Wat is hier leuk aan?

Tja, de provinciaaltjes zijn een nachtje in de grote stad en hebben geen idee van het leven daar. Zeker niet van het Spaanse nachtleven. 

We vonden een heerlijk rustig hostalletje met een grote kamer aan de straatkant. Er ging af en toe een auto langs of een wandelaar maar verder een oase van rust.

Tien uur lagen we in onze bedjes, sliepen heerlijk in maar om elf uur waren we klaar wakker van het lawaai. Nu is ons idee dat 'de Spanjaard' nogal luidruchtig is. Als je langs een café loopt hoor je het lawaai van een menigte en als je vervolgens naar binnen kijkt zit er twee man. (plus drie tv's)

Domoren die we zijn, één deur voorbij ons hostal zat een barretje en dat barretje was beslist populair te noemen want er stond minstens veertig man buiten te tetteren.

Kan jij slapen, vroeg Rick.

Nee, antwoordde ik en knipte het licht aan.

Wat ga je doen? 

Een emmer water naar beneden gooien.

Dat kan je niet maken hoor.

Tuurlijk niet, ik ga de oorproppen pakken.

Die hebben we mee om te kunnen slapen in de herberg als er één of meerdere snurkers zijn. Rick wilde die sowieso mee hebben omdat ik snurk. Dus sliepen we heerlijk met dove oren.

Eerst maar gevraagd of iemand een foto wilde maken van de kersverse pelgrims

Een grote stad uitlopen gaat meestal niet met het mooiste uitzicht. We liepen dan ook 15 kilometer voordat we door de buitenwijken, industriegebieden en voorsteden waren. Maar daarna liepen we nog een kilometer of tien door sinaasappelgaarden, langs artisjok velden, door een leuk dorpje met heerlijke koffie, en langs een volkstuincomplex. En volkstuinen zien er volgens mij over de hele wereld hetzelfde uit.

Een beetje rommelig maar iedereen is uiterst tevreden met hoe netjes zijn of haar tuintje d'r bij staat. Allerlei soorten materialen worden gebruik om groenten langs te leiden of tuien af te schermen of om schuurtjes of kasjes te maken. Zo zagen we een compleet bed gebruikt worden. Het ledikant diende als afscheiding en langs de lattenbodem klommen klimbonen.

Het wandelen an sich viel ons wat tegen. Het is toch wel warm zo'n eerste dag, zeker met een rugzak van een kilo of tien en een route die niet echt inspireerde. Dus nog geen diep filosofische inzichten of mystieke ervaringen gehad. 

Wel heel leuk is dat er verschillende mensen ons een bon  camino wensten en één vrouw pakte zelfs onze handen en prevelde een paar woorden waarvan de laatste: va a dios, waren.

Kortom: we hadden een heerlijke dag en er komen er nog ongeveer 50 achter aan.

Met groeten Ton