Als je zo doorgaat noem ik je Tonnie blaarloos.
Een roze lint in het landschap.
Omdat de route is verlegd ivm herbestrating kwamen we door een 'nieuw' dorp met deze bijzondere voortuin.
Zo rond een uur of elf zag ik de eerste jongens aan de kant van de weg met een waterpistool. Tijd om mijn eigen wapen te vullen. Nu richt ik alleen op mensen die zelf met water klooien en ik kan niet anders zeggen dat ze eigenlijk altijd sportief reageren.
De wandelaars vinden het prachtig en geven applaus als ik iemand vol raak.
Als we in Nijmegen zijn aangekomen staat er een een gespierde, tamelijk blote man in een kooi een beetje verleidelijk te zijn.
Ik ga een foto maken, zeg ik tegen Rick. Wil jij even mijn geweer dragen?
En terwijl ik een foto maak, hoor ik een ontzettend kabaal. Blijkt dat Rick de jonge man op de korrel te hebben genomen en hem vol te hebben geraakt.
Kortom: we hadden weer een leuke dag en niet alleen omdat we geen blaren hebben.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten