andere klus.
De trap was niet klaar toen de gast naar huis ging dus dat was aan mij. De treden zijn allemaal klaar maar........de aansluiting vanaf de tuin liet te wensen over volgens mijn man en daar had ie gelijk in.
Vanuit de tuin loopt het niveau schuin af naar de trap, dat is niet mooi en visueel was de aansluiting niet duidelijk en daardoor enigszins gevaarlijk.
Dus begon ik eerst maar wat te hakken om het hoogte verschil te overbruggen. Daarna de beste plekken voor traptreden te bedenken en die vervolgens uit te proberen. Dat vraagt wat van me want ik ben van snel en gemakkelijk resultaat. Maar dat kan niet met een trap die toch echt een behoorlijk stijle berghelling afgaat.
Met het resultaat ben ik meer dan tevreden, al zeg ik het zelluf.
Het heuveltje ontdaan van te grote stenen. Nu eigenlijk alleen nog snippers maar de machine wil niet meer.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten